- پاسخ همه سوالات در خودِ ماست .

اگر خودمان را بشناسیم ، پاسخ همه سوالات را خواهیم داشت.

-  پاسخ ، دادنی و گفتنی نیست ، داشتنی و یافتنی است.

- اگر بتوانیم به خودمان رجوع کنیم ، دیگر سوالی برای پرسیدن باقی نمی‌ماند ، پس تلاش کنیم رجوع به خود را بیاموزیم.

- امیرالمومنین علیه السلام فرمودند:
مَن عَرفَ نَفسه فَقدِ انتَهی اِلی غایَهِ کُلِ‌‌ مَعرِفَه‌‌‌ و عِلم .
هرکس خود را شناخت ، به نهایت هر شناخت و دانایی رسید.

- خودشناسی و مراجعه به خود
شاه کلید پاسخ به تمام سوالات و شبهات  میباشد.

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

💢فرزند شما پروژه نیست که سعی کنین بی عیب و نقصش کنید.

@mahfelekhodshenasi

در یکی از جلسات فرمایش کردید :
قریب به مضمون
حاج آقا:
اون خدایی که تو ذهنت میاری اگر غیر از خودت باشه، اون خدا نیست. و اون خودی که تو ذهنت میاری، اگر غیر از خدا باشه ، اون خودت نیستی.

در حالیکه هر آنچه در ذهن بیاریم حتی « بادق معانیها » مخلوق ما هستند .

ممنون میشوم اگر توضیح بیشتری بفرمایید.

می شود گفت که منظور مفاهیم خدا و خود در ذهن است؟


پاسخ:
من چه گویم یک رگم هشیار نیست
شرح آن یاری که او را یار نیست
شرح این هجران و این خون جگر
این زمان بگذار تا وقت دگر

خدا گفتنی نیست

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

الفاظ، توان انتقال ذات خدا را به ذهن ما ندارند یعنی حتی خود خدا هم نمی تواند خودش را در ذهن ما جا دهد.

فقط می تواند مفاهیمی ذهنی را تحت عنوان صفاتش بیان کند تا آیه و اشاره ای بسوی ذاتش باشد.

بنابراين هر لفظی در مورد خدا بکار ببریم می تواند از جهتی مورد اشکال واقع شود
مثلا همین جمله که  «خدا عین ما نیست ولی از ما هم جدا نیست» می تواند از ناحيه کسانی که می خواهند با ادراکات ذهنی خدا را بشناسند برچسب تناقض بخورد.

اما اگر کانال ادارکی خود را تغییر دهیم و از کانال ادراکات ذهنی به کانال ادراکات شهودی و وجدانی منتقل شویم و با فطرت الهی خود ارتباط شهودی و وجدانی برقرار کنیم ماجرا عوض می شود و لقاءاللهی که خدا در قرآن مطرح فرموده قابل پذیرش و محقق خواهد شد ولی باید توجه داشت که ادارکات وجدانی، تعلیمی و آموزشی نیست تا با گفتگو حاصل شود.

آن‌کس که دارد نمی تواند با الفاظ منتقل کند حتی اگر خدا باشد و آن کس که ندارد حق ندارد منکر شود.

خدای متعال در قرآنش می فرماید
شهد الله انه لااله الاهو
یعنی خودش به خودش علم شهودی و وجدانی دارد ولی چه کند که الفاظ قادر به انتقال آن همانطور که هست را به دیگری ندارد.

تنها راهی که باقی می ماند برای اینکه از ادراک شهودی حق بهره مند شویم طلب و صداقت در طلب است تا خدای متعالی بدون واسطه الفاظ و مفاهیم ذهنی توفیق لقاء خود را نصیب ما بفرماید

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

👆👆👆👆
خودی که غیر خداست خود واقعی نیست و خدایی که غیر خود است خدای واقعی نیست
معنای من عرف نفسه فقد عرف ربه همین است

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

خدا غیر از خود ما است ولی خدای ما همان خود واقعی فطری ما است.

خدای ما اگر غیر خود فطری ما باشد لقاء خدا بی معنا می‌شود زیرا خدایی که بیرون از ما باشد ملاقات با او نیازمند جابجایی و انتقال مکانی می‌شود که قطعاً باطل و محال است.

پس ملاقات ما با خدا بیرون از ما نیست و درحقیقت انسان با خود واقعی و فطرت الهی اش ملاقات می‌کند زیرا فطرت همه انسانها الهی و توحیدی است.

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

- انسان اگر بی پناه و بی پشتوانه و مضطر شود، قفلِ قلب و ذهنش باز می‌شود.

سختی و فشارهای دنیایی ، کمک بسیار خوبی برای باز شدن ذهن و عوض کردن برنامه ریزی ذهن است.

اگر این فشارها و مصیبت‌ها بر ما نازل نمیگشت، ما در حالیکه که خالی بودیم و هیچ حقی را دریافت نکرده بودیم میمردیم و این، مصیبتِ بسیار بزرگی را برای ما رقم میزد.

- مصیبت‌ها ، بهترین موقعیت هستند تا انسان با شنیدنِ مواعظ و مباحث خودشناسی ، آرامش عمیق تری برای خود ایجاد کند.

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

درباره‌ی اهمیت #شادی زیادی اغراق می‌شه

#شادکامی
@mahfelekhodshenasi

🔶 سخنرانی آقای #دکتر_علی_صاحبی با موضوع "طفل گمشده شادی"  ۱

🔸عوامل تخریب شادی در زندگی عبارتند:
۱_نشخوارفکری
۲_مقایسه آنچه داریم با دیگران
۳_ترس از دیدگاه دیگران
۴_احساس گناه بیهوده
۵_ضعف جسمانی
۶_نداشتن یکپارچگی وتمامیت شخصیت

ادامه دارد...
@mahfelekhodshenasi

سخنرانی آقای #دکتر_علی_صاحبی با موضوع "طفل گمشده شادی"  ۲
⭐️🌟⭐️

عوامل #شادکامی در زندگی
۱_داشتن اهداف روشن ومشخص
۲_شناخت توانمدیهای وجودیتان
۳_لذت بردن از آنچه داریم
۴_خوشبین بودن
۵_روابط خوب داشتن با اطرافیان

@mahfelekhodshenasi

#شادی
#ذهن_آگاهی

⚜️احساسات را حس کنید

📕«چگونه از حالت های عمیق ذهنی خود هشیار باشیم؟». شما میتوانید احساسات خود را حس کنید. از احساسات آگاه باشید و با بردباری در انتظار بمانید تا همه چیز به سطح بیاید. زور نزنید، بگذارید ذهن آرام باشد.

📘شادکامی، داشتن ذهی آرام و کاملا هشیار بودن است. چنان هشیار که هیچ فکری و حسی از «من» نیز نباشد.این شادی هنگامی می‌آید که تمامی افکار گذشته و آینده متوقف شوند. نه منی، نه دیروزی، نه فردایی،نه برنامه ای. در چنین لحظه بی‌زمانی،منی که این شعف را تجربه می‌کند، وجود ندارد.

📙تنها شادی است. شادی واقعی دلیل ندارد. وقتی شما واقعا شادید(بدون احساسی از من)نمیتوانید بگویید:
«شادم چون....».اگر تلاش کنید شاد باشید،حتما شکست خواهید خورد.شادی حقیقی بدون دعوت می‌آید.

📕منبع: برف در تابستان
🖊نویسنده: سایاداو یو جوتیکا
🖌ترجمه :دکتر نیما قربانی

@mahfelekhodshenasi

آنچه باید در زندگی مورد توجه ما باشد اینست که بدنبال امید و رضایت و راحتی و شادی و نشاط نگردیم
همه ی اینها در خود ما هست از اول هم بوده به بچه ها نگاه کنید
ما باید بدنبال شناختن چیزهایی باشیم که این شادی و امید رضایت ما را از ما گرفته

استاد حسین نوروزی

#شادکامی #شادی
@mahfelekhodshenasi

خودشناسی، با چیزی در ارتباط نیست ولی همه چیز با خودشناسی در ارتباط است.

خودشناسی، چشمان بسته ما را باز کرده و به ما خوب مشاهده کردن را می‌آموزد.

خدای ذهنی خدا نیست ، خدای واقعی هم ، ذهنی نیست.

خدا، غیر از خودِ ماست ، ولی خدای ما ، همان خودِ واقعیِ فطری ماست.

وقتی انسان غیر خودش را بجای خودش توهم کند ، در جهل بسر می‌برد.

کسی که نسبت به خود جهل دارد ، به هیچ چیز دیگر هم نمی‌تواند علم پیدا کند.

آدم ناامید کسی است که فطرت انسانی خود را گم کرده و از طبیعت خود فاصله گرفته است.

دلیل ناامیدی انسان این است که خیال می‌کند اداره دنیا به دست اوست ، می‌خواهد خدایی کند و دنیا را مطابق میل خود اداره کند.

اگر رسیدی به جایی که امیدت از همه کس قطع شد و به هیچکس دلبستگی نداشتی، آنگاه خودت یعنی خدایت را پیدا کردی.

ادامه دارد ....

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

بهترین اخلاق دنیا و آخرت چیست؟

تُعْطی مَنْ حَرَمَکَ
و تَصِلُ مَنْ قَطَعَکَ
وَ تَعْـفُو عَمَّـنْ ظَلَمَکَ

به هر که تو را محروم کرده، عطا کنی؛
و با هر که [رابطه‌اش را] با تو قطع کرده، رابطه برقرار کنی؛
و هر که را به تو ظلم کرده، ببخشی.

حضرت محمد (ص)

پی‌نوشت:

سوال:
بنظرم نمیشه بصورت مطلق این جملات را بیان کرد.
شرایط مختلف و افراد مختلف، نیاز به رفتارهای مختلف دارد.

پاسخ:
اگر اخلاق رو عمل بیرونی معنی کنیم، حرف شما درسته
به نظرم این‌جا منظور از اخلاق، یک حالت درونی هست، که تو حاضری به خاطر حق همچین کاری انجام بدی
اما ممکنه حق اقتضا کنه در بیرون، طور دیگه‌ای عمل کنی

سجاد جعفری
@GomshodeVaghei
@mahfelekhodshenasi

خودشناسی میگه عمل تو نیت و خواست توست ، نه اون عمل ظاهریه بیرونی ،
وقتی از خواست خودت خبر داشته باشی دیگه اون عمل رو برای خودت نمی دونی و اون مسیر تو بوده برای رسیدن به هدف و خواستت و مهم هم اینه.

حمید حسینی
@mahfelekhodshenasi

اینکه شیطان به آدم سجده نکرد، چیز عجیب و غریبی نیست
خیلی آشناست
خیلی شبیه زندگی ماست

همه‌ی آن‌جاهایی که خداوند نیازی در تو ایجاد کرده که برای تامین آن نیاز، باید از آدم‌های دیگر درخواست کمک کنی،
یا زمان‌هایی که حق اقتضا می‌کند به کسی کمک کنی که قبلا وظیفه‌اش را در قبال تو انجام نداده،
یا اوقاتی که  کار درست این است که خیلی چیزها را نادیده بگیری، و فقط توجه تو به حق باشد،

آن زمانی که در دو راهی قرار می‌گیری:
از حق تبعیت کنی،
یا حق را نادیده بگیری

کار درست را انجام دهی، هر کاری که باشد. ظاهر آن عمل را نادیده بگیری.

یا منیت و غرور خودت را حفظ کنی، حق و درست را نادیده بگیری.
یعنی حاضر به سجده به کاری که حق فرمود، نشوی.

کار درست را انجام دهی، منیت خود را کنار بگذاری، غرورت را نادیده بگیری، از خود گذشتگی کنی، لِه شوی، خالی شوی، هیچ شوی،
کار سختی است و انتخاب دشواری است
باید خودت را شناخته باشی، فهمیده باشی این ظاهر نیستی،
باید یک عمر به جای اینکه مثل شیطان اهل عمل باشی، اهل شناخت و معرفت و خودسازی بوده باشی و با خود واقعی‌ات انس داشته باشی، تا بتوانی این خود ظاهری را که چسبیده‌ای رها کنی، نادیده بگیری و در این امتحان پیروز شوی.

سجاد جعفری

@GomshodeVaghei
@mahfelekhodshenasi

کسی که چشم برزخی اش اجباراً باز شده و پس از مشاهده عالم برزخ به آن ایمان می‌آورد بهره ای از فهم و عقل ندارد
انسان عاقل ندیده می‌فهمد و باور دارد.

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi

اگر می‌خواهید ببینید که یک دولت واقعا دارد توسعه ایجاد می‌کند. بروید در مدارس ببینید چگونه تعلیم می‌دهند.
@mahfelekhodshenasi

مَنَم که شُهرهٔ شَهرَم به عشقْ ورزیدن
مَنَم که دیده نَیالوده‌ام به بَد دیدن

وفا کنیم و مَلامَت کشیم و خوش باشیم
که در طَریقَتِ ما کافری‌ست رنجیدن

به پیرِ میکده گفتم که چیست راهِ نجات
بِخواست جامِ می و گفت عیب پوشیدن

(حافظ، دیوان غزلیات، غزل ۳۹۳)

شُهره: مشهور
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
@mahfelekhodshenasi

جلسه خودشناسی
۲۱ ماه رمضان - فروردین ۱۴۰۲

بخش نخست

خودشناسی چیست؟
کسی که با خودش آشنا شود، با خدای خودش آشنا میگردد. خودشناسی یعنی هدف شناسی، یعنی انسان هدف خودش را بشناسد و بفهمد که در زندگی چه هدفی دارد و برای چه خلق شده، به امید رسیدن به کجا آفریده شده است و به عشق چه کسی دارد زندگی میکند.

اگر هدف را از انسان بگیرند دیگر انسان زنده نمی ماند و اگر عشق به هدف را از انسان بگیرند انسان بی معنا میشود. اگر می بینیم که معنا و هویت داریم، امیدواریم، در تلاشیم و فعالیم، زنده ایم و زندگی میکنیم، پس هدف و مقصد داریم و عشقی به این هدف در وجود ما هست.

این هدفی که اینطور امید و عشق و زندگی به ما بخشیده، کدام هدف است؟ از کجا آمده؟ قرار است به کجا برسیم که اینقدر برای رسیدن به آن در تلاش و تلاطم هستیم؟

گمشده ی ما چیست؟ مقصد ما کجاست؟
هدف چیست؟

همه ی انبیاء الهی آمده اند به ما بگویند:
《مقصد همه ی شما لقاء(دیدار) خداست و همه ی شما تشنه ی حق هستید》

خداوند فطرت انسان را الهی آفریده یعنی موجودی خلق کرده که تشنه ی خدا و حقیقت است، گمشده اش حکمت است یعنی معرفت و شناخت و عقل و شعور است.

اما انسان از خودش غافل است و خود را نمی شناسد. امیدش در زندگی به خداست اما این را نمیداند. اگر از او بپرسند تو به امید چه کسی زنده ای و داری زندگی میکنی؟

میگوید نمی دانم. خیال میکند به امید پول، خانه، لذت و چیزهای دیگر زنده است!

درحالی که نمی داند هیچ کدام اینها نیست و او به امید رسیدن به حق است که زنده است. همه ی عشقش حق و عدل است.
عشقش خداست.لذا اگر ببیند چیزی سر جایش نیست، درست و روی حساب نیست، به هم میریزد. چرا به هم میریزد؟ چون تشنه ی حق است. میگوید این حقیقت ندارد.

ادامه دارد...

استاد حسین نوروزی
@mahfelekhodshenasi