اینکه شیطان به آدم سجده نکرد، چیز عجیب و غریبی نیست
خیلی آشناست
خیلی شبیه زندگی ماست
همه‌ی آن‌جاهایی که خداوند نیازی در تو ایجاد کرده که برای تامین آن نیاز، باید از آدم‌های دیگر درخواست کمک کنی،
یا زمان‌هایی که حق اقتضا می‌کند به کسی کمک کنی که قبلا وظیفه‌اش را در قبال تو انجام نداده،
یا اوقاتی که کار درست این است که خیلی چیزها را نادیده بگیری، و فقط توجه تو به حق باشد،
آن زمانی که در دو راهی قرار می‌گیری:
از حق تبعیت کنی،
یا حق را نادیده بگیری
کار درست را انجام دهی، هر کاری که باشد. ظاهر آن عمل را نادیده بگیری.
یا منیت و غرور خودت را حفظ کنی، حق و درست را نادیده بگیری.
یعنی حاضر به سجده به کاری که حق فرمود، نشوی.
کار درست را انجام دهی، منیت خود را کنار بگذاری، غرورت را نادیده بگیری، از خود گذشتگی کنی، لِه شوی، خالی شوی، هیچ شوی،
کار سختی است و انتخاب دشواری است
باید خودت را شناخته باشی، فهمیده باشی این ظاهر نیستی،
باید یک عمر به جای اینکه مثل شیطان اهل عمل باشی، اهل شناخت و معرفت و خودسازی بوده باشی و با خود واقعی‌ات انس داشته باشی، تا بتوانی این خود ظاهری را که چسبیده‌ای رها کنی، نادیده بگیری و در این امتحان پیروز شوی.
سجاد جعفری
@GomshodeVaghei
@mahfelekhodshenasi
>>Click here to continue<<