📌 حال ما بر اساس این سه پرده از این جناب دکتر! که مدعی است عمری در عقلانیت و استدلال و برهان سیر کرده و نقد هایش هم اردوگاه منتقدان فلسفه را سخت پریشان و آشفته نموده است! یک سوال به غایت ساده پرسیده و این عویصه را به دست او میدهیم که پاسخی جامع و کامل برای مومنین تهیه نماید.

🖌 اگر #هر ممکن بالذاتی در مقام تصور یا واجب بالغیر است و یا ممتنع بالغیر و یا ممکن بالغیر، پس این حرف قطعا خود همان #اراده انسان را هم شامل میگردد و همان اراده هم یا واجب بالغیر است و یا ممتنع بالغیر و یا ممکن بالغیر. حال پرسش میشود این اراده انسان کدام است و کدام وصف درباره اش صادق است؟!

🔍 آیا واجب بالغیر است؟!
🔍 یا ممتنع بالغیر است؟!
🔍 یا ممکن بالغیر است؟!

✏️ اگر شق سوم از نظر صمیمیت محال است، پس جناب ایشان چاره ای جز قبول یکی از دو شق اول و دوم نخواهد داشت. اگر شق اول را بپذیرد که طبق سخن خودش در پرده سوم اختیار نفی شده و جبر لازم آید! و اگر شق دوم را بپذیرد پس نه تنها وجود اختیار و افعال اختیاری نفی میشود بلکه اصل وجود افعال هم انکار میگردد و این هم بدیهی البطلان است! و یا اینکه باید به بطلان حرف خود معترف گردد و شق سوم را بپذیرد که میشود همان حرف استاد میلانی و تمام بی ادبی ها و شعار هایش روی هوا میرود. به عبارت دیگر صمیمیت مخیر بین قبول دو مطلب است، اول اینکه قبول کند اراده انسان ممکن بالغیر است و آنگاه باید جواب دهد چرا ممکن بالغیر را ممتنع دانست و استاد میلانی را به خاطر قبول آن در افعال اختیاری مسخره نمود؟! دوم اینکه ممکن بالغیر بودن اراده انسان را نفی کند که طبق توضیح داده شده اختیار نفی میگردد که به اعتراف خودش صحت اختیار یک امر شهودی است و صمیمیت باید پاسخ دهد چرا یک امر شهودی را منکر شده است؟ به هر تقدیر معلوم شد نفی امکان بالغیر قطعا مستلزم نفی اختیار و افعال اختیاری است و در نتیجه امکان بالغیر و قبول یا رد آن کاملا به بحث جبر و اختیار مربوط میشود و حرف صمیمیت در پرده اول که گفته بود امکان بالغیر ربطی به اختیار ندارد روی هوا میرود و قبول اختیار و افعال اختیاری هم مشروط به قبول امکان بالغیر است و الا دیگری اختیاری نخواهیم داشت و جناب ایشان هم بار دیگر در منگنه ای سخت قرار گرفت که امکان رهایی از آن برایش ممکن نیست الا با اعتراف به بی پایه بودن سخنان خود و قبول حرف استاد میلانی.👌

✏️ هر چه از مطالب صمیمیت بیشتر می‌خوانیم میبینیم چطور در کلاف سردرگمی گرفتار شده است که راه فراری هم ندارد و بارها گفتیم و باز هم میگوییم تناقضاتی به افتضاحی تناقضات این صوفی علاف ندیده ایم و این پست هم شاهد دیگری بود که تقدیمتان شد و نمونه دیگری هم قبلاً ارائه شد که ایشان در بحث ضرورت سابق و اختیار انسان تناقض فوق افتضاحی گفته بودند( https://hottg.com/Aghlyavaran/856). برادرانه به ایشان توصیه میکنیم فکری به حال این تناقضات افتضاح نمایند زیرا حتی خود مدافعین فلسفه هم از این تناقضات به شگفت آمده و تعجب می‌کنند چطور یک انسان میتواند اینقدر تناقض گفته و جایی حرفی بزند و جای دیگر کاملا خلاف آنرا بگوید! لازم به ذکر است که کمک گرفتن از دینانی و جوادی برای حل این اشکالات هم بلا مانع است.

نقدفلسفه=دفاع از عقلانیت

📌 حال ما بر اساس این سه پرده از این جناب دکتر! که مدعی است عمری در عقلانیت و استدلال و برهان سیر کرده و نقد هایش هم اردوگاه منتقدان فلسفه را سخت پریشان و آشفته نموده است! یک سوال به غایت ساده پرسیده و این عویصه را به دست او میدهیم که پاسخی جامع و کامل برای مومنین تهیه نماید.

🖌 اگر #هر ممکن بالذاتی در مقام تصور یا واجب بالغیر است و یا ممتنع بالغیر و یا ممکن بالغیر، پس این حرف قطعا خود همان #اراده انسان را هم شامل میگردد و همان اراده هم یا واجب بالغیر است و یا ممتنع بالغیر و یا ممکن بالغیر. حال پرسش میشود این اراده انسان کدام است و کدام وصف درباره اش صادق است؟!

🔍 آیا واجب بالغیر است؟!
🔍 یا ممتنع بالغیر است؟!
🔍 یا ممکن بالغیر است؟!

✏️ اگر شق سوم از نظر صمیمیت محال است، پس جناب ایشان چاره ای جز قبول یکی از دو شق اول و دوم نخواهد داشت. اگر شق اول را بپذیرد که طبق سخن خودش در پرده سوم اختیار نفی شده و جبر لازم آید! و اگر شق دوم را بپذیرد پس نه تنها وجود اختیار و افعال اختیاری نفی میشود بلکه اصل وجود افعال هم انکار میگردد و این هم بدیهی البطلان است! و یا اینکه باید به بطلان حرف خود معترف گردد و شق سوم را بپذیرد که میشود همان حرف استاد میلانی و تمام بی ادبی ها و شعار هایش روی هوا میرود. به عبارت دیگر صمیمیت مخیر بین قبول دو مطلب است، اول اینکه قبول کند اراده انسان ممکن بالغیر است و آنگاه باید جواب دهد چرا ممکن بالغیر را ممتنع دانست و استاد میلانی را به خاطر قبول آن در افعال اختیاری مسخره نمود؟! دوم اینکه ممکن بالغیر بودن اراده انسان را نفی کند که طبق توضیح داده شده اختیار نفی میگردد که به اعتراف خودش صحت اختیار یک امر شهودی است و صمیمیت باید پاسخ دهد چرا یک امر شهودی را منکر شده است؟ به هر تقدیر معلوم شد نفی امکان بالغیر قطعا مستلزم نفی اختیار و افعال اختیاری است و در نتیجه امکان بالغیر و قبول یا رد آن کاملا به بحث جبر و اختیار مربوط میشود و حرف صمیمیت در پرده اول که گفته بود امکان بالغیر ربطی به اختیار ندارد روی هوا میرود و قبول اختیار و افعال اختیاری هم مشروط به قبول امکان بالغیر است و الا دیگری اختیاری نخواهیم داشت و جناب ایشان هم بار دیگر در منگنه ای سخت قرار گرفت که امکان رهایی از آن برایش ممکن نیست الا با اعتراف به بی پایه بودن سخنان خود و قبول حرف استاد میلانی.👌

✏️ هر چه از مطالب صمیمیت بیشتر می‌خوانیم میبینیم چطور در کلاف سردرگمی گرفتار شده است که راه فراری هم ندارد و بارها گفتیم و باز هم میگوییم تناقضاتی به افتضاحی تناقضات این صوفی علاف ندیده ایم و این پست هم شاهد دیگری بود که تقدیمتان شد و نمونه دیگری هم قبلاً ارائه شد که ایشان در بحث ضرورت سابق و اختیار انسان تناقض فوق افتضاحی گفته بودند( https://hottg.com/Aghlyavaran/856). برادرانه به ایشان توصیه میکنیم فکری به حال این تناقضات افتضاح نمایند زیرا حتی خود مدافعین فلسفه هم از این تناقضات به شگفت آمده و تعجب می‌کنند چطور یک انسان میتواند اینقدر تناقض گفته و جایی حرفی بزند و جای دیگر کاملا خلاف آنرا بگوید! لازم به ذکر است که کمک گرفتن از دینانی و جوادی برای حل این اشکالات هم بلا مانع است.

hottg.com/Aghlyavaran/1101

922 viewsedited  Jul 31, 2021 at 09:38