اسکاولشین معتقد بود یه در مخفی وجود داره برای توفیق؛ که در موردش اینطوری توضیح میده:
در مزمور شصت و دوم این آیه کبریایی را می‌خوانیم که:«ای روح من فقط برای خدا خاموش شو، زیراکه امید من از وی است.»
روح همان ذهن نیمه‌هشیار است، و مزمور سرای بالا به ذهن نیمه‌هشیار خود می‌گوید که هر چیزی را مستقیماً از ذات کل متوقع باشد، و دل خود را به درها و دروازه‌ها خوش نکند.«زیراکه امید من از وی است.»
خدا شکست نمی‌خورد و واهنی می‌ماند.
زیرا «کارهای خداوند عظیم و عجیب است، کار او جلال و کبریایی است.»
اگر راه‌ها و چاره‌ها به نظر بسیار بد، هر خبر و خوشی به ظاهر محالی،
را می‌توانید از او انتظار داشته باشید.
اما هرگز برای خدا تکلیف تعیین نکنید.
یعنی نگویید از کدام راه می‌خواهید به خواسته خود برسید.
یا از خود نپرسید: «آیا واقعاً ممکن است؟»
خدا نه تنها بخشاینده، بلکه خود موهبت نیز هست، و تدابیر حیرت‌انگیز خود را می‌آفریند.
این عبارت را تکرار کنید:
«من از خدای بخشاینده نمی‌توانم جدا شوم،
پس از موهبت او نیز جدایی ناپذیرم،
زیرا موهبت تجلی خداست.»
به این معرفت دست باید که هر برکت یا نیکی یا تجلی خداست.در هر چهره‌ای نور خدا را ببینید و در هر وضعیتی، نیکویی را، زیرا تنها چنین گرایشی می‌تواند شما را حاکم بر موقعیت‌ها سازد.
📌و این مقدور نیست مگر اینکه ایمان و تمرین کنی...
>>Click here to continue<<