معنای «نومیدی سازنده» چیست؟
(بخش دوم)
رویهای که ما بیشتر از همه از آن استفاده میکنیم و توصیه میکنیم، اقتباسی از کار کرک استروسال و همکارانش است که شامل گفتگویی با مراجع بر اساس پنج پرسش کلیدی است. پس از مشخص شدن ماهیت مسئلهای که مراجع برای آن به دنبال کمک است، میتوان پرسشهای زیر را کاوش کرد:
۱. در مورد این موقعیت، چه چیزی واقعاً برای شما مهم است؟
۲. چه چیزی مانع پیگیری آنچه واقعاً مهم است میشود؟
الف) موانع بیرونی (مثلاً کمبود وقت یا سایر منابع)
ب) موانع درونی (مثلاً افکار و احساسات ناراحتکنندهای که وقتی مراجع تلاش میکند آنچه مهم است را دنبال کند، پدیدار میشوند)
۳. برای غلبه بر موانع درونی چه چیزهایی را از قبل امتحان کردهاید؟
۴. این کارها چه نتیجهای برای شما داشتهاند؟
الف) در کوتاهمدت
ب) در بلندمدت
۵. انجام این کارها چه هزینهای برای شما داشته است؟
الف) در کوتاهمدت
ب) در بلندمدت
این رویه شامل اشاره به چندین مفهوم مرتبط با مدل انعطافپذیری روانی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. پرسش اول در اصل ارزشها را استخراج میکند، در حالی که پرسشهای دوم و سوم اطلاعاتی درباره آمیختگی و اجتناب از تجربه به دست میدهند. پرسشهای چهار و پنج درباره کارآمدی راهبردهای موجود برای مدیریت ناراحتیای پرس و جو میکنند که تقریباً همیشه وقتی افراد تلاش میکنند اقدامات ارزشمدار انجام دهند، پدیدار میشود.
این گفتگو معمولاً افراد را نسبت به کارکرد تلاشهایشان برای اجتناب از ناراحتی آگاه میکند و به آنها کمک میکند ببینند که اگرچه اجتناب از ناراحتی معمولاً در کوتاهمدت کارساز است، احتمال تماس با پیامدهای تقویتکننده را در بلندمدت کاهش میدهد. به نوبه خود، این اغلب کارکردهای تقویتکننده رفتار اجتنابی را کاهش میدهد و افراد را نسبت به ایده رویکردی متفاوت به پریشانیشان در آینده گشوده میکند.
از این رو، نومیدی سازنده بخش مهمی از فرایند درگیرسازی در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است و ارزش صرف توجه و زمان قابل توجهی را پیش از معرفی سایر مداخلات دارد.
#Learning_ACT
منبع:
Johnson, D., & Bennett, R. (2023). Acceptance and Commitment Therapy: Responses to Frequently Asked Questions. Taylor & Francis.
https://hottg.com/thirdwaveofBehaviorTherapy
>>Click here to continue<<
