نظارت بالینی (سوپرویژن) در ACT: توسعه انعطاف پذیری روانی با نظارت تجربی (بخش اول)
دکتر جیسون لوما
مترجم: دکتر علی فیضی
یکی از جنبه های نظارت بالینی با درمان پذیرش و تعهد (ACT) که با بسیاری از دیگر رویکردهای پشتیبانی شده تجربی متفاوت است ، تأکید بر این است که کارآموز از همان فرایندهای درمانی با خود استفاده می کند که از درمانجویان خود درخواست می کنند. بنابراین ، نظارت معمولاً شامل یک عنصر تجربی است که در آن ناظر به عنوان راهنما یا تسهیل کننده یادگیری تجربی کارآموزان عمل می کند. وظیفه ناظر بالینی در این مواقع این است که به کارآموز کمک کند تا از فرایندهای بهوشیاری ، پذیرش و اقدامات متعهدانه در مورد «موانع» خود که در زندگی حرفهای او -به عنوان مثال هنگام انجام درمان- ظاهر می شود، استفاده کند. مدل ACT این فرضیه را دارد که مهم و شاید ضروری باشد که درمانگران ACT بتوانند همان موضع پذیرا و محبت آمیز را نسبت به کشمکشهای خود داشته باشند که از درمانجویان خود می خواهند اتخاذ کنند. تا حدی، درمانگر به عنوان الگویی برای همان فرآیندهایی عمل میکند که از درمانجو میخواهد در زندگی خود آزمایش کند.
وقتی من به عنوان سرپرست به این شکل کار میکنم، همیشه به دنبال آن هستم که بدانم درمانگر/کارآموز در کار با درمانجویان با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم میکند یا نمیپذیردشان. مقدار مناسبی از نظارت بالینی میتواند بر کمک به درمانگر/کارآموز برای پذیرش، به آغوش کشیدن، گسلیدن یا یافتن موضع مشفقانهتر در رابطه با افکار، احساسات، خاطرات، تصاویر ذهنی یا احساسات دشواری متمرکز باشد که در زندگی حرفهای او ظاهر میشوند.
#Learning_ACT
#خبرگی_در_رواندرمانی
>>Click here to continue<<
