🌴🕋🕌
پند مولانا
عشقهایی کز پی رنگی بود
عشق نبود عاقبت ننگی بود
در این بیت مولانا شرط اصلی عشق و محبت و دوست داشتن را خلوص و پاکی عشق میداند به این معنی که عشق انسان به دیگر انسانهای جهان و یا خداوند باید حتماً خالص و بدون رنگ و ریا باشد . یعنی ما در زندگی به هر کسی که عشق بورزیم باید بدون ملاحظات دنیوی همچون زیبایی ظاهری و یا جاذبه جنسی یا طمع برای دستیابی به پول و ثروت و پست و مقام و دیگر تعلقات دنیوی باشد . اگر ما چنین عشقی داشته باشیم آن عشق عشق حقیقی و واقعی است ، مثل عشق مادر به فرزند که بدون هیچ گونه چشمداشت دنیوی است . عشقهایی هم که گفتیم که به خاطر توقعات دنیایی بوجود میآید ، همگی بدون استثناء به شکست و رسوایی میانجامد ، چون هیچ انسانی نمیتواند به خاطر مادیات دنیوی و مادی دیگری را دوست داشته باشد به این خاطر که این دو مقوله اساسأ با هم مغایرت دارند دریای پر شکوه عشق را با مردابی متعفن چه کار؟
@siratalrasool
>>Click here to continue<<