🌴🕋🕌
1⃣9⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۹۱﴾

عفت و حیا:

یهود از نظر حیا و عفت نیز طوری دچار ضعف و انحطاط شده بودند که مناسب شأن ملتی که حامل شریعت آسمانی باشد نبود ۔ داستان زیر روشنگر این مدعاست:

یک زن عرب وارد بازار «بنی قینقاع» شد و نزد زرگری رفت و نشست؛ مردم خواستند حجابش را کشف نمایند ۔ اما زن قبول نکرد، زرگر گوشه لباسش را به پشت او گره زد همین که زن بلند شد عورتش ظاهر گشت، همگی به او نگاه کرده و خندیدند ۔ زن فریاد کشید، مردی از مسلمانان به زرگر حمله کرده و او را کشت، یهودیها نیز بر مرد مسلمان حمله کرده و او را به شهادت رساندند (¹)

چنین به نظر می‌رسد که این حادثه در نوع خود بی سابقه نبود، ولی وقوع اینگونه حوادث در بازار عرب‌ها مشکل بود ۔

معاملات اقتصادی:
اغلب معاملات یهودیها با دیگران براساس رهن و رباخواری انجام می‌گرفت، موقعیت کشاورزی منطقه «مدینه» فرصت خوبی برای این کار بود، چراکه کشاورزان برای کارهای کشاورزی به گرفتن قرض تا زمان درو مجبور می‌شدند‌۔(²)
یهودیها در معامله رهن فقط به رهن اموال اکتفا نمی‌کردند، بلکه نوبت به رهن زنان و فرزندان نیز می‌رسید ۔ امام بخاری در داستان قتل «کعب بن الاشرف النضری» روایت می‌کند که «محمد بن مسلمه» به «کعب بن الاشرف» گفت که به ما یک یا دو وسق گندم وام بدهید، او گفت: خیلی خوب، ولی شما باید چیزی نزد من رهن بگذارید، آنها گفتند: چه چیزی می‌خواهید بگذاریم؟ ۔ «کعب» گفت: زنان خود را نزد من گرو بگذارید، آنها گفتند: ما چگونه زنان خود را نزد شما رهن بگذاریم در حالی که آنها زیباترین زن‌های عرب هستند ۔ او گفت: پس فرزندانتان را رهن بگذارید‌ ۔ آنها گفتند: چگونه فرزندان خود را رهن بگذاریم، تا به آنها گفته شود اینها کسانی هستند که در مقابل یک یا دو وسق گندم به رهن گذاشته شدند، این کار برای ما مایه عار و ننگ است، البته ما نزد شما اسلحه، رهن می‌گذاریم۔(³)
طبیعی است اینگونه معاملات رهنی و خصوصاً رهن گذاشتن فرزندان و زنان باعث بروز کینه‌توزی و منافرت و بدبینی می‌شد، خصوصاً برای عرب‌ها که نسبت به زنان سخت دارای غیرت بودند و زیر بار ننگ و عار نمی‌رفتند ۔
یهودیها به دلیل رشد اقتصادی شان در «مدینه» و اطراف، از نظر مالی دارای نفوذ زیادی بودند کلا بر بازارها فرمانروایی داشتند و به خاطر منفعت و مصلحت خود از احتکار اموال دریغ نمی‌کردند ۔ اینجا بود که عموم مردم به دلیل خودخواهی و رباخواری‌شان از آنها اظهار تنفر می‌نمودند و از روش‌های نادرست ثروت اندوزی‌شان بیزار بودند‌ ۔ در نتیجه آزمندیها و سیاست‌های توسعه طلبانه یهود بود که ارتباط آنان با عرب‌ها بسیار بد شده بود(⁴)
«دی لیکی الاری» (Delacyaleary) در کتاب خود «عرب‌ها قبل از محمد» می‌نویسد: روابط میان اعراب «مدینه»(⁵) و یهودیهای استعمارگر در قرن هفتم میلادی رو به تیرگی رفته بود، زیرا یهودیها مناطق کشاورزی خود را تا چراگاههای عرب‌ها توسعه داده بودند(⁶)۔ ارتباط یهود با «أوس» و «خزرج» (ساکنان «مدینه») بر اساس منافع شخصی و مادی بود ۔ یهودیها هرگاه تشخیص می‌دادند که جنگ و درگیری میان «أوس» و «خزرج» به نفع آنهاست، از افروختن آتش جنگ دریغ نمی‌کردند ۔ چنان که در بسیاری از جنگهای طاقت فرسا همین نقش را بازی می‌کردند ۔ هدفشان فقط این بود که بر «مدینه»، سلطه مالی داشته باشند، گفتگوی یهودیها با «أوس» و «خزرج» در مورد این که یک پیامبر آمدنی است، سبب شد که «أوس» و «خزرج» اسلام را بپذیرند۔(⁷)
۔منابع:
(¹) - سيرة ابن هشام، ج: ١ ص: ۴۸ ۔
(²) - بنو إسرائيل در  قرآن و سنت، ص: ٧٩ ۔
(³) - رواه البخاري في: كِتَابُ الْمَغَازِي؛ بَابُ قَتْلُ كَعْبِ بْنِ الأَشْرَفِ، برقم: (۴۰۳۷)، ومسلم في: كِتَابُ الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ؛ بَابُ قَتْلِ كَعْبِ بْنِ الْأَشْرَفِ طَاغُوتِ الْيَهُودِ، برقم: (١٨٠١) ، من حديث جابر بن عبد اللّٰه رضي اللّٰه عنه. تفصیل داستان را ابن هشام در سیره نبوی ذکر کرده است، ج: ۲ ص: ۵۱ ۔
(⁴) - بنو إسرائيل در  قرآن و سنت، ص: ٧٩
(⁵) - منظور قبایل عربی مانند أوس و خزرج و سایر عرب‌هایی که در اطراف مدینه زندگی می‌کردند ۔
م(⁶) - Arabia Before Mohammad ,London ٧٢٩١ p. ٤٧١.
(⁷) - مأخوذ از کتاب «بنو إسرائیل در قرآن و سنت» از دکتر محمد سید طنطاوی، ص: ۷۳۔۱۰۱ ۔


https://hottg.com/siratalrasool

سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

🌴🕋🕌
1⃣9⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۹۱﴾

عفت و حیا:

یهود از نظر حیا و عفت نیز طوری دچار ضعف و انحطاط شده بودند که مناسب شأن ملتی که حامل شریعت آسمانی باشد نبود ۔ داستان زیر روشنگر این مدعاست:

یک زن عرب وارد بازار «بنی قینقاع» شد و نزد زرگری رفت و نشست؛ مردم خواستند حجابش را کشف نمایند ۔ اما زن قبول نکرد، زرگر گوشه لباسش را به پشت او گره زد همین که زن بلند شد عورتش ظاهر گشت، همگی به او نگاه کرده و خندیدند ۔ زن فریاد کشید، مردی از مسلمانان به زرگر حمله کرده و او را کشت، یهودیها نیز بر مرد مسلمان حمله کرده و او را به شهادت رساندند (¹)

چنین به نظر می‌رسد که این حادثه در نوع خود بی سابقه نبود، ولی وقوع اینگونه حوادث در بازار عرب‌ها مشکل بود ۔

معاملات اقتصادی:
اغلب معاملات یهودیها با دیگران براساس رهن و رباخواری انجام می‌گرفت، موقعیت کشاورزی منطقه «مدینه» فرصت خوبی برای این کار بود، چراکه کشاورزان برای کارهای کشاورزی به گرفتن قرض تا زمان درو مجبور می‌شدند‌۔(²)
یهودیها در معامله رهن فقط به رهن اموال اکتفا نمی‌کردند، بلکه نوبت به رهن زنان و فرزندان نیز می‌رسید ۔ امام بخاری در داستان قتل «کعب بن الاشرف النضری» روایت می‌کند که «محمد بن مسلمه» به «کعب بن الاشرف» گفت که به ما یک یا دو وسق گندم وام بدهید، او گفت: خیلی خوب، ولی شما باید چیزی نزد من رهن بگذارید، آنها گفتند: چه چیزی می‌خواهید بگذاریم؟ ۔ «کعب» گفت: زنان خود را نزد من گرو بگذارید، آنها گفتند: ما چگونه زنان خود را نزد شما رهن بگذاریم در حالی که آنها زیباترین زن‌های عرب هستند ۔ او گفت: پس فرزندانتان را رهن بگذارید‌ ۔ آنها گفتند: چگونه فرزندان خود را رهن بگذاریم، تا به آنها گفته شود اینها کسانی هستند که در مقابل یک یا دو وسق گندم به رهن گذاشته شدند، این کار برای ما مایه عار و ننگ است، البته ما نزد شما اسلحه، رهن می‌گذاریم۔(³)
طبیعی است اینگونه معاملات رهنی و خصوصاً رهن گذاشتن فرزندان و زنان باعث بروز کینه‌توزی و منافرت و بدبینی می‌شد، خصوصاً برای عرب‌ها که نسبت به زنان سخت دارای غیرت بودند و زیر بار ننگ و عار نمی‌رفتند ۔
یهودیها به دلیل رشد اقتصادی شان در «مدینه» و اطراف، از نظر مالی دارای نفوذ زیادی بودند کلا بر بازارها فرمانروایی داشتند و به خاطر منفعت و مصلحت خود از احتکار اموال دریغ نمی‌کردند ۔ اینجا بود که عموم مردم به دلیل خودخواهی و رباخواری‌شان از آنها اظهار تنفر می‌نمودند و از روش‌های نادرست ثروت اندوزی‌شان بیزار بودند‌ ۔ در نتیجه آزمندیها و سیاست‌های توسعه طلبانه یهود بود که ارتباط آنان با عرب‌ها بسیار بد شده بود(⁴)
«دی لیکی الاری» (Delacyaleary) در کتاب خود «عرب‌ها قبل از محمد» می‌نویسد: روابط میان اعراب «مدینه»(⁵) و یهودیهای استعمارگر در قرن هفتم میلادی رو به تیرگی رفته بود، زیرا یهودیها مناطق کشاورزی خود را تا چراگاههای عرب‌ها توسعه داده بودند(⁶)۔ ارتباط یهود با «أوس» و «خزرج» (ساکنان «مدینه») بر اساس منافع شخصی و مادی بود ۔ یهودیها هرگاه تشخیص می‌دادند که جنگ و درگیری میان «أوس» و «خزرج» به نفع آنهاست، از افروختن آتش جنگ دریغ نمی‌کردند ۔ چنان که در بسیاری از جنگهای طاقت فرسا همین نقش را بازی می‌کردند ۔ هدفشان فقط این بود که بر «مدینه»، سلطه مالی داشته باشند، گفتگوی یهودیها با «أوس» و «خزرج» در مورد این که یک پیامبر آمدنی است، سبب شد که «أوس» و «خزرج» اسلام را بپذیرند۔(⁷)
۔منابع:
(¹) - سيرة ابن هشام، ج: ١ ص: ۴۸ ۔
(²) - بنو إسرائيل در  قرآن و سنت، ص: ٧٩ ۔
(³) - رواه البخاري في: كِتَابُ الْمَغَازِي؛ بَابُ قَتْلُ كَعْبِ بْنِ الأَشْرَفِ، برقم: (۴۰۳۷)، ومسلم في: كِتَابُ الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ؛ بَابُ قَتْلِ كَعْبِ بْنِ الْأَشْرَفِ طَاغُوتِ الْيَهُودِ، برقم: (١٨٠١) ، من حديث جابر بن عبد اللّٰه رضي اللّٰه عنه. تفصیل داستان را ابن هشام در سیره نبوی ذکر کرده است، ج: ۲ ص: ۵۱ ۔
(⁴) - بنو إسرائيل در  قرآن و سنت، ص: ٧٩
(⁵) - منظور قبایل عربی مانند أوس و خزرج و سایر عرب‌هایی که در اطراف مدینه زندگی می‌کردند ۔
م(⁶) - Arabia Before Mohammad ,London ٧٢٩١ p. ٤٧١.
(⁷) - مأخوذ از کتاب «بنو إسرائیل در قرآن و سنت» از دکتر محمد سید طنطاوی، ص: ۷۳۔۱۰۱ ۔


https://hottg.com/siratalrasool

Telegram

سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

مولوي عبدالرحمن خوافي

hottg.com/siratalrasool/14530

381 viewsMay 15 at 09:02