🌴🕋🕌
0⃣9⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۹۰﴾

امور مذهبی یهود:

یهودیها خود را دانشمندان ادیان و آگاهان به شریعت معرفی می‌کردند، آنها مدرسه‌هایی(¹) داشتند که در آن مسایل دینی و احکام شرعی و تاریخ گذشتگان و انبیاء را می‌خواندند و به دیگران آموزش می‌دادند ۔ این مدرسه‌ها را به نام «مدارس» نام گذاری می‌کردند و چنین اماکن مخصوصی را برای اقامه عبادت و شعایر دین اختصاص داده بودند ۔ آنها در این اماکن برای مشورت و تبادل رای درباره امور دین و دنیا دور هم جمع می‌شدند یهودیها دارای قوانین و برنامه‌های خاصی بودند که بعضی را از کتب مذهبی خود گرفته بودند و پاره‌ای دیگر توسط علما و کاهنان آنها اختراع شده بود ۔ آنها اعیاد مخصوصی نیز داشتند و در روزهای بخصوصی روزه می‌گرفتند(²)

چنین معلوم می‌شود که با گذشت زمان ارتباط یهود با تعالیم اصلی دینشان ضعیف شده بود، طوری که با همسایه‌های عرب خود بجز در مواردی چند در عقیده و توحید و تشخیص حلال و حرام تفاوت چندانی نداشتند ۔
وقتی اسلام، توحید ناب و خالص را توسط قرآن عرضه کرد این تفاوت جزئی که میان عرب‌ها و یهود بود از بین رفت ۔

وضعیت اخلاقی:
یهود از نظر اخلاقی به حدی از انحطاط و پستی رسیده بودند که برای تأمین نیازهای خود به کارهای مرموزی مانند سحر و جادو و گذاشتن سم در غذای مخالفان دست می‌زدند و خود را به ایراد گیری و کنایه گویی و نیرنگ بازی سرگرم می‌کردند و در گفتگوهای خود کلماتی موهم که دارای دو معنی باشد، ولی گوینده معنی بد را اراده کند بکار می‌بردند، چنان که اغلب مردم کینه‌توز و شکست خورده چنین می‌کنند ۔
مهارت یهود در فنون سحر و کاهنی از واقعیات تاریخی است ۔ رهبران و دانشمندان شان به مهارت در این فنون مباهات و افتخار می‌کردند ۔
قرآن نیز به این نکته اشاره می‌کند:
﴿وَ اِتَّبَعُوَا مَا تَتْلُوْا اَلشَّيَاطِيْنُ عَلىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ...الخ﴾(³)
«و یهود پیروی کردند آنچه را که می‌خواندند شیطان‌ها در سلطنت سلیمان۔»

علاقه‌مندی یهود به سحر تا زمان حضرت رسول اکرم ﷺ باقی بود ۔ خاور شناس معروف یهود، «مارگلیوت که به انتقاد از اسلام و رسول اکرم ﷺ شهر دارد می‌گوید: «این یهودیها در فن سحر بسیار چیره دست بودند، اسلحه آنها هنر سیاه (سحر)، بود که استعمال آن را بر جنگ علنی و مقابله در میدان جنگ ترجیح می‌دادند»۔(⁴)
در قسمت‌های آینده می‌خوانیم که چگونه هنگام جنگ «خیبر» یهودیها سعی کردند، گوسفند کباب شده‌ای را که آلوده به سم بود، به آن‌حضرت ﷺ «بخورانند، تا کار آن‌حضرت ﷺ» تمام شود، امّا به رسول اکرم ﷺ آسیبی نرسید ولی «بشر بن براء بن معرور» بر اثر سم شهید شد۔(⁵)
بذله گویی و استفاده از تعبیرهای ناجوانمردانه و کلمات مستهجن و زشت نیز از خصلت‌های دیگر یهود بود ۔ در قرآن مجید آمده است:
﴿يَا أَيُّهَا اَلَّذِيْنَ آمَنُوْا لاَ تَقُوْلُوْا رَاعِنَا وَ قُوْلُوْا انْظُرْنَا وَ اِسْمَعُوْا وَ لِلْكَافِرِيْنَ عَذَابٌ أَلِيْمٌ﴾ (⁶)

«ای مؤمنان مگویید «راعنا» و بگویید «انظرنا» و نیک بشنوید و کافران را است عذاب درد دهنده»
أبو نعیم در کتاب «الدلائل» از «ابن عباسؓ» نقل می‌کند که یهودیها بطور مخفیانه به رسول اکرم ﷺ «راعنا» می‌گفتند و این چیز در زبان آنها کلمه زشتی بود ۔ این را می گفتند و با هم می‌خندیدند تا این که خداوند آیه بالا را نازل فرمود و مومنان را از بکار بردن چنین کلمه‌ای منع کرد تا از هر گونه تشبه به یهود دور باشند ۔
معنای این کلمه «راعنا» نزد یهود این بود «گوش کن مبادا بشنوی»، بعضی معتقدند که منظورشان این بود که رسول اکرم ﷺ را (العیاذ باللّٰه) به رعن و رعونت متصف کنند ۔ (معنای رعن و رعونت جهل و حماقت است) (⁷)
امام بخاریؒ به سند خود از «عروهؓ» از «عایشه صدیقه» (رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهَا) روایت می‌کند: یهودی‌ها موقع سلام بر رسول اکرم ﷺ می‌گفتند: «السام عَليْك» (⁸) و منظورشان از سام مرگ بود ۔
همچنان که در حدیث آمده است: «لکل داء دواء الا السام(⁹) أي الموت» (برای هر مرضی دارویی است بجز مرگ‌ ۔ (که دارویی ندارد) ۔
در همین مورد آیه ذیل نازل شد:
﴿وَإِذَا جَاؤُكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللّٰهُ...﴾ (¹⁰)
«و چون بیایند پیش تو، دعا کنند ترا بآن کلمه که دعا نکرده است ترا خداوند با آن..»
منابع:
(¹) - تحقّق من المصادر اليهودية أنّ هذه المدارس كانت مركزا للتعليم الديني العالي وكانت كالكليات والجامعات في عصرنا (راجع دائرة المعارف اليهودية)
م(⁴) - D.S.Margoliouths


https://hottg.com/siratalrasool

سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

🌴🕋🕌
0⃣9⃣زندگانی پیامبر اسلامﷺ ﴿۹۰﴾

امور مذهبی یهود:

یهودیها خود را دانشمندان ادیان و آگاهان به شریعت معرفی می‌کردند، آنها مدرسه‌هایی(¹) داشتند که در آن مسایل دینی و احکام شرعی و تاریخ گذشتگان و انبیاء را می‌خواندند و به دیگران آموزش می‌دادند ۔ این مدرسه‌ها را به نام «مدارس» نام گذاری می‌کردند و چنین اماکن مخصوصی را برای اقامه عبادت و شعایر دین اختصاص داده بودند ۔ آنها در این اماکن برای مشورت و تبادل رای درباره امور دین و دنیا دور هم جمع می‌شدند یهودیها دارای قوانین و برنامه‌های خاصی بودند که بعضی را از کتب مذهبی خود گرفته بودند و پاره‌ای دیگر توسط علما و کاهنان آنها اختراع شده بود ۔ آنها اعیاد مخصوصی نیز داشتند و در روزهای بخصوصی روزه می‌گرفتند(²)

چنین معلوم می‌شود که با گذشت زمان ارتباط یهود با تعالیم اصلی دینشان ضعیف شده بود، طوری که با همسایه‌های عرب خود بجز در مواردی چند در عقیده و توحید و تشخیص حلال و حرام تفاوت چندانی نداشتند ۔
وقتی اسلام، توحید ناب و خالص را توسط قرآن عرضه کرد این تفاوت جزئی که میان عرب‌ها و یهود بود از بین رفت ۔

وضعیت اخلاقی:
یهود از نظر اخلاقی به حدی از انحطاط و پستی رسیده بودند که برای تأمین نیازهای خود به کارهای مرموزی مانند سحر و جادو و گذاشتن سم در غذای مخالفان دست می‌زدند و خود را به ایراد گیری و کنایه گویی و نیرنگ بازی سرگرم می‌کردند و در گفتگوهای خود کلماتی موهم که دارای دو معنی باشد، ولی گوینده معنی بد را اراده کند بکار می‌بردند، چنان که اغلب مردم کینه‌توز و شکست خورده چنین می‌کنند ۔
مهارت یهود در فنون سحر و کاهنی از واقعیات تاریخی است ۔ رهبران و دانشمندان شان به مهارت در این فنون مباهات و افتخار می‌کردند ۔
قرآن نیز به این نکته اشاره می‌کند:
﴿وَ اِتَّبَعُوَا مَا تَتْلُوْا اَلشَّيَاطِيْنُ عَلىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ...الخ﴾(³)
«و یهود پیروی کردند آنچه را که می‌خواندند شیطان‌ها در سلطنت سلیمان۔»

علاقه‌مندی یهود به سحر تا زمان حضرت رسول اکرم ﷺ باقی بود ۔ خاور شناس معروف یهود، «مارگلیوت که به انتقاد از اسلام و رسول اکرم ﷺ شهر دارد می‌گوید: «این یهودیها در فن سحر بسیار چیره دست بودند، اسلحه آنها هنر سیاه (سحر)، بود که استعمال آن را بر جنگ علنی و مقابله در میدان جنگ ترجیح می‌دادند»۔(⁴)
در قسمت‌های آینده می‌خوانیم که چگونه هنگام جنگ «خیبر» یهودیها سعی کردند، گوسفند کباب شده‌ای را که آلوده به سم بود، به آن‌حضرت ﷺ «بخورانند، تا کار آن‌حضرت ﷺ» تمام شود، امّا به رسول اکرم ﷺ آسیبی نرسید ولی «بشر بن براء بن معرور» بر اثر سم شهید شد۔(⁵)
بذله گویی و استفاده از تعبیرهای ناجوانمردانه و کلمات مستهجن و زشت نیز از خصلت‌های دیگر یهود بود ۔ در قرآن مجید آمده است:
﴿يَا أَيُّهَا اَلَّذِيْنَ آمَنُوْا لاَ تَقُوْلُوْا رَاعِنَا وَ قُوْلُوْا انْظُرْنَا وَ اِسْمَعُوْا وَ لِلْكَافِرِيْنَ عَذَابٌ أَلِيْمٌ﴾ (⁶)

«ای مؤمنان مگویید «راعنا» و بگویید «انظرنا» و نیک بشنوید و کافران را است عذاب درد دهنده»
أبو نعیم در کتاب «الدلائل» از «ابن عباسؓ» نقل می‌کند که یهودیها بطور مخفیانه به رسول اکرم ﷺ «راعنا» می‌گفتند و این چیز در زبان آنها کلمه زشتی بود ۔ این را می گفتند و با هم می‌خندیدند تا این که خداوند آیه بالا را نازل فرمود و مومنان را از بکار بردن چنین کلمه‌ای منع کرد تا از هر گونه تشبه به یهود دور باشند ۔
معنای این کلمه «راعنا» نزد یهود این بود «گوش کن مبادا بشنوی»، بعضی معتقدند که منظورشان این بود که رسول اکرم ﷺ را (العیاذ باللّٰه) به رعن و رعونت متصف کنند ۔ (معنای رعن و رعونت جهل و حماقت است) (⁷)
امام بخاریؒ به سند خود از «عروهؓ» از «عایشه صدیقه» (رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهَا) روایت می‌کند: یهودی‌ها موقع سلام بر رسول اکرم ﷺ می‌گفتند: «السام عَليْك» (⁸) و منظورشان از سام مرگ بود ۔
همچنان که در حدیث آمده است: «لکل داء دواء الا السام(⁹) أي الموت» (برای هر مرضی دارویی است بجز مرگ‌ ۔ (که دارویی ندارد) ۔
در همین مورد آیه ذیل نازل شد:
﴿وَإِذَا جَاؤُكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللّٰهُ...﴾ (¹⁰)
«و چون بیایند پیش تو، دعا کنند ترا بآن کلمه که دعا نکرده است ترا خداوند با آن..»
منابع:
(¹) - تحقّق من المصادر اليهودية أنّ هذه المدارس كانت مركزا للتعليم الديني العالي وكانت كالكليات والجامعات في عصرنا (راجع دائرة المعارف اليهودية)
م(⁴) - D.S.Margoliouths


https://hottg.com/siratalrasool

Telegram

سيرة الرسول(مولوی عبدالرحمن خوافی)

مولوي عبدالرحمن خوافي

hottg.com/siratalrasool/14521

410 viewsMay 14 at 06:33