در ادامه پست قبلی بگم که چرا از نظر بیزینس بعضی از شرکت ها مثل Meta
مدلهاشون رو بهصورت open-source
منتشر میکنن، در حالی که بعضیا دیگه مثل OpenAI
انحصاری نگه میدارن. و بعضیا مثل Google
هر دو استراتژی رو در پیش میگیرن:
استراتژی متنباز:
شرکت Meta
با انتشار مدلهای LLaMA
بهصورت متنباز، دنبال اینه که با جذب برنامه نویسا و محقق ها، افراد بیشتری بتونن با این مدلها کار کنن، اونا رو بهبود بدن و در پروژههای خودشون استفاده کنن. این استراتژی به Meta
کمک میکنه تا در جامعهٔ هوش مصنوعی نفوذ بیشتری پیدا کنه و بهعنوان پیشرو در این حوزه شناخته بشه.
همچنین، با متنباز کردن مدلها، Meta میتونه بازخوردهای بیشتری دریافت کنه و مدلهاش رو سریعتر بهبود بده. این کار به توسعهٔ سریعتر فناوری و افزایش شفافیت کمک میکنه.
استراتژی انحصاری:
اما OpenAI
مدلاشو بهصورت انحصاری نگه میداره. این موضوع بهشون اجازه میده کنترل بیشتری روی نحوه استفاده از مدلها داشته باشه و همزمان پلن های درآمدیشو هم جلو ببره. با ارائهٔ مدلها بهصورت سرویس، میتونن از کاربران هزینه دریافت کنن و مدلهاشون رو بهعنوان محصولات تجاری عرضه کنن.
این استراتژی به OpenAI
کمک میکنه تا از رقبا جلوتر بمونه و از فناوری خودش محافظت کنه. اما ممکنه باعث بشه برنامه نویسا و محقق ها نتونن بهراحتی با مدلهاشون کار کنن یا اونها رو برای نیازهای خاص خودشون تنظیم کنن.
بعضیا هم مثل گوگل هر دو روشو رو با هم انجام میدن تا از مزیت های هر دو روش همزمان برخورددار بشن
@silicon_brain | از هوش مصنوعی عقب نمانید
>>Click here to continue<<