آیا واکسن زونا میتواند به عنوان واکسن زوال عقل عمل کند؟
آیا مجرد ماندن عاملی برای کاهش ابتلا به زوال عقل است؟
دو پژوهش جدید، یکی در مورد ارتباط وضعیت تاهل و دیگری برای ارتباط واکسن زونا با زوال عقل منتشر شده است. در این مطالعات نشان داده شده که مجرد ماندن در افراد مسن و همین طور واکسن زونا با احتمالِ کمترِ ابتلا به زوال عقل مرتبط هستند.
✅ در مورد واکسن زونا که مهمتر است میتوانید مطلب پوریا ناظمی را از این لینک بخوانید:
«در مقالهای که بهتازگی در نشریه Nature منتشر شده، پژوهشگران نشان دادند که در هفت سال پس از واکسیناسیون، افرادی که واکسن زونا را دریافت کرده بودند، ۲۰ درصد کمتر از گروه دیگر به زوال عقل دچار شدند.
آنچه این مطالعه را منحصربهفرد میکند، شباهت آن به یک آزمایش تصادفیشدهی بالینی است؛ چرا که تفاوت بین دو گروه تنها در تاریخ تولد آنهاست…. » ادامه در لینک.
من قبلا پیش مقاله ای از این را نیز بررسی کرده بودم: لینک
✅ در مورد تاثیر وضعیت تاهل، پژوهش مربوطه در مجلهی Alzheimer’s and Dementia منتشر شده است (لینک). من اینجا مختصرا نتایج را قرار میدهم:
بررسی بیش از ۲۴ هزار نفر با میانگین سنی حدودا ۷۲ سال از آمریکا، با پیگیری تا ۱۸ سال نشان داده که در مقایسه با افراد متاهل مسن، مجرد بودن در افراد مسن، با احتمالِ کمترِ ابتلا به زوال عقل (شامل بیماری آلزایمر و همین طور نوع Lewy body) مرتبط است. (حدودا ۵۰٪ یا کمتر در معرض خطر زوال عقل نسبت به افراد متأهل بودهاند.)
این ارتباط برای سه گروه، شامل افرادی که هرگز ازدواج نکرده، افرادی که جدا شدهاند و همین طور افرادی که همسرشان فوت شده، ذکر شده است. پس از در نظر گرفتن فاکتورهای مختلفِ دموگرافیک، ژنتیک، بالینی و .. باز هم برای افرادی که هرگز ازدواج نکردهاند و همین طور افرادی که جدا شدهاند ، ارتباط به شکل معنادار گزارش شده است.
خطر پیشرفت از اختلال شناختی خفیف به زوال عقل در همه افراد مجرد کمتر بوده است.
یافته اصلی این مطالعه با نتایج بسیاری از مطالعات قبلی که متاهل بودن را فاکتور محافظت کننده برای زوال عقلی ذکر کرده بودند، متفاوت است. اگر چه مطالعاتی هم هست که مثلا بهبود وضعیت شناختی بعد از طلاق را نیز گزارش کردهاند. متن مقاله همین طور فرضیه هایی را نیز برای این یافته عنوان کرده که من برخی را اینجا ذکر میکنم:
افراد متأهل معمولاً ممکن است روابط اجتماعی کمتری داشته باشند و نسبت به افراد مجرد، تعاملاتشان در شبکههای اجتماعی کمتر و با کیفیت پایینتری باشد. افرادی که هرگز ازدواج نکردهاند معمولاً بیشتر با دوستان و همسایگان معاشرت میکنند.
این جنبههای مثبتِ سلامت و روابط اجتماعی ممکن است در طول زمان بهعنوان عوامل محافظتی در برابر زوال عقل عمل کنند.
مزایای سلامت ازدواج فقط در ازدواجهای باکیفیت دیده میشود. افراد ناراضی از ازدواج، سلامت و خطر مرگومیری مشابه یا بدتر از افراد مجرد دارند. پس کیفیت ازدواج نقش کلیدی دارد.
از طرفی کمتر بودن تشخیص زوال عقل در افراد مجردِ ممکن است به دلیل سوگیری در شناسایی هم باشد، زیرا همسران افراد متأهل بیشتر متوجه مشکلات شناختی شده و آن را حتی در مراحل اولیه هم گزارش میکنند. اما به هر حال در این پژوهش، افراد هرگز ازدواجنکرده و افرادی که جدا شدهاند، از نظر سن و یا شدت اختلال در زمان تشخیص تفاوتی با افراد متأهل نداشتهاند.
@Scientometric
>>Click here to continue<<