یک مطالعه #کارآزمایی_بالینی در مجله #لنست منتشر شده (لینک) و تلاش کرده به این سوال پاسخ بدهد که در افراد با خطر بالا از نظر بیماری های قلبی و عروقی، نگهداشتن #فشارخون سیستولیک بیمار در چه سطحی مناسبتر است؟ کمتر از ۱۲۰ و یا کمتر از ۱۴۰؟
برای این کار در این مطالعه که از چین بوده، بیش از ۱۱ هزار نفر با سابقه قبلی دیابت یا سکته مغزی بررسی شده اند. افراد در دو گروه قرار گرفتهاند. گروه intensive treatment با هدف فشار خون سیستولیک کمتر از ۱۲۰ و گروه standard treatment با هدف فشار خون سیستولیک کمتر از ۱۴۰.
پیامد اولیه مورد بررسی هم یک پیامد ترکیبی شامل سکته قلبی، ریوسکولاریزاسیون، بستری به علت نارسایی قلبی، سکته مغزی و یا مرگ ناشی از بیماری های قلبی و عروقی بوده است.
در میانه پیگیری نزدیک به ۳/۵ سال، مطالعه نشان داده که روش نگهداشتن فشار خون سیستولیک کمتر از ۱۲۰، منجر به کاهش ۱۲ درصدی پیامد اولیه نسبت به گروه دیگر میشود.
همین طور عوارضی مثل افت فشار خون، نارسایی حاد کلیه، افتادن منجر به آسیب و اختلالات الکترولیتی در بین دو گروه تفاوتی نداشته است. اما عارضه سنکوپ در گروه intensive treatment، سه برابر بیشتر از گروه گروه standard treatment بوده است.
در نهایت مطالعه نتیجه گرفته است که برای بیماران مبتلا به #پرفشاری_خون و در معرض خطر بالای بیماری های قلبی و عروقی، کاهش فشار خون سیستولیک به کمتر از ۱۲۰ در مقایسه با کاهش آن به کمتر از ۱۴۰، می تواند منجر به پیشگیری حوادث عروقی اساسی شود و فقط خطرات جزئی اضافه شود و این صرف نظر از سابقه دیابت و سکته مغزی بوده است.
@Scientometric
>>Click here to continue<<