به نام خدا
"مردم آفتاب‌سوخته – به قلم متین اعلمی"

- در سرزمینی که بوی باروت با نان صبحگاهی آمیخته است، جایی هست که کودکانش با صدای موشک به دنیا می‌آیند و با اشک مادران‌شان بزرگ می‌شوند. آنجا، نامش غزه است. نامی که برای خیلی‌ها تنها یک تیتر خبری‌ست، اما برای من، یک فریاد است؛ فریاد یک ملت که از دل خاکسترها هنوز زنده است.

غزه یعنی دیوارهایی پر از جای گلوله، پنجره‌هایی که دیگر نوری به خانه نمی‌ریزند، و خاکی که نه بذر امید، که پیکر شهدا را در خود می‌فشارد.
مردم غزه، قهرمانانی هستند که دنیا را به حیرت واداشته‌اند؛ بی‌سلاح، بی‌پناه، اما با دلی پر از خورشید.
آن‌ها شب را با دعای زنده‌ماندن صبح می‌کنند، و صبح را با شوق ساختن، حتی اگر خانه‌ای نمانده باشد.

چه کسی باور می‌کند که زیر آسمان پر از آتش، کودکی نشسته و برای آینده نقاشی می‌کشد؟
چه کسی درک می‌کند که دختری با مقنعه‌ی پاره‌شده، هنوز در دل ویرانه‌ها به دنبال کتابش می‌گردد؟
اینجا، صدای اذان با صدای آژیر قاطی شده؛ و عشق، با خون نوشته می‌شود.

من متین اعلمی، از دورترین گوشه‌های این جهان ساکت، دست می‌برم به قلم تا برایتان بنویسم:
ای مردم بی‌سایه، ای صدای خاموش‌شده در خروش رسانه‌ها، شما تنها نیستید.
شما شعله‌ای هستید در قلب ظلمت، نوری هستید که با هر بمباران، روشن‌تر می‌تابید.

شما که در هر چشم‌تان، خشم یک قرن نهفته است.
شما که به‌جای اسباب‌بازی، آوار در آغوش‌تان خوابیده.
شما که مادران‌تان، پیکرهای بی‌جان را در دل شب چون گهواره می‌فشارند و باز به خدا لبخند می‌زنند.
شما وارثان زمین سوخته‌اید، اما از دل همین خاکستر، گل‌های حقیقت می‌رویند.

دنیا شاید شما را فراموش کند، اما تاریخ نخواهد.
تاریخ خواهد نوشت که مردمی بی‌ارتش، بی‌مرز، با دل‌هایی شکسته و مشت‌هایی گره‌کرده، چگونه برابر تاریکی ایستادند.
و ما، اگر چیزی در دست نداریم، قلب‌مان را وقف مقاومت‌تان می‌کنیم.
و قلم‌مان را شمشیری می‌کنیم در میدان سکوت‌ها.

غزه...
تو فقط یک نقطه روی نقشه نیستی. تو خود نقشه‌ی شرافتی.
تو زخمی هستی که به ما هشدار می‌دهد: اگر امروز فریاد نزنیم، فردا نوبت خود ماست.

تو تنها نیستی.
نام تو، در قلب‌هایی مثل من، هر روز دوباره متولد می‌شود.
به امید روزی که صدای اذان در مسجدالاقصی، بی‌وحشت و بی‌خون شنیده شود.

▫️و در پایان، دعایی از دلِ سوخته‌مان:

خدایا‌...
به حرمت اشک‌های بی‌صدا،
به نَفَس‌های گرفته در دود و آوار،
به قلب‌هایی که زیر آسمان شکسته هنوز زنده‌اند...
پناه غزه باش.

- آمین..

#غزه 💔

❥@molanakhayrishahiofficial
‌┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈

قلب سلیـم | 🤍✨

Forwarded from "مولانا عبدالعلی‌ خیرشاهی حفظه‌الله"

به نام خدا
"مردم آفتاب‌سوخته – به قلم متین اعلمی"

- در سرزمینی که بوی باروت با نان صبحگاهی آمیخته است، جایی هست که کودکانش با صدای موشک به دنیا می‌آیند و با اشک مادران‌شان بزرگ می‌شوند. آنجا، نامش غزه است. نامی که برای خیلی‌ها تنها یک تیتر خبری‌ست، اما برای من، یک فریاد است؛ فریاد یک ملت که از دل خاکسترها هنوز زنده است.

غزه یعنی دیوارهایی پر از جای گلوله، پنجره‌هایی که دیگر نوری به خانه نمی‌ریزند، و خاکی که نه بذر امید، که پیکر شهدا را در خود می‌فشارد.
مردم غزه، قهرمانانی هستند که دنیا را به حیرت واداشته‌اند؛ بی‌سلاح، بی‌پناه، اما با دلی پر از خورشید.
آن‌ها شب را با دعای زنده‌ماندن صبح می‌کنند، و صبح را با شوق ساختن، حتی اگر خانه‌ای نمانده باشد.

چه کسی باور می‌کند که زیر آسمان پر از آتش، کودکی نشسته و برای آینده نقاشی می‌کشد؟
چه کسی درک می‌کند که دختری با مقنعه‌ی پاره‌شده، هنوز در دل ویرانه‌ها به دنبال کتابش می‌گردد؟
اینجا، صدای اذان با صدای آژیر قاطی شده؛ و عشق، با خون نوشته می‌شود.

من متین اعلمی، از دورترین گوشه‌های این جهان ساکت، دست می‌برم به قلم تا برایتان بنویسم:
ای مردم بی‌سایه، ای صدای خاموش‌شده در خروش رسانه‌ها، شما تنها نیستید.
شما شعله‌ای هستید در قلب ظلمت، نوری هستید که با هر بمباران، روشن‌تر می‌تابید.

شما که در هر چشم‌تان، خشم یک قرن نهفته است.
شما که به‌جای اسباب‌بازی، آوار در آغوش‌تان خوابیده.
شما که مادران‌تان، پیکرهای بی‌جان را در دل شب چون گهواره می‌فشارند و باز به خدا لبخند می‌زنند.
شما وارثان زمین سوخته‌اید، اما از دل همین خاکستر، گل‌های حقیقت می‌رویند.

دنیا شاید شما را فراموش کند، اما تاریخ نخواهد.
تاریخ خواهد نوشت که مردمی بی‌ارتش، بی‌مرز، با دل‌هایی شکسته و مشت‌هایی گره‌کرده، چگونه برابر تاریکی ایستادند.
و ما، اگر چیزی در دست نداریم، قلب‌مان را وقف مقاومت‌تان می‌کنیم.
و قلم‌مان را شمشیری می‌کنیم در میدان سکوت‌ها.

غزه...
تو فقط یک نقطه روی نقشه نیستی. تو خود نقشه‌ی شرافتی.
تو زخمی هستی که به ما هشدار می‌دهد: اگر امروز فریاد نزنیم، فردا نوبت خود ماست.

تو تنها نیستی.
نام تو، در قلب‌هایی مثل من، هر روز دوباره متولد می‌شود.
به امید روزی که صدای اذان در مسجدالاقصی، بی‌وحشت و بی‌خون شنیده شود.

▫️و در پایان، دعایی از دلِ سوخته‌مان:

خدایا‌...
به حرمت اشک‌های بی‌صدا،
به نَفَس‌های گرفته در دود و آوار،
به قلب‌هایی که زیر آسمان شکسته هنوز زنده‌اند...
پناه غزه باش.

- آمین..

#غزه 💔

❥@molanakhayrishahiofficial
‌┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈

hottg.com/qalbe_salim1/3523

347 viewsApr 5 at 20:08