در اینجا ۳ سؤال کلیدی وجود دارد که کمک میکند برنامه مبنای شما در مسیر بماند و از دردسرها جلوگیری شود:
1️⃣ اگر برنامه مبنا تأیید نشود، چه میشود؟
پاسخ ساده است: همه چیز متوقف میشود، یا کار بدون برنامه پیش میرود.
این معمولاً زمانی اتفاق میافتد که:
از یک برنامه دو مرحلهای استفاده کنید:
به برنامه فرصت تنفس بدهید.
زمانی که افراد در تدوین برنامه نقش داشته باشند، همدلی و تعهد سریعتر شکل میگیرد.
در صورت تأخیر در تأیید برنامه مبنا، یک سناریو جایگزین آماده داشته باشید.
هیچ چیز جای «درک مشترک» و «مسیرهای رفع اختلاف مشخص» را نمیگیرد.
2️⃣ آیا میتوانیم از مدتزمانها و روابط منطقی دفاع کنیم؟
اگر برنامهتان شبیه یک نسخه کپیشده از یک قالب عمومی است، انتظار دردسر را داشته باشید.
برنامه باید بر اساس واقعیت ساخته شود:
خروجیهای تخمین
قیمتهای پیشنهادی فروشندگان
بهرهوری تیمها
نظرات واقعی افراد اجرایی در پروژه
نیازی به بارگذاری منابع در این مرحله نیست،
اما دنبالهکار باید منطقی و مطابق با روند واقعی پروژه در میدان باشد.
از خودتان بپرسید:
آیا میتوانیم این برنامه را به جلسه بازبینی ببریم و از همه بخشهای آن دفاع کنیم؟
3️⃣ آیا میتوانیم توضیح دهیم این برنامه چگونه ساخته شده؟
شاید این مهمترین سؤال باشد.
بسیاری از تیمها برنامه مبنا را خودِ فرآیند میدانند، در حالی که این فقط «خروجی فرآیند» است.
شما به یک طرح توسعه برنامه زمانبندی (Schedule Development Plan) نیاز دارید:
و سپس در مستند کردن برنامه:
ساخت همدلی، یعنی ارتباط مؤثر و شفاف.
🔚 کلام آخر؟
برنامه مبنا نباید یک سند مبهم باشد که صرفاً برای گرفتن تأیید ارائه میشود.
بلکه باید نتیجهی یک فرآیند شفاف، مشارکتی و قابل دفاع باشد.
نه حدس و گمان،
نه اصلاحهای مکرر،
و نه «لطفاً تأییدش کنید تا بتوانیم صورتوضعیت بدهیم!»
>>Click here to continue<<
