دانشمندان در آزمایشگاههای "سیستمز" در کالیفرنیا ( Xerox PARC یا دیگر مراکز تحقیقاتی مشهور است) از نردبان و تختهسیاه استفاده میکردند نه از روی شوخی یا کمبود امکانات، بلکه برای دلایل علمی و خلاقانهای که در زیر آمده است:
🔬 دلایل استفاده از نردبان و تختهسیاه:
1. فضای بزرگ برای فکر کردن
تختهسیاههای خیلی بلند (تا سقف) به آنها امکان میداد تا ایدههای پیچیده را بدون محدودیت فیزیکی فضا روی تخته بنویسند.
با بالا رفتن از نردبان میتوانستند بخشهای بالایی تخته را هم استفاده کنند.
2. تفکر سیستمی و تمامنگر
گاهی ایدهها و فرمولها یا دیاگرامها آنقدر بزرگ بودند که لازم بود تمام آن را یکجا دید؛ مانند طراحی ساختار یک کامپیوتر یا یک الگوریتم پیچیده.
استفاده از فضای عمودی به آنها حس مقیاس و ارتباطات بین بخشها را بهتر میداد.
3. همفکری گروهی
افراد مختلف میتوانستند همزمان در بخشهای مختلف تخته کار کنند.
بالا رفتن از نردبان حتی ممکن بود نوعی نشانهی احترام یا اشتیاق به ایدههای بزرگ تلقی شود.
4. تحریک خلاقیت
برخلاف کاغذ یا لپتاپ، کار روی تختهسیاه بزرگ، حرکتی، فیزیکی و دیداری بود که خلاقیت را تحریک میکرد.
ایستادن، حرکت کردن و نوشتن با گچ نوعی تجربهی ملموس تفکر بود.
📍 نمونهی تاریخی:
در Xerox PARC که محل تولد بسیاری از فناوریهای مدرن مثل رابط گرافیکی و ماوس بود، دانشمندانی مثل آلن کی، چارلز تکر و دیگران از چنین ابزارهایی استفاده میکردند تا به کمک آن:
سیستمعاملها را طراحی کنند
ارتباطات شبکهای را تجسم کنند
مفاهیم نوآورانه را مدلسازی کنند
@physics_school
>>Click here to continue<<