دیدگاه تکاملی، نه تنها استنباط برای وجود منشأ هوشمند را بی‌اعتبار نمی‌کند، بلکه صرفاً آن را یک سطح به عقب‌تر منتقل می‌کند: از موجودات زنده به فرآیندهایی که این موجودات از طریق آن‌ها به وجود آمده‌اند منتقل می‌شود (یا اگر بخواهید، از علت اولیه به علت ثانویه).
تصور کنید فردی برای اولین بار یک خودرو را می‌بیند و فرض می‌کند که مستقیماً توسط انسان ساخته شده است، اما بعداً کشف می‌کند که خودرو در کارخانه‌ای رباتیک ساخته شده و ربات‌های آن کارخانه نیز توسط ماشین‌هایی ساخته شده‌اند که خود آن ماشین‌ها توسط انسان طراحی و ساخته شده‌اند. استنباط اولیه او مبنی بر وجود یک منشأ هوشمند اشتباه نبود؛ بلکه تصور او از نحوه اجرای آن هوش، دقیق نبود. به بیان دیگر، فعالیت مستقیم انسانی در کارخانه رباتیک قابل مشاهده نیست، ولی وجود خود کارخانه و ماشین‌های آن در نهایت، نتیجه فعالیت هوشمندانه انسانی هستند.
>>Click here to continue<<