خاطره‌ای از پروفسور لنوکس را می‌خواندم که به یاد حرف بعضی افتادم که شروع کردن کنفرانسها با قرآن را محکوم کرده بودند!
پروفسور لنوکس در حال ارائه مقاله‌شان در یک کنفرانس بوده‌اند:
حال ادامه ماجرا:
در آن کنفرانس، در بخشی از مقاله مختصر خود به متن کتاب مقدس اشاره کردم: «در آغاز خدا آسمان‌ها و زمین را آفرید.» فوراً دانشمند معروفی از سوی حضار صحبت من را قطع کرد و گفت:« پروفسور لنوکس، لطفاً به ما بگویید که داشتید شوخی می‌کردید که پیشنهاد دادید کتاب مقدس ممکن است نکته مفیدی جهت بیان برای دانشمندان امروز داشته باشد.» من پاسخ دادم که شوخی نمی کنم و بیان کردم که البته با این موافق هستم که کتاب مقدس بنا به تعریف، از نظر زمانی قبل از دوران علم جدید است و به وضوح یک کتابِ علم نیست – بلکه این کتاب به سؤالات معنادار مهمی می پردازد که علم از عهده آنها بر نمی آید – همانطور که لرد جاناتان ساکس بیان کرده است: «معنای یک سیستم خارج از سیستم است. بنابراین معنای جهان در خارج از جهان نهفته است. توحید با کشف خدای متعال که در خارج از کیهان ایستاده و آن را می آفریند، برای اولین بار این امکان را به وجود آورد که باور کنیم که زندگی معنایی دارد، و این یک حرف افسانه ای یا علمی نیست.» . با این حال، کتاب مقدس همچنین در مورد این جهان که دانشمندان آن را مطالعه می کنند، چیزهای بسیار مهمی برای گفتن دارد و فصل پیدایش یکی از آنهاست.
>>Click here to continue<<