پاینده ایران
ابیانه نگین سرخ ایران در آستانه جهانی شدن
اَبیانه (ویونا) روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان است. این روستا در تاریخ ۳۰ امرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این روستا در ۳۸ کیلومتری شمال غربی نطنز در دامنهٔ کوه کرکس و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. ابیانه به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پُرتنوع آن، از روستاهای مشهور ایران است.
در زبان محلی به ابیانه ویونا (Viuna) میگویند. وی(Vi) به معنای بید و ویانه(Viyane) بهمعنای بیدستان است. (ابیانه در گذشته بیدستان بوده و در طول زمان ویونا به ابیانه دگرگون شدهاست.)
مدرکی که دقیقاً قدمت زمانی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینهٔ چهار هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین میزنند و آن را از کهنترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران میدانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دورههای ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است. این آثار نشاندهندهٔ قدمت تاریخی این زیستگاه انسانی است.
۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
@paniranist_party
>>Click here to continue<<