Kun.uz сайтида эълон қилинган қуйидаги узун ҳаётий ҳикояни ўқиб, жамиятимиз исломга нечоғлик муҳтож эканини чуқур ҳис этдим. Бир аёлнинг жоҳиллиги, эркакларда рижоллик сифати йўқолиб, ўз вазифасини бажармай қўйгани, илмсизлик бир оилани пароканда қилди. Афсуски бу каби оилалар жамиятимизда сон мингта. Давоси фақат исломда. Замонавий қоидалар яратиб қанча чиранишмасин давоси фақат исломда. Эринмасангиз сиз ҳам ўқинг, амин бўласиз.
“Оилада тўрт нафар ўғил бўлганмиз ва мен тўнғич фарзанд эдим. Қиз бўлмагани учун онамга уй ишларида ҳам ёрдамлашардим. Фақат сигир соғмаганман, нон ёпмаганман.
Ундан бошқа, укаларимга қараб туриш, овқат пишириш,, кир ювиш, хамир қориш, томорқадаги юмушлар, барчасини қилганман.
Биз улғайган сайин гарчи ёрдам берсак ҳам онам рўзғор ишларида барибир қийналиб қола бошлади. Баъзида чарчаб қолган пайтларида “мактабни битирганингдан уйлантираман” деб қўярди. Охир-оқибат шундай қилди.
Мактабни битирганимдан сўнг отам ошнасининг қизига унаштириб қўйди. Бўлажак қайнотам бошқа маҳаллада яшарди, қизини унча танимасдим. У менга тенгдош экан.
Кўп ўтмай тўйимиз бўлди. Тасаввур қиляпсизми, 18 ёшга кирмай уйландим. Хотинимнинг характери ёмон эмасди. Бирон оғиз ошиқча гап гапирмас, индамай рўзғор ишлари билан банд эди.
Хотиним рўзғор юмушларини қўлга олгач онам бироз тин олди. Бирин-кетин фарзандларим туғилди. 10 йилда уч қизли бўлдим. Ҳадеб қиз фарзанд кўрганимиз мендан кўра онамга кўпроқ акс таъсир қила бошлади.
У баъзида шу ҳақда гап очиб қолар, хотиним эса индамасди. Отам онамга индай олмас, унинг айтгани айтган, дегани деган эди. Мен эса бу мавзуда бирон марта гапирмадим. Чунки қандай фарзанд кўриш аёлнинг қўлида эмас деб билардим. Аллоҳ хоҳлаганини беради, вассалом.
Гоҳида хотиним онамнинг таъналари ҳақида гапириб қолганида унга сабр қилиши лозимлигини айтардим:
“Мен оилада тўнғичман, укамни уйлантиргач бизни алоҳида қилиб чиқаришади. Сабр қил, бу уйда бир умр қолиб кетмайсан”.
Ўшанда хотинимга бу уйда бир умр қолиб кетмайсан деганимга фаришталар ҳам “Омин” деган экан шекилли...
Тўртинчи фарзандимиз ўғил туғилди. Бундан ҳамма хурсанд бўлди. Айниқса қайнонаси ва эрининг олдида “юзи ёруғ бўлган” хотинимнинг қувончи чексиз эди.
Кўп ўтмай бирданига икки укамни уйлантирдик. Шундан сўнг мен алоҳида уй қилиб чиқиш учун тадорик кўра бошладим. Бироқ онамнинг бу масаладаги фикри бошқача экан.
Бир ҳаммамиз йиғилиб ўтирганимизда онам “Олдин укаларингни уй-жойли қиламиз, кенжа укангни уйлантирамиз. Сўнг сен алоҳида бўлиб чиқасан” деб қолди.
Онамнинг бу гаплари менга ва хотинимга ёқмади. Ўшанда иккаламиз ҳам ҳеч нарса демадик. Бироқ хотинимнинг ҳафсаласи шунчалик қаттиқ пир бўлдики, рўзғор ишларига ҳам эътиборсизлик қила бошлади.
Бу эса овсинлар орасида “мен қилдим, сен қилмадинг” деган гап-сўзларни ва пинҳона адоватни юзага келтирди.
Хотинимнинг фикрича, овсинлари келгунча у роса рўзғор учун хизмат қилган, энди уларнинг гали келди ва ишлашсин. Бироқ хотиним бу гапни онамга айта олмасди.
Овсинлари эса бу гапни эшитиб “ишлаган бўлсангиз ўзингиз учун ишлагансиз, биз учун эмас. Қолаверса, рўзғорнинг асосий қисми сизлар-ку, эрингиз, тўрт болангиз ва ўзингиз учун ишланг, бўлди”, деб жавоб қайтаришарди.
Бу келишмовчилик қайнотамнинг ҳам қулоғига етибди. Бир куни қайнотам ва қайнонам меҳмон бўлиб келишди. Улар бизнинг алоҳида бўлишимиздан гап очишганди онам дарҳол “Уйни қайси пулимизга тиклаймиз?” деди.
Шундан қайнотам “Куёв уйни бошласин, мана биз ҳам қараб турмаймиз, ёрдам берамиз” деб қолди. Онам қайнотамдан бу гапни кутмаган эканми, аввалига гап тополмай қолди. Кейин эса биз энг охирида алоҳида бўлиб чиқишимиз ҳақидаги гапини ушлаб олди.
Ўша куни қайнотам ва қайнонам хафа бўлиб кетишди. Хотинимнинг кайфияти баттар бузилди. Шу тариқа рўзғордан ҳаловат йўқолди. Кўп ўтмай хотиним менга ҳам, онамга ҳам гап қайтаришга ўтди. Тахминимча, вазият унинг асабини емира бошлаганди.
Бир куни тоғам келиб қолди. У ҳам қайнотам билан қалин ошна эди.
Давоми бор…
🍃 Самимият соғинганлар
https://hottg.com/odamlar_orasida2
>>Click here to continue<<
