ثواب گریه بر اباعبدالله!
سخنران شب شام غریبان امام حسین (ع) نکتۀ نغز، تأمّلبرانگیز و آموزندهای گفت که حیفم آمد با سایرین درمیان نگذارم: 👇
این که برخی معصومین (ع) برای «گریهکردن، گریاندن یا حتی حالت گریه به خود گرفتن» در عزای اباعبدالله (ع) اجر و ثواب بسیار (بعضا وجوب بهشت) بیان کردهاند، مربوط به دوران بنیامیه است که اولاً، چون حکومت وقت قاتل حسین (ع) بود، حتی «حالت گریه به خود گرفتن» بهمثابه یادآوری ظلم و جنایت حکومت بود، جنبه آگاهیبخشی داشت و نوعی مبارزه سیاسی هم محسوب میشد و ثانیاً، برای عزادار و گریهکننده خطر دستگیری یا حتّی مرگ داشت (بنیامیه بیشاز ۸۰ سال پس از واقعۀ عاشورا بر سر کار بودند).
همچنین است برای هر دوره دیگری که عزاداری (ولو تظاهر به آن) معنای مخالفت با ظلم، رانت، تبعیض و سوءاستفاده از دین بدهد، منافع و موقعیت ظالمان و اربابان رانت را تهدید کند و ازاینرو، برای شخص عزادار خطراتی بهدنبال داشته باشد.
این روایت در مورد آن نوع عزاداری که به خاطر تفسیر خاصش از واقعه عاشورا (مثلاً چیزی که مقدّر بوده و باید اتّفاق میافتاده!)، حاوی هیچ اثر و حتّی پیام سیاسی-اجتماعی نیست مصداق ندارد!
چه برسد به آن نوع عزاداری که اوّلاً، مطلوب ظالمان و رانتخواران است و خودشان به آن رونق میدهند و ثانیاً، به برگزارکنندگان و شرکتکنندگان کمک میکند که برای بالارفتن از پلّههای رانت و کسب پست و مقام شانس بیشتری داشته باشند!
👈 توضیح اضافه شده در تاریخ ۱۰ مهر ۱۴۰۲:
سخنران مورد نظر دکتر عبدالصالح جعفری (فرزند شهید سیّد محمدسعید جعفری) بود که متأسفانه، دیروز خبر رسید که بر اثر ایست قلبی دار فانی را ترک کرده است؛ روحش شاد، یادش گرامی.
کانال وحید احسانی
@vahidehsani_vh
https://hottg.com/notesofvahidehsani
>>Click here to continue<<
