🍃 سلسله جلسات شرحی بر مقاله «دفاعیهای مدرن از آتوریته دینی»
نویسنده مقاله: لیندا ترینکاس زاگزبسکی
شارح: #امید_کشمیری
صوتی و تصویری | دو جلسه تا کنون
🔅یکی از مولفههای معقول و مقبول در جهان مدرن تاکید بر استدلالگرایی و حفظ خودآیینیِ (Autonomy) فردی است. این ویژگی یکی از شروط عقلانیت را نفی هر گونه تعبد و مرجعیت میداند.
🔅طبق این اصل، شخص معقول (و تابع اخلاق باور) کسی است که در باورهای خود (مخصوصا باورهای اخلاقی و دینی) می بایست کاملا خودانگیخته و بر اساس استدلال و نظر خویش عمل کند و نه بر اساس گفتههای دیگران. تا آنجا که طبق روایت مشهور (و البته خام) از این اصل، توجیه مدعا بر اساس گفتههای دیگران (مخصوصا مدعای دینی و/یا اخلاقی) خود نوعی مغالطه است که به آن مغالطه توسل به مرجعیت گفته میشود.
🔅برخی روشنفکران ایرانی نیز چون مصطفی ملکیان از نارواییِ تعبد -مخصوصا در قلمرو باورهای دینی- دفاع میکنند و به همین خاطر باورهای دینی را که مبتنی بر آتوریته هستند نامعقول میدانند.
🔅لیندا زاگزبسکی فیلسوف دین، اخلاق و معرفتشناس شهیر آمریکایی بر این نظر است که روایت سفت و سختِ از خودآیینی از استحکام کافی برخوردار نیست و پذیرش تمام و کمال این شکل از خودآیینی، خود خلاف عقلانیت است. او میکوشد روایتی از رجوع به آتوریته ارائه دهد که نه تنها با خودآیینی ناسازگار نیست که از ملزومات آن است.
🔅امید کشمیری در سلسله جلساتی با عنوان «درباره آتوریته دینی»، میکوشد که ضمن گزارش مقاله «A modern defense of Religious Authority» به قلم لیندا زاگزبسکی؛ به شرح آن بپردازد.
🔅در جلسه پایانی این مجموعه، به صورت موردی به تحلیل و بررسی دیدگاه مصطفی ملکیان دربارهی ناروایی رجوع به آتوریته/تعبد پرداخته خواهد شد.
🌐 دریافت جلسات به همراه توضیحات بیشتر
✨ این جلسات در اینستاگرام صدانت برگزار میشود.
🌾 @Sedanet
>>Click here to continue<<