تحول و دگرگوني فقط زماني امكانپذير است
كه تو بيست و چهار ساعت شبانه روز
را پيوسته درمراقبه باشي.
پس درهر كاري مراقبه كن.
راه رفتن، غذاخوردن،
صحبت كردن، گوش دادن...
منظور ازمراقبه، آگاه بودن از
هر فعاليت جسمي، ذهني و عاطفي است.
سرانجام روزي مراقبه رخ مي دهد
و تو مي تواني آگاه و مراقب به خواب بروي.
بدن تو به خواب مي رود اما
درجايي ازاعماق وجودت جرياني از آگاهي جاري است:
و انساني كه درحالت مراقبه مي ميرد،
دوباره متولد نمي شود.
جزيي از جهان ابدي است.
در جاودانگي، درهستي زندگي مي كند.
او هرگز دوباره به زندان بدن انداخته نمي شود.
@nafasyouga
>>Click here to continue<<