✔️رویکرد زندگی معنادار
✍️مصطفی ملکیان
🔹از آنجا که انسان معنوى بايد رضايت باطن داشته باشد، نبايد با خودش نزاع داشته باشد. ما وقتى نزاعمان با ديگران تمام مىشود نزاعمان با خودمان شروع مىشود، اين كه خواب به چشممان نمىرود، اينكه از اين پهلو به آن پهلو مىشويم، به اين خاطر است كه از خودمان بدمان مىآيد و از خويش متنفريم. از همه اينها مهمتر اين است كه بايد زندگى براى انسان معنوى، معنادار باشد. اينگونه نباشد كه خيال كنيم پدر ومادر ما را به زور به دنيا آوردند، حال بايد بگذاريم شصت، هفتاد سال بگذرد تا برگرديم به جائى كه از آنجا آمدهايم بلكه بايد فكر كنیم كه اين هديهاى است كه به ما داده شده و اين هديه را بايد براى كسب چيزى ارزشمندتر از خودش صرف كنیم.
🔹به نظر من براى انجام اين كار بايد، تقدم و تأخرها عوض شوند؛ يعنى بجاى اينكه اول فقه آموزش داده شود بعد كلام و بعد اخلاق، اول بايد به اخلاق جوانان توجه كنيم، كارهاى عميق اخلاقى كنيم بعد كارهاى الهياتى وكلامى و در رتبه آخر هم كارهايى كه مربوط به فقه و ظواهراعمالى، كه ما درست عكس اين را عمل مىكنيم. من در جاى ديگر هم نوشتهام (مقاله اسلامى شدن دانشگاه) ما به دانشگاههايى كه جوانان معنوى پرورش دهد نياز داريم، نه جوانانى كه امروز نه براى خودشان نفعى دارند نه جامعه از آنها نفعى مىبرد، چرا كه همه چيزشان دستخوش يك نوع ماديت اخلاقى است. من بارها گفتهام: از نظر فلسفى، مادى نيستند، اگر از اكثرشان بپرسى خدا را قبول دارى يا نه چه بسا مىگويند قبول دارند، زندگى پس از مرگ را قبول دارند؛ يعنى به لحاظ فلسفى ماترياليسم نيستند، اما از نظر اخلاقى ماترياليسماند. يعنى چنان زندگى مىكنند كه گويى خدايى در كار نيست، زندگى پس از مرگى در كار نيست، اين را مىگويند ماديت اخلاقى. این روحیه بايد از جوانان ما گرفته شود و به جايش معنويت اخلاقى پديد آيد و متأسفانه ما به اين مهم نمىپردازيم.
❇️ بخشی از سخنان استاد در جمع اساتید دروس معارف اسلامی.
@mostafamalekian
>>Click here to continue<<