در ستایش «جیمی جامپ»های ایرانی

مجتبی نجفی

دیروز جیمی جامپ بازی استقلال و آلومینیوم اراک،یک دختر جوان بود بدون حجاب. جیمی جامپ،اشاره به سنتی است برای پریدن با هدف جلب توجه و بر هم زدن نظم موجود. می گویند ریشه آن به سال های هزار و نهصد و هفتاد میلادی بر می گردد وقتی یکی از شهروندان کاتالان اسپانیا در مسابقات ورزشی می پرید تا جلب توجه کند. همین کنش،سنتی شد تکرار شونده در چهار گوشه جهان.

اما جیمی جامپ دیروز در اراک با هر انگیزه ای که داشته در یک گفتمان قرار می گیرد؛ گفتمانی که زنان را در مقام بر هم زنندگان یک نظم ظالمانه معرفی کرده. اینها جیمی جامپ های سراسری و بسیار تکرار شونده در زندگی روزمره ایرانیان اند که فقه عبوس و ترشرو و دستگاه شریعت حکومتی را نادیده می انگارند و از هر فرصتی برای حرکت از حاشیه به متن استفاده می کنند.

جیمی جامپ مثل صاعقه بر نظم موجود فرود می آید و در برابر دستگاه امنیتی و نظم سیاسی و در برابر دیدگان ناظران مردمی اعلام می کند قانون ظالمانه را قبول ندارم و این عدم امتناع از پذیرش نظم ظالمانه وجوه گوناگونی دارد؛ زمانی زنان با بدحجابی و زمانی دیگر با بی حجابی علیه حجاب اجباری. گاهی با رقص و آوازی.

اما "جیمی جامپ" دیروز باز هم معنای مضاعفی می گیرد آن هم در آستانه وعده جمهوری اسلامی برای یک آغاز دیگر در شنبه ای دیگر. جمهوری اسلامی، مستاصل از تکثیر نافرمانی مدنی و دهن کجی ملی به شریعتمداری اجباری،جز شاخ و نشان کشیدن برای شهروند زیر ضرب قانون ظالمانه و بی قانونی های تکرارشونده، چاره ای ندارد. و البته کیست که نداند حکومتی که سلطه بر شهروند اعمال می کند در برابر سلطه قدرتهای بزرگتر از خود کُرنش نشان می دهد؟برای همین سلطه گر اگر نمایش سلطه ندهد،می میرد. سلطه گر، برای بقا نیازمند نمایش است و کدام میدان راحت تر از ظلم به شهروندانی که گفته اند زندگی می خواهند و آزادی، از خشونت بیزازند و این مملکت حق آنهاست. پس اگر زورِ سلطه گر به قدرتهای سلطه جوی بزرگتر نمی رسد،می گوید سهل تر ازهر چیز حمله به زنان است،به مو و تاخت وتاز به بدنشان.

اما اشتباه محاسباتی حکومتی که بنای خود را نه عقلانیت که بر زور گذاشته، دست کم انگاشتن همین "جیمی جامپ" های پراکنده در خاک ایران است، همانها که هر از گاهی در استادیوم یا خیابان، کافه یا مدرسه و دانشگاه می پرند تا نظم موجود را به هم بزنند و به سردار و پاسدار بگویند اینجا خانه ماست و مستاجر هیچگاه صاحب خانه نمی شود. این جیمی جامپ ها، نقطه زن و تکثیرشونده اند و بر هم زننده وعده های پوشالی در شنبه های تکراری. مثل زنبوری خرس را نیش می زنند و می روند و دوباره بر می گردند.
https://hottg.com/modjtabanajafifrance/2255

mojtaba najafi(مجتبی نجفی)

در ستایش «جیمی جامپ»های ایرانی

مجتبی نجفی

دیروز جیمی جامپ بازی استقلال و آلومینیوم اراک،یک دختر جوان بود بدون حجاب. جیمی جامپ،اشاره به سنتی است برای پریدن با هدف جلب توجه و بر هم زدن نظم موجود. می گویند ریشه آن به سال های هزار و نهصد و هفتاد میلادی بر می گردد وقتی یکی از شهروندان کاتالان اسپانیا در مسابقات ورزشی می پرید تا جلب توجه کند. همین کنش،سنتی شد تکرار شونده در چهار گوشه جهان.

اما جیمی جامپ دیروز در اراک با هر انگیزه ای که داشته در یک گفتمان قرار می گیرد؛ گفتمانی که زنان را در مقام بر هم زنندگان یک نظم ظالمانه معرفی کرده. اینها جیمی جامپ های سراسری و بسیار تکرار شونده در زندگی روزمره ایرانیان اند که فقه عبوس و ترشرو و دستگاه شریعت حکومتی را نادیده می انگارند و از هر فرصتی برای حرکت از حاشیه به متن استفاده می کنند.

جیمی جامپ مثل صاعقه بر نظم موجود فرود می آید و در برابر دستگاه امنیتی و نظم سیاسی و در برابر دیدگان ناظران مردمی اعلام می کند قانون ظالمانه را قبول ندارم و این عدم امتناع از پذیرش نظم ظالمانه وجوه گوناگونی دارد؛ زمانی زنان با بدحجابی و زمانی دیگر با بی حجابی علیه حجاب اجباری. گاهی با رقص و آوازی.

اما "جیمی جامپ" دیروز باز هم معنای مضاعفی می گیرد آن هم در آستانه وعده جمهوری اسلامی برای یک آغاز دیگر در شنبه ای دیگر. جمهوری اسلامی، مستاصل از تکثیر نافرمانی مدنی و دهن کجی ملی به شریعتمداری اجباری،جز شاخ و نشان کشیدن برای شهروند زیر ضرب قانون ظالمانه و بی قانونی های تکرارشونده، چاره ای ندارد. و البته کیست که نداند حکومتی که سلطه بر شهروند اعمال می کند در برابر سلطه قدرتهای بزرگتر از خود کُرنش نشان می دهد؟برای همین سلطه گر اگر نمایش سلطه ندهد،می میرد. سلطه گر، برای بقا نیازمند نمایش است و کدام میدان راحت تر از ظلم به شهروندانی که گفته اند زندگی می خواهند و آزادی، از خشونت بیزازند و این مملکت حق آنهاست. پس اگر زورِ سلطه گر به قدرتهای سلطه جوی بزرگتر نمی رسد،می گوید سهل تر ازهر چیز حمله به زنان است،به مو و تاخت وتاز به بدنشان.

اما اشتباه محاسباتی حکومتی که بنای خود را نه عقلانیت که بر زور گذاشته، دست کم انگاشتن همین "جیمی جامپ" های پراکنده در خاک ایران است، همانها که هر از گاهی در استادیوم یا خیابان، کافه یا مدرسه و دانشگاه می پرند تا نظم موجود را به هم بزنند و به سردار و پاسدار بگویند اینجا خانه ماست و مستاجر هیچگاه صاحب خانه نمی شود. این جیمی جامپ ها، نقطه زن و تکثیرشونده اند و بر هم زننده وعده های پوشالی در شنبه های تکراری. مثل زنبوری خرس را نیش می زنند و می روند و دوباره بر می گردند.
https://hottg.com/modjtabanajafifrance/2255

Telegram

1:08

mojtaba najafi(مجتبی نجفی)

hottg.com/modjtabanajafifrance/2256

3.3K viewsedited  Apr 13 at 12:08