یادداشت‌های روزانه (۳)
مطالعه و اندیشه در خارج مرکز
✍️ اکبر ایرانی
تعدد و کثرت کارها، برنامه‌ها و پیگیری‌ها در چندماه اخیر، شدت یافته بود. چند برابر فراتر از برنامه‌های جاری مؤسسه، شیوه و عملکردها طوری شده که در زمینه‌های مختلف، مورد مشورت قرار می‌گیریم. بارها گفته‌ام که بخدا ما نه وزیریم و نه در دستگاه‌های اجرایی دستی داریم و نه با قوانین بالادستی مرتبطیم. خب حسن ظن دوستان هست و نظر لطفشان جاری است.
این چند روز زمان حضور خود را در محل اقامتم، چنین مدیریت کردم. به امر دوستان، از واتساپ و اینستاگرام خارج شدم. اینترنت هم ملی شده، امکان دسترسی به منابع از طریق تلگرام نداریم. کانالی در ایتا تشکیل دادم و گروهی در بله درست کردم. به اساتید چون استاد مجتبایی، انوری، ژاله آموزگار، دکتر صادقی، استاد روشن، دکتر معصومی همدانی و... تلفن کردم و اظهار ارادت و دعاگویی برای صحت و تندرستی‌شان. از تعطیلی چهارشنبه ۲۷خرداد که میعاد اهل فرهنگ و دیدار با یاران با وفا و مهر و صفا بود، گفتم و آرزوی تجدید دیدار کردم. برخی در منزل بودند و حضَر(اقامت) را بر سفر ترجیح و بعضی دیگر رفتن را بر ماندن مقدم داشتند.
رژیم غاصب سال‌هاست نابودی ایران را در دماغ می‌پرورد. پس از درهم‌کوبیدن سوریه و لبنان و غزه و همچنین حضور ترامپ در خلیج‌فارس و عقد قرارداد تجاری با شیخ‌نشین‌های دول حاشیۀ خلیج فارس، حال نوبت به تعیین تکلیف با ایران رسیده است.
به دوستان و همراهان این بیت شعر حافظ را می‌خوانم که:
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست بَرْهَمنی
دعا می‌کنیم که ایران عزیز از این امتحان خطیر و سرنوشت‌ساز روسفید و سربلند بیرون آید. درست است که تخریب‌های جسمی و روحی و روانی زیاد است و اما ما ایرانی سرافراز و عزیز و غیور را خواهانیم. ما غزه و لبنان و سوریه نیستیم که بنشینیم و نابودی خود را نظاره کنیم.
دریغ است ایران ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود
@mirasmaktoob
.
>>Click here to continue<<