ایران ما
ایران، سرزمینی که بیش از هر چیز با فرهنگ و تمدنش پاینده مانده و شناخته شده، غاصبان و جائران بسیاری را هضم کرده یا به دور افکندهاست. حافظان این نام بزرگ زنان و مردانی بودهاند که با سلاح فرهنگ و ادب در پیش متجاوزان ایستادهاند و با تیغ درستاندیشی و راستگویی از پایشان افکندهاند. زنان و مردانی که باورداران به «خداوند جان و خرد»ند، و این طرفه که شاهنامهشان، که سراسر داستان نبرد آنان با بدکاران و اهریمنان است، با نام این آفریدگار صلح و خردمندی آغاز میشود؛ خداوندی که جان میدهد و خرد را نگاهبان آن میکند. جانداروی ایران، که همچون هر دوران دیگری از این خاکستر نیز برمیخیزد، دانایی و آگاهی است، همان چیزی که موجب شد همۀ غاصبان آن بخواهند، و بکوشند، تا خود را «ایرانی» قلم بدهند. ایرانی بودن افتخاری است که در تاریخ پرفرازونشیب این سرزمین، بسیاری برای کسب آن کوشیدهاند و اندکی نیز، از سر نادانی، ارج آن را ندانستهاند.
آباد باش ای ایران
آزاد باش ای ایران
>>Click here to continue<<
