Вечар. *упалаўскі тэатр. 8.04.22.
Пачну з таго, што я вельмі люблю спектакль "Вечар". Я памятаю яго першыя паказы. І гэта было для мяне як быццам далучыцца да нейкай чыстай крыніцы беларускага дзэну. Простыя людзі размаўляюць пра тое як баяцца смерці і прагнуць любові. І ўсё пабудавана на такой чысцюткай паганскай беларушчыне: сонца, калодзеш, дарога і каза. Усё, як мы любім. Чароўны заднік спектакля, такі блукаючы каляровы прамакутнік увасабляе нейкі загадкавы маўклівы сусвет, прыгожы і ніколі да канца незразумелы.
Далей
>>Click here to continue<<