🔺🔺درباره انتخابات! مجلس!

از مفهوم «جمهوری» فقط پوسته آن باقی مانده و اسلام که مدلول آن، نه محبت محمدی و عدالت علوی، بلکه سلطه یک الیگارشی اقتصادی با الهیات سیاسی مصباحیسم است، بر جمهوری غلبه کرده و دیگر نه فقط از جمهوری بلکه از جمهوری اسلامی به معنی معرفتی آن هم چیز زیادی باقی نمانده است! این یک واقعیت ناراحت‌کننده است، چون ما جمهوری اسلامی را با لیبرال دموکراسی غربی و شرقی و سوییس و کره شمالی نمی‌سنجیم، ما داریم جمهوری اسلامی را با خودش می‌سنجیم؛ به قول دوستمان به ما بهشتی و شریعتی نشان دادند و مصباح و رائفی‌پور تحویلمان دادند! اما باید دقت کنیم که در یک گذار تاریخی احتمال دارد همین صندوق رأی را هم از ما بگیرند، آری، لزوما فردای این نوع بیعت‌های لیستی، فضای رقابتی زیبای حزبی چنبره نزده، در پس فردای این تاریخ چه بسا می‌تواند چیزی شبیه‌ حزب بعث در انتظارمان باشد! پس حفظ خود صندوق ولو در نمادین‌ترین شکل آن موضوعیت دارد! پس اینجا انتخابات، فقط در یک شأن آن موضوعیت دارد: مبارزه برای حفظ صندوق؛ مبارزه با آنانی که منتظرند خود صندوق را هم تعطیل کنند! با این اوصاف اما مگر ما چیزی جز شهروندان باطله هستیم؛ پس چرا نباید حداقل جزو باطله‌ها شمرده شویم و نشان دهیم که تعدادمان زیاد است؟ من نه دوست دارم جبهه پایداری من را بشمارد نه براندازان ایران اینترنشنال. من برای هر دو جریان یک هویت باطلم، وجود خارجی ندارم و لذا رأی من هم رأی باطله است! نمی‌دانم در ساز و کار حقوقی ما دعوت به رأی سفید جرم محسوب می‌شود یا نه، ولی در شرایط ما و اخلاقا این تنها دعوت مشروع است چرا که تصمیم مشارکت یا عدم مشارکت مردم در انتخابات تابع دعوت نخبگان و رسانه‌ها نیست، تابع وضعیت متریال روی زمین آنهاست. پس نباید مردم را به رأی دادن و ندادن دعوت کرد؛ آنچه کنش انتخاباتی جامعه را سامان می‌دهد منافع مادی و معنوی آنهاست، اما رأی باطله بی‌نفع‌ترین کنش ممکن است، حداقل در ظاهر؛ و من اینجا دارم جهاد کرده و نفع رأی سفید را تبیین می‌کنم: رأی سفید یعنی من می‌خواهم شمرده شوم، می‌خواهم صندوق را حفظ کنم و از طریق خود صندوق اعتراض کنم و اعلام وجود، می‌خواهم در دوگانه مسخره سلام فرمانده - ایران اینترنشنال قرار نگیرم، می‌خواهم تقلا کنم شاید حتی تعداد ما باطله‌ها از اعضای حزب پایدار رستاخیز قالیبافی که حتی نتوانستند یک برنامه ارائه دهند و با پررویی تمام، با لیست‌بازی و سرمایه‌گذاری روی احساسات تاریخی بچه‌های خیابان ایران و گرایش‌های طبقاتی ساکنین شهرک محلاتی می‌خواهند خودشان را به بهارستان برسانند بیشتر باشد. ما باطله‌ایم؛ دقیقا همان که شما می‌گویید.

@miladdokhanchi

ميلاد دخانچی

🔺🔺درباره انتخابات! مجلس!

از مفهوم «جمهوری» فقط پوسته آن باقی مانده و اسلام که مدلول آن، نه محبت محمدی و عدالت علوی، بلکه سلطه یک الیگارشی اقتصادی با الهیات سیاسی مصباحیسم است، بر جمهوری غلبه کرده و دیگر نه فقط از جمهوری بلکه از جمهوری اسلامی به معنی معرفتی آن هم چیز زیادی باقی نمانده است! این یک واقعیت ناراحت‌کننده است، چون ما جمهوری اسلامی را با لیبرال دموکراسی غربی و شرقی و سوییس و کره شمالی نمی‌سنجیم، ما داریم جمهوری اسلامی را با خودش می‌سنجیم؛ به قول دوستمان به ما بهشتی و شریعتی نشان دادند و مصباح و رائفی‌پور تحویلمان دادند! اما باید دقت کنیم که در یک گذار تاریخی احتمال دارد همین صندوق رأی را هم از ما بگیرند، آری، لزوما فردای این نوع بیعت‌های لیستی، فضای رقابتی زیبای حزبی چنبره نزده، در پس فردای این تاریخ چه بسا می‌تواند چیزی شبیه‌ حزب بعث در انتظارمان باشد! پس حفظ خود صندوق ولو در نمادین‌ترین شکل آن موضوعیت دارد! پس اینجا انتخابات، فقط در یک شأن آن موضوعیت دارد: مبارزه برای حفظ صندوق؛ مبارزه با آنانی که منتظرند خود صندوق را هم تعطیل کنند! با این اوصاف اما مگر ما چیزی جز شهروندان باطله هستیم؛ پس چرا نباید حداقل جزو باطله‌ها شمرده شویم و نشان دهیم که تعدادمان زیاد است؟ من نه دوست دارم جبهه پایداری من را بشمارد نه براندازان ایران اینترنشنال. من برای هر دو جریان یک هویت باطلم، وجود خارجی ندارم و لذا رأی من هم رأی باطله است! نمی‌دانم در ساز و کار حقوقی ما دعوت به رأی سفید جرم محسوب می‌شود یا نه، ولی در شرایط ما و اخلاقا این تنها دعوت مشروع است چرا که تصمیم مشارکت یا عدم مشارکت مردم در انتخابات تابع دعوت نخبگان و رسانه‌ها نیست، تابع وضعیت متریال روی زمین آنهاست. پس نباید مردم را به رأی دادن و ندادن دعوت کرد؛ آنچه کنش انتخاباتی جامعه را سامان می‌دهد منافع مادی و معنوی آنهاست، اما رأی باطله بی‌نفع‌ترین کنش ممکن است، حداقل در ظاهر؛ و من اینجا دارم جهاد کرده و نفع رأی سفید را تبیین می‌کنم: رأی سفید یعنی من می‌خواهم شمرده شوم، می‌خواهم صندوق را حفظ کنم و از طریق خود صندوق اعتراض کنم و اعلام وجود، می‌خواهم در دوگانه مسخره سلام فرمانده - ایران اینترنشنال قرار نگیرم، می‌خواهم تقلا کنم شاید حتی تعداد ما باطله‌ها از اعضای حزب پایدار رستاخیز قالیبافی که حتی نتوانستند یک برنامه ارائه دهند و با پررویی تمام، با لیست‌بازی و سرمایه‌گذاری روی احساسات تاریخی بچه‌های خیابان ایران و گرایش‌های طبقاتی ساکنین شهرک محلاتی می‌خواهند خودشان را به بهارستان برسانند بیشتر باشد. ما باطله‌ایم؛ دقیقا همان که شما می‌گویید.

@miladdokhanchi

hottg.com/miladdokhanchi/1282

8.4K viewsedited  Feb 28 at 13:41