به طور طبیعی انسان باید گیاه‌خوار باشد.
زیرا تمام بدن انسان برای گیاه‌خواری ساخته شده‌ است. تمام ساختار بدن انسان نشان می‌دهد که انسان باید گیاه‌خوار باشد.

اینک راه‌‌هایی وجود دارد که نشان دهد یک نوع خاص از حیوانات گیاه‌خوار هستند یا نه...
این بستگی به روده‌ها دارد. طول روده‌‌ها در حیوانات گوشتخوار بسیار کوتاه است. ببرها و شیرها روده‌ای بسیار کوتاه دارند. زیرا گوشت در روده‌های طولانی می‌گندد و فاسد می‌شود. پس نیازی به روده طولانی ندارند. اما انسان یکی از طولانی‌ترین روده‌ها را دارد. مانند هر حیوان گیاه‌خوار دیگر که روده‌هایی طولانی دارند. این یعنی که انسان یک گیاه‌خوار است. نیاز به هضمِ طولانی است. (و حالا ببینید که در این مسیر طولانی گوارش، چه بلایی بر سر گوشت می‌آید...)

اگر انسان گوشت‌خوار نباشد و به خوردن گوشت ادامه بدهد، بدن گران‌بار و پر تنش می‌شود.
فقط تماشا کن که وقتی گوشت می‌خوری چه اتفاقی می‌افتد؟
وقتی حیوانی را می‌کشی برای آن حیوان وقتی که کشته می شود چه رخ می‌دهد؟
البته هیچ‌کس نمی‌خواهد کشته شود. زندگی می‌خواهد خودش را ادامه دهد.
آن حیوان با اراده خودش نمی‌میرد. اگر یک گاو را بکشی چه اتفاقی برای آن در درونش رخ می‌دهد؟ رنج، ترس، مرگ، تشویش، اضطراب، خشم، خشونت، اندوه... تمام این چیزها برای آن حیوان رخ می‌دهد.

در سراسر بدن او خشونت و تشویش و رنج منتشر می‌شود، تمام بدنش پر از زهر و مواد سمی می شود، تمام غده‌های بدنش سم ترشح می‌کنند، زیرا آن حیوان بر خلاف اراده خودش در حال مرگ است.

و سپس تو گوشت او را می‌خوری، آن گوشت تمام سمومی را که آن حیوان در بدنش رها کرده است حمل می‌کند، تمام آن انرژی سمی است و سپس آن سموم در بدن تو وارد می‌شوند.

از منظری دیگر آن گوشت که تو می‌خوری به بدن یک حیوان تعلق داشت. در آن‌جا در بدن آن حیوان هدف خاصی برایش بود، یک نوع معرفت خاص در بدن آن حیوان موجود بود، معرفت تو در سطحی بالاتر از معرفت آن حیوان قرار دارد و وقتی گوشت آن حیوان را می‌خوری معرفتت به سطحی پایین‌تر فرو می‌افتد، به سطح پایین‌تر از آن حیوان.

سپس یک فاصله بین معرفت انسانی تو و بدنت که در سطح حیوانی سقوط کرده بوجود می‌آید، و تنش ایجاد می‌شود و تشویش تولید می‌گردد. 

به خاطر همین است که تمام مراقبه کنندگان بزرگ مانند بودا و ماهاویرا و... روی این واقعیت نخوردن گوشت تأکید داشته‌اند، نه به سبب مفهوم نیازاری و عدم خشونت، این نکته دوم است،
بلکه بدین سبب که اگر بخواهی واقعاً و عمیقاً وارد وجود خودت و وارد مراقبه شوی، بدنت نیاز دارد که سبک، طبیعی، بی‌وزن، و جاری باشد. بدنت لازم دارد که بی‌تنش باشد. بدنت نیاز دارد از گرانباری رها شود. و بدن یک انسان گوشت‌خوار همواره بسیار گران‌بار، پرتنش و پر استرس است.

اوشو

✨⚜ " کانال حقیقت متافیزیک "

╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮
@metaphysics_fact
╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

☯ حقیقت متافیزیک 𝗠𝗘𝗧𝗔𝗣𝗛𝗬𝗦𝗜𝗖𝗦 𝗙𝗔𝗖𝗧 ☯️

به طور طبیعی انسان باید گیاه‌خوار باشد.
زیرا تمام بدن انسان برای گیاه‌خواری ساخته شده‌ است. تمام ساختار بدن انسان نشان می‌دهد که انسان باید گیاه‌خوار باشد.

اینک راه‌‌هایی وجود دارد که نشان دهد یک نوع خاص از حیوانات گیاه‌خوار هستند یا نه...
این بستگی به روده‌ها دارد. طول روده‌‌ها در حیوانات گوشتخوار بسیار کوتاه است. ببرها و شیرها روده‌ای بسیار کوتاه دارند. زیرا گوشت در روده‌های طولانی می‌گندد و فاسد می‌شود. پس نیازی به روده طولانی ندارند. اما انسان یکی از طولانی‌ترین روده‌ها را دارد. مانند هر حیوان گیاه‌خوار دیگر که روده‌هایی طولانی دارند. این یعنی که انسان یک گیاه‌خوار است. نیاز به هضمِ طولانی است. (و حالا ببینید که در این مسیر طولانی گوارش، چه بلایی بر سر گوشت می‌آید...)

اگر انسان گوشت‌خوار نباشد و به خوردن گوشت ادامه بدهد، بدن گران‌بار و پر تنش می‌شود.
فقط تماشا کن که وقتی گوشت می‌خوری چه اتفاقی می‌افتد؟
وقتی حیوانی را می‌کشی برای آن حیوان وقتی که کشته می شود چه رخ می‌دهد؟
البته هیچ‌کس نمی‌خواهد کشته شود. زندگی می‌خواهد خودش را ادامه دهد.
آن حیوان با اراده خودش نمی‌میرد. اگر یک گاو را بکشی چه اتفاقی برای آن در درونش رخ می‌دهد؟ رنج، ترس، مرگ، تشویش، اضطراب، خشم، خشونت، اندوه... تمام این چیزها برای آن حیوان رخ می‌دهد.

در سراسر بدن او خشونت و تشویش و رنج منتشر می‌شود، تمام بدنش پر از زهر و مواد سمی می شود، تمام غده‌های بدنش سم ترشح می‌کنند، زیرا آن حیوان بر خلاف اراده خودش در حال مرگ است.

و سپس تو گوشت او را می‌خوری، آن گوشت تمام سمومی را که آن حیوان در بدنش رها کرده است حمل می‌کند، تمام آن انرژی سمی است و سپس آن سموم در بدن تو وارد می‌شوند.

از منظری دیگر آن گوشت که تو می‌خوری به بدن یک حیوان تعلق داشت. در آن‌جا در بدن آن حیوان هدف خاصی برایش بود، یک نوع معرفت خاص در بدن آن حیوان موجود بود، معرفت تو در سطحی بالاتر از معرفت آن حیوان قرار دارد و وقتی گوشت آن حیوان را می‌خوری معرفتت به سطحی پایین‌تر فرو می‌افتد، به سطح پایین‌تر از آن حیوان.

سپس یک فاصله بین معرفت انسانی تو و بدنت که در سطح حیوانی سقوط کرده بوجود می‌آید، و تنش ایجاد می‌شود و تشویش تولید می‌گردد. 

به خاطر همین است که تمام مراقبه کنندگان بزرگ مانند بودا و ماهاویرا و... روی این واقعیت نخوردن گوشت تأکید داشته‌اند، نه به سبب مفهوم نیازاری و عدم خشونت، این نکته دوم است،
بلکه بدین سبب که اگر بخواهی واقعاً و عمیقاً وارد وجود خودت و وارد مراقبه شوی، بدنت نیاز دارد که سبک، طبیعی، بی‌وزن، و جاری باشد. بدنت لازم دارد که بی‌تنش باشد. بدنت نیاز دارد از گرانباری رها شود. و بدن یک انسان گوشت‌خوار همواره بسیار گران‌بار، پرتنش و پر استرس است.

اوشو

✨⚜ " کانال حقیقت متافیزیک "

╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮
@metaphysics_fact
╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

hottg.com/metaphysics_fact/14768

300 viewsایرج, Jun 10 at 12:43