📍در هر سن چه اطلاعتی دربارهی جنگ به کودکان بدیم:
چون کودکان در هر سنی درک متفاوتی از «جنگ» دارند. اطلاعاتی که به آنها میدیم باید متناسب با سن، سطح درک، و وضعیت روانیشون باشه. هدف از توضیح دادن، ایجاد امنیت روانی، صداقت بدون ایجاد ترس بیشازحد و اجازه برای ابراز احساساته.
در ادامه، راهنمای گفتوگو با کودکان در سنین مختلف رو برات نوشتم:
👶 ۱. کودکان خردسال (۲ تا ۶ سال)
✅ چی بگیم:
این بچهها هنوز مفهوم جنگ رو درک نمیکنن. بیشتر به احساس ناامنی یا تغییر رفتار اطرافیان واکنش نشون میدن.
باید با زبان ساده، احساسی و آرامشبخش صحبت کرد.
مثال:
«بعضی وقتا بزرگترا با هم دعوا میکنن، و ممکنه صدای بلندی بیاد. ما اینجا توی یه جای امن هستیم، و من همیشه کنارتم و ازت مراقبت میکنم.»
❌ چی نگیم:
جملات ترسناک یا خبری (مثل "بمباران شده" یا "خیلیها کشته شدن")
توضیحات زیاد
👧👦 ۲. کودکان دبستانی (۷ تا ۱۰ سال)
✅ چی بگیم:
این بچهها کنجکاوترن و ممکنه سوالاتی درباره دلیل جنگ، امنیت، و آینده داشته باشن.
میتونیم واقعیت رو بگیم اما با تأکید بر اینکه «ما مراقبیم» و «خیلیها دارن کمک میکنن».
مثال:
«گاهی کشورها با هم مشکل پیدا میکنن و ممکنه بجای حرف زدن، جنگ کنن. این خوب نیست، ولی آدمهای زیادی دارن تلاش میکنن تا دوباره همهچی آروم بشه. ما الان توی جای امنی هستیم و با هم از این روزها رد میشیم.»
نکته:
اجازه بده سوال بپرسه
جوابا رو کوتاه، درست و با اطمینان بده
🧑🦱 ۳. نوجوانان (۱۱ سال به بالا)
✅ چی بگیم:
نوجوانها درک نسبی از سیاست، عدالت و رسانه دارن. پس بهتره با صداقت، اما بدون وحشتپراکنی صحبت بشه.
سعی کن گفتوگو دوطرفه باشه، نه فقط توضیح از سمت بزرگتر.
مثال:
«واقعیت اینه که اوضاع پیچیدهست. جنگ همیشه دردناک و اشتباهه. اما ما باید بدونیم که توی هر شرایطی میتونیم کنار همدیگه، مهربونی و انسانیت رو حفظ کنیم. سوالی داشتی، هر وقت خواستی بپرس.»
نکته:
اگر نوجوانت درگیر شبکههای اجتماعیست، باهاش درباره اخبار جعلی و اضطراب ناشی از تصاویر زیاد حرف بزن
🧠 در همه سنین مهمه که:
احساسات کودک رو بپذیری
بذار بگه «میترسم» یا «ناراحتم»، قضاوت نکن.
روال روزانه تا جای ممکن حفظ بشه
غذا، خواب، بازی و قصه حتی وقتی استرس دارن
فضای امن برای حرف زدن بسازی
حتی اگه چیزی نمیپرسه، بدونه که میتونه هر وقت بخواد بیاد سراغت.
هستی حسینی
روانشناس و رواندرمانگر کودک
>>Click here to continue<<