(ادامه☝️🏻)

دقت کنیم که سیاست خارجی امریکا، چه در مورد اسراییل چه در موارد دیگر، کم خطا و خلاف نداشته است. بحث بر سر بری کردن ذمه آن نیست، ذمه‌ای که ممکن است کشورهای دیگری هم در آن شریک باشند. سخن بر سر اردوی تبلیغاتی است که در ارتباط با مسألۀ اسراییل و فلسطین، دهه‌هاست که رسانه‌ها را از خود انبارده و در آن نمونه‌ای برای نظریۀ امپریالیسم ساخته است.

گفته شده که رهبر عملیات ۱۱ سپتامبر زمانی که با رهبر القاعده از منطقه‌ای که اسراییل بمباران کرده بود دیدن می‌کردند یکی به دیگری گفته بود: امریکایی‌ها باید طعم فروریختن ساختمان و خراب شدن سقف بر سر را بچشند. سوال من این است که چرا امریکایی‌ها؟ چرا اسراییل نه. مگر بمباران فلسطین از سوی هواپیمای اسراییلی و خلبان اسراییلی و در مواردی علیرغم مخالفت امریکا صورت نگرفته؟ درست که امریکا حامی اسراییل بوده، ولی اولاً از کی گناه حامی، حامی محدود و منتقد، بیش از گناه مرتکب بوده؟ و دوم رادیکالیسم یهودی داخل اسراییل (که گاهی احزاب میانه‌رو هم برای کسب رأی یا ائتلاف انتخاباتی به آن نزدیک می‌شوند) مورد تأیید امریکا نبوده است.

در این صورت، اگر ۱۱ سپتامبر نه علیه اسراییل که علیه امریکا صورت گرفت معنا و مفهومش این است که بیش از سه عامل نخست، عامل چهارم نقش داشته. نظریۀ کمونیستی امپریالیسم در میانه است. نکته جالب توجه اینکه، مهم‌ترین هدف در ۱۱ سپتامبر، که فرمانده و طراح عملیات هم در هواپیمایی که به‌سوی آن می‌رفت بود، برج‌های تجارت جهانی بود، نه حتی کاخ سفید یا لاس‌وگاس. برج‌های تجارت جهانی که، از منظر مارکسیست‌ها، نماد اقتصاد سرمایه‌داری و زیربنای آن است.

درگیری اسراییل و فلسطین حتی کسری از فاجعه‌گونگی اتفاقات دیگری را که در این دهه‌ها رخ داد، نداشته است؛ همچون جنگ قومی و نسل‌کشی در روندا، با آمار نزدیک به یک میلیون قتل مرد و زن و کودک و نیم میلیون تجاوز در عرض یک سال (۱۹۹۴). در حالی‌که سنگ‌پرانی بچه‌های فلسطینی به طرف سربازان اسراییلی و تیرهوایی انداختن آنها هم حتی، تقریباً روزانه، جایی در اخبار جهانی دارد. این تبعیض را چه کسی پاسخ می‌دهد؟ اصلاً برای چه کسی مهم است؟ به گمان من، علاوه بر مواردی که در پیچیدگی و چندوجهی بودن این نزاع بر همگان معلوم است، و کشمکش نیروهای دخیل در آن را بغرنج می‌کند، عامل عمده نقش امریکا است، به تَبَعِ امپریالیسم ستیزی چپ جهانی، و پیروان آگاه و ناآگاه آن، در ابعاد آن اغراق شده و آوردگاهی نه فقط برای عرب/یهودی و اسلام/یهودیت و فلسطین/اسراییل، بلکه مهم‌تر از اینها آبی گل‌آلود برای ماهیگیری چپ بین‌الملل و محکوم کردن امریکا شده است.

@mardihamorteza

مرتضی مردیها

(ادامه☝️🏻)

دقت کنیم که سیاست خارجی امریکا، چه در مورد اسراییل چه در موارد دیگر، کم خطا و خلاف نداشته است. بحث بر سر بری کردن ذمه آن نیست، ذمه‌ای که ممکن است کشورهای دیگری هم در آن شریک باشند. سخن بر سر اردوی تبلیغاتی است که در ارتباط با مسألۀ اسراییل و فلسطین، دهه‌هاست که رسانه‌ها را از خود انبارده و در آن نمونه‌ای برای نظریۀ امپریالیسم ساخته است.

گفته شده که رهبر عملیات ۱۱ سپتامبر زمانی که با رهبر القاعده از منطقه‌ای که اسراییل بمباران کرده بود دیدن می‌کردند یکی به دیگری گفته بود: امریکایی‌ها باید طعم فروریختن ساختمان و خراب شدن سقف بر سر را بچشند. سوال من این است که چرا امریکایی‌ها؟ چرا اسراییل نه. مگر بمباران فلسطین از سوی هواپیمای اسراییلی و خلبان اسراییلی و در مواردی علیرغم مخالفت امریکا صورت نگرفته؟ درست که امریکا حامی اسراییل بوده، ولی اولاً از کی گناه حامی، حامی محدود و منتقد، بیش از گناه مرتکب بوده؟ و دوم رادیکالیسم یهودی داخل اسراییل (که گاهی احزاب میانه‌رو هم برای کسب رأی یا ائتلاف انتخاباتی به آن نزدیک می‌شوند) مورد تأیید امریکا نبوده است.

در این صورت، اگر ۱۱ سپتامبر نه علیه اسراییل که علیه امریکا صورت گرفت معنا و مفهومش این است که بیش از سه عامل نخست، عامل چهارم نقش داشته. نظریۀ کمونیستی امپریالیسم در میانه است. نکته جالب توجه اینکه، مهم‌ترین هدف در ۱۱ سپتامبر، که فرمانده و طراح عملیات هم در هواپیمایی که به‌سوی آن می‌رفت بود، برج‌های تجارت جهانی بود، نه حتی کاخ سفید یا لاس‌وگاس. برج‌های تجارت جهانی که، از منظر مارکسیست‌ها، نماد اقتصاد سرمایه‌داری و زیربنای آن است.

درگیری اسراییل و فلسطین حتی کسری از فاجعه‌گونگی اتفاقات دیگری را که در این دهه‌ها رخ داد، نداشته است؛ همچون جنگ قومی و نسل‌کشی در روندا، با آمار نزدیک به یک میلیون قتل مرد و زن و کودک و نیم میلیون تجاوز در عرض یک سال (۱۹۹۴). در حالی‌که سنگ‌پرانی بچه‌های فلسطینی به طرف سربازان اسراییلی و تیرهوایی انداختن آنها هم حتی، تقریباً روزانه، جایی در اخبار جهانی دارد. این تبعیض را چه کسی پاسخ می‌دهد؟ اصلاً برای چه کسی مهم است؟ به گمان من، علاوه بر مواردی که در پیچیدگی و چندوجهی بودن این نزاع بر همگان معلوم است، و کشمکش نیروهای دخیل در آن را بغرنج می‌کند، عامل عمده نقش امریکا است، به تَبَعِ امپریالیسم ستیزی چپ جهانی، و پیروان آگاه و ناآگاه آن، در ابعاد آن اغراق شده و آوردگاهی نه فقط برای عرب/یهودی و اسلام/یهودیت و فلسطین/اسراییل، بلکه مهم‌تر از اینها آبی گل‌آلود برای ماهیگیری چپ بین‌الملل و محکوم کردن امریکا شده است.

@mardihamorteza

hottg.com/mardihamorteza/542

17.1K viewsOct 8, 2023 at 21:00