♨️ نسبت ناروا به باب علم

🔸 امیرالمومنین باب علم است و دور از ساحت بلند و مقدس این امام عزیز است که ایشان را محتاج علم یک یهودی بدانیم؛
مراقب باشیم که در ذکر مقتل امام علی علیه السلام، سخنان ضعیفی را به زبان نیاوریم که محکمات و اصول اعتقادی مان را زیر سوال ببرد.

🔸 چگونه امیرالمومنینی که باب علم است از درمان خودش عاجز است و باید به سراغ طبیب یهودی برود؟ و اصلا آیا این طبیب کاری در حق حضرت کرد؟ یا فقط عجز خود از درمان را بیان کرد؟
پس اینهمه روایت طبی از امیرالمومنین علیه‌السلام چه می‌شود؟ چطور همه آنها غلط و ضعیف است و همین یک روایت که طبیب یهودی بر بالین حضرت آمد می‌شود دستاویز برای اینکه بگوییم اسلام ربطی به طب ندارد؟

🔸 اگر جایی امام دستور دهد به طبیب مراجعه کنید این نشان از جهل امام به طب دارد؟ و نشان از احتیاج امام معصوم به طبیب است؟

🔸 اینکه چرا به ندرت حضرات معصومین علیهم‌السلام از اطبای دیگر استفاده می‌کردند دلایل مختلفی دارد؛
مهمترین دلیل آن این است که آنها به مردم بیاموزند که خداوند از طریق اسبابش درمان می‌کند یعنی باید به طبیب مراجعه و اقدام به درمان کرد، نه اینکه خودشان بلد نبودند.

🔸 چرا که برخی دچار افراط در مسائل اعتقادی می‌شدند و هنگام بیماری گمان می‌کردند خدا خود به خود درمان می‌کند، درحالیکه خداوند دارو و درمان را نازل کرده است.

🔸 اما علت دیگر این بود که حضرات معصومین قصد داشتند تا آن اطبا را نیز ارشاد و هدایت کنند و از سرچشمه علم خود به آنها بچشانند، همانند قصه بیماری امام رضا علیه السلام در اهواز؛ امام رضا علیه السلام به طبیبی که برای معالجه امام آمده بود طب و درمان تعلیم داد.

🔸 و علت دیگر این بود که این اطبا، در واقع طبیب نبودند بلکه متطبب بودند، یعنی کسانی که به طب مشغولند ولی علم آن را ندارند و کارهایی ساده مثل پانسمان، حجامت و ... را انجام می‌دهند.

🔸 در مورد حضرت علی علیه السلام هم همین مسأله مشهود است، ابن اثیر یهودی که بر بالین حضرت آمد طبیب نبود بلکه متطبب بود و حضورش بر بالین حضرت به معنای عدم تسلط امام علی و حسنین علیهما السلام بر طب نبود، علاوه بر اینکه وقتی شخصی چون علی علیه‌السلام مجروح شد همه اطباء برای درمانش دغدغه داشتند و لزوما حضور آنها به دعوت و تایید معصوم نبوده است و نهایتا می‌شود فهمید که معصوم، رفتن به سراغ طبیب را امضاء و تایید کرده است.

🔸 عن أبي مخنف قال حدّثني عطية بن الحرث عن عمر بن تميم و عمرو بن أبي بكار أن عليا لما ضرب جمع له أطباء الكوفة فلم يكن منهم أحد أعلم بجرحه من أثير بن عمرو بن هانئ السكوني و كان متطبّبا صاحب كرسي يعالج الجراحات و كان من الأربعين غلاما الذين كان خالد بن الوليد أصابهم في عين التمر فسباهم و إن أثيرا لما نظر إلى جرح أمير المؤمنين (عليه السلام) دعا برئة شاة حارة و استخرج عرقا منها فأدخله في الجرح ثم استخرجه فإذا عليه بياض الدماغ فقال له: يا أمير المؤمنين إعهد عهدك فإن عدو اللّه قد وصلت ضربته إلى أم رأسك. فدعا علي عند ذلك بصحيفة و دواة و كتب وصيته‏.»

مُتَطَبِّب: (اسم) فاعل مِنْ تَطَبَّبَ
رَجُلٌ مُتَطَبِّبٌ : الْمُتَعَاطِي مِهْنَةَ الطِّبِّ وَلاَ يَفْهَمُ فِيها شَيْئاً

اندیشکده بین المللی طب اسلامی
دانشگاه مجازی طب اسلامی | عضو شوید🔻
@shafiye_ir

مکتب اسلامی

♨️ نسبت ناروا به باب علم

🔸 امیرالمومنین باب علم است و دور از ساحت بلند و مقدس این امام عزیز است که ایشان را محتاج علم یک یهودی بدانیم؛
مراقب باشیم که در ذکر مقتل امام علی علیه السلام، سخنان ضعیفی را به زبان نیاوریم که محکمات و اصول اعتقادی مان را زیر سوال ببرد.

🔸 چگونه امیرالمومنینی که باب علم است از درمان خودش عاجز است و باید به سراغ طبیب یهودی برود؟ و اصلا آیا این طبیب کاری در حق حضرت کرد؟ یا فقط عجز خود از درمان را بیان کرد؟
پس اینهمه روایت طبی از امیرالمومنین علیه‌السلام چه می‌شود؟ چطور همه آنها غلط و ضعیف است و همین یک روایت که طبیب یهودی بر بالین حضرت آمد می‌شود دستاویز برای اینکه بگوییم اسلام ربطی به طب ندارد؟

🔸 اگر جایی امام دستور دهد به طبیب مراجعه کنید این نشان از جهل امام به طب دارد؟ و نشان از احتیاج امام معصوم به طبیب است؟

🔸 اینکه چرا به ندرت حضرات معصومین علیهم‌السلام از اطبای دیگر استفاده می‌کردند دلایل مختلفی دارد؛
مهمترین دلیل آن این است که آنها به مردم بیاموزند که خداوند از طریق اسبابش درمان می‌کند یعنی باید به طبیب مراجعه و اقدام به درمان کرد، نه اینکه خودشان بلد نبودند.

🔸 چرا که برخی دچار افراط در مسائل اعتقادی می‌شدند و هنگام بیماری گمان می‌کردند خدا خود به خود درمان می‌کند، درحالیکه خداوند دارو و درمان را نازل کرده است.

🔸 اما علت دیگر این بود که حضرات معصومین قصد داشتند تا آن اطبا را نیز ارشاد و هدایت کنند و از سرچشمه علم خود به آنها بچشانند، همانند قصه بیماری امام رضا علیه السلام در اهواز؛ امام رضا علیه السلام به طبیبی که برای معالجه امام آمده بود طب و درمان تعلیم داد.

🔸 و علت دیگر این بود که این اطبا، در واقع طبیب نبودند بلکه متطبب بودند، یعنی کسانی که به طب مشغولند ولی علم آن را ندارند و کارهایی ساده مثل پانسمان، حجامت و ... را انجام می‌دهند.

🔸 در مورد حضرت علی علیه السلام هم همین مسأله مشهود است، ابن اثیر یهودی که بر بالین حضرت آمد طبیب نبود بلکه متطبب بود و حضورش بر بالین حضرت به معنای عدم تسلط امام علی و حسنین علیهما السلام بر طب نبود، علاوه بر اینکه وقتی شخصی چون علی علیه‌السلام مجروح شد همه اطباء برای درمانش دغدغه داشتند و لزوما حضور آنها به دعوت و تایید معصوم نبوده است و نهایتا می‌شود فهمید که معصوم، رفتن به سراغ طبیب را امضاء و تایید کرده است.

🔸 عن أبي مخنف قال حدّثني عطية بن الحرث عن عمر بن تميم و عمرو بن أبي بكار أن عليا لما ضرب جمع له أطباء الكوفة فلم يكن منهم أحد أعلم بجرحه من أثير بن عمرو بن هانئ السكوني و كان متطبّبا صاحب كرسي يعالج الجراحات و كان من الأربعين غلاما الذين كان خالد بن الوليد أصابهم في عين التمر فسباهم و إن أثيرا لما نظر إلى جرح أمير المؤمنين (عليه السلام) دعا برئة شاة حارة و استخرج عرقا منها فأدخله في الجرح ثم استخرجه فإذا عليه بياض الدماغ فقال له: يا أمير المؤمنين إعهد عهدك فإن عدو اللّه قد وصلت ضربته إلى أم رأسك. فدعا علي عند ذلك بصحيفة و دواة و كتب وصيته‏.»

مُتَطَبِّب: (اسم) فاعل مِنْ تَطَبَّبَ
رَجُلٌ مُتَطَبِّبٌ : الْمُتَعَاطِي مِهْنَةَ الطِّبِّ وَلاَ يَفْهَمُ فِيها شَيْئاً

اندیشکده بین المللی طب اسلامی
دانشگاه مجازی طب اسلامی | عضو شوید🔻
@shafiye_ir

hottg.com/maktab_eslami/2411

444 viewsMar 29 at 14:02