در قرن بیستم شاهد پرشورترین تلاشها برای بسط حق رأی و تأسیس دموکراسیهای دیرپا بودهایم. با این حال ، دموکراسی هایی که پس از جنگ جهانی اول -و دوم- بنا شدند اغلب با قبضهٔ قدرت در دستان یک حزب واحد در ترکیبی از انتخابات و کودتا فروریختند. یک حزب جسارت یافته از نتیجه انتخابات یا انگیزه گرفته از یک ایدئولوژی، یا هردو، میتوانست نظام را از درون تغییر دهد.
فاشیستها یا نازیها یا کمونیست ها که در دهههای ۱۹۳۰ یا ۱۹۴۰ پیروز انتخابات شدند، حاصل کار ترکیبی از مضحکه، سرکوب و تاکتیکهای سالامی بود. یعنی کندن پوست اپوزیسیون، لايه به لایه.
بیشتر مردم متوجه این اتفاق نبودند، بعضیها را به زندان انداخته بودند و شمار باقی هم برای مقابله کافی نبود.
#تیموتی_اسنایدر
کتاب: در برابر استبداد
ترجمه: بابک واحدی
کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel
>>Click here to continue<<