هانس سلیه، یکی از بزرگای علم استرس، میگه بدن ما وقتی با بحران یا فشار شدید روبهرو میشه، یه مسیر سهمرحلهای رو طی میکنه.
مرحله اول، هشدارِ محضه! بدن فوراً میره توی حالت بقا؛ آدرنالین و کورتیزول ترشح میکنه، حواسها تیز میشن، ضربان میره بالا. این یعنی آمادهباش کامل برای تهدیدی که داره نزدیک میشه.
مرحله دوم، مقاومت. اگه اون فشار و بحران ادامهدار باشه، بدن با همهی قدرتش میایسته؛ یعنی هر چی انرژی داره میریزه وسط تا ما رو سرپا نگه داره.
اما مرحله سوم، همون جاییه که خیلیهامون الان ایستادهایم: فرسودگی. وقتی فشار طول میکشه، بدن یه جایی دیگه نمیکشه. خالی میشه، از پا میافته، و میزنه بیرون.
پس اگه این روزها بیحوصلهای، دلگرفتهای، بیانرژی یا حتی بیاشکی، بدون که اینا نشونهی ضعیفبودن نیست. این یعنی بدن داره بهای اون ایستادگیِ دردناک رو میپردازه. الان وقتشه که بری تو فاز ترمیم، تو فاز بازسازی روان.
>>Click here to continue<<