نقش سلنيوم در سلامتي انسان
پریا فرزانه خلیفه لو: دانشآموخته کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی- دانشگاه ارومیه
[email protected]
مقدمه
سلنيوم خواص فيزيكي و شيميايي حد واسط بين فلز و غيرفلز دارد و مشابه با گوگرد، آرسنيك و تلوريم است كه در گروه VI جدول تناوبي عناصر قرار دارند. سلنيوم مثل گوگرد در حالت اكسيداسيون +4، 0،-2 و +6 به صورت سلنيد، سلنيوم، سلنيت و سلنات در تركيبات و طبيعت ظاهر میشود (1).
گونههای مختلف سلنيوم جذب بيولوژيكي دارند و هيچ مكانيزم کنترلکننده براي جذب متعادل آنها وجود ندارد. جذب سلنيوم زياد است ولي حضور گوگرد و مس در رژيم غذايي انسانها و حيوانات از جذب سلنيوم جلوگيري میکند و جذب آن، تابعي از غلظت اين عناصر است.
عنصر سلنيوم در بدن يك بيوانباره است؛ بدين معني كه در گياهان و حيوانات به صورت بيولوژيكي تا 200 الي 6000 برابر تغليظ میشود (2). ميانگين غلظت سلنيوم در بدن انسانها، حيوانات و گياهان بهطور مشخص در اطراف جهان بر اساس شرايط زمینشناسی مختلف تغيير میکند و سلامتي آنها به كاهش يا افزايش سلنيوم در جيره غذايي وابسته است.
جذب سلنيوم در حيوانات و انسان با مقدار سلنيوم خاك و گياهاني كه روي خاك رشد کردهاند، متناسب است و به عنوان سلنيوم در دسترس حيواني مشخص میشود. (3). غلظتهای بالاي سلنيوم در خاك با برخي سنگهای فسفاته، پوستههای سياه غني از مواد آلي، زغالسنگها و معدنهای سولفيد تجمع مییابد، در حالي كه اغلب انواع سنگهای ديگر غلظت خيلي كم سلنيوم را دارا هستند.
در سطح جهان نمکهای فاقد سلنيوم بسيار گستردهتر از سنگ معدنهای حاوي سلنیوم هستند. در مقابل، محیطهای فاقد كشت و زرع با خاکهای قليايي در زمانهای خشكسالي يا زمینهای كمتر آبياري شده داراي سطح زيادتري از سلنيوم در خاك هستند و در نتيجه جذب سلنيوم به وسيله گياه در آنها بيشتر است.
برای دیدن ادامه مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید
https://medlabnews.ir/سلنیوم-در-بدن-انسان/
>>Click here to continue<<