TG Telegram Group & Channel
لوح | United States America (US)
Create: Update:

دانشگاه جایی نیست که بتوان آن را هیئتی اداره کرد (بخش ۲۳)

یک چرخه باطلِ بی نقص: بی‎توجهی به کارکرد اجتماعی دانشگاه

ژولیوس کامباراگه نیِرِره نخستین رئیس جمهور تانزانیا و رئیس اسبق دانشگاه آفریقای شرقی در نطق افتتاحیه مجمع خدمات دانشگاهی جهانی، برگزار شده در تانزانیا ۲۷ ژوئن ۱۹۶۶ گفت:

👈👈👈دانشگاه در یک جامعه در حال توسعه، باید تاکید خود را بر موضوعاتی قرار دهد که برای ملتی که موجودیتش وابسته به آنست دارای اهمیت اساسی باشد. چنین دانشگاهی، باید با افراد آن ملت و آرمان های انسانی آنان وابستگی تام داشته باشد. ما در جوامع فقیر تنها زمانی توسعه یک دانشگاه –از هر نوع آن- را موجه می‎شماریم که بتواند به تسریع رشد واقعی مردممان کمک کند. نقش دانشگاه در یک کشور در حال توسعه است که همکاری کند، راهنمایی فکری بدهد، نیروی انسانی بپرورد و در خدمت ارتقای شان انسان و رشد و توسعه او باشد. *** 👉👉👉

از یک سو نگاه هیئت حاکمه که از طریق مجریان مستقیمش یعنی وزیر و روسای دانشگاه به بدنه دانشگاهیان منتقل می‎شود در سوق دادن دانشگاه مثل هر سازمان اجتماعی دیگر به سوی کارکردهای اجتماعی ضروری است. در بخش ۲۲ اشاره شد که در زمانی که دکتر رضا منصوری معاون پژوهشی وزارت بود، حدود ۲۰ شاخص علم سنجی تعریف شد که امروز تنها به یکی چسبیده‎اند: «تعداد مقاله».

از سوی دیگر، توسعه بی‎رویه دانشگاه ها که به ویژه در مورد علوم پزشکی می‎رود که بی‎رویه‎تر شود، بدون تردید دانشگاه را به یک موسسه اداری که آمار بیرون می‎دهد تبدیل می‎کند. در این حالت طیف وسیعی از دانشگاه‎ها برای تامین بودجه نگاهشان به دست دولت خواهد بود و وزارت علوم هم ملاک اعطای بودجه را تعداد دانشجو قرار می‌دهد: یک چرخه باطلِ بی‌نقص!

در این چرخه باطل، مرتب بودجه‎ها آب می‎رود تا جایی که هیئت رئیسه دانشگاه متوجه می‎شود که بخش اعظم بودجه را برای پرداخت حقوق کنار گذاشته است؛ دیگر چیزی برای اختصاص به توسعه فرهنگی و اجتماعی به عنوان کارکرد اصلی دانشگاه نمی‎ماند.

کلنجار اخیر سازمان برنامه و بودجه با دانشگاه‎ها بر سر تخصیص حقوق نمودی از این چرخه باطل است. این هنوز از نتایج سحر است و با افزایش وضعیت تورم می‎رود که بعدها هم بدتر شود. رشد صعودی قیمت گندم ناشی از جنگ اوکراین یک نشانه نگران کننده است. هم دانشگاهیان و هم هیئت حاکمه باید توجه خود را به کارکرد اجتماعی دانشگاه و تقویت آن معطوف کنند. مثل هر سرمایه گذاری دیگری، می‎رود که استهلاک سرمایه از خود سرمایه گذاری بزرگ‎تر شود. از بیم همین یک خطر نیز از اداره هیئتی دانشگاه باید به شدت احتراز کرد.

کامران شریفی
دانشکده دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۰/۱۲/۱۸
https://hottg.com/ksharifiRRB
👈 *** مرجع سخن ژولیوس نیرره:👇
مایکل تودارو، دانشگاه و رشد ملّی، ترجمه اقدس نظری منتظر، نامه پژوهشکده، سال دوم، شماره سوم، (پاییز ۵۷) صص ۳۳-۴۳.
۸۷۲

دانشگاه جایی نیست که بتوان آن را هیئتی اداره کرد (بخش ۲۳)

یک چرخه باطلِ بی نقص: بی‎توجهی به کارکرد اجتماعی دانشگاه

ژولیوس کامباراگه نیِرِره نخستین رئیس جمهور تانزانیا و رئیس اسبق دانشگاه آفریقای شرقی در نطق افتتاحیه مجمع خدمات دانشگاهی جهانی، برگزار شده در تانزانیا ۲۷ ژوئن ۱۹۶۶ گفت:

👈👈👈دانشگاه در یک جامعه در حال توسعه، باید تاکید خود را بر موضوعاتی قرار دهد که برای ملتی که موجودیتش وابسته به آنست دارای اهمیت اساسی باشد. چنین دانشگاهی، باید با افراد آن ملت و آرمان های انسانی آنان وابستگی تام داشته باشد. ما در جوامع فقیر تنها زمانی توسعه یک دانشگاه –از هر نوع آن- را موجه می‎شماریم که بتواند به تسریع رشد واقعی مردممان کمک کند. نقش دانشگاه در یک کشور در حال توسعه است که همکاری کند، راهنمایی فکری بدهد، نیروی انسانی بپرورد و در خدمت ارتقای شان انسان و رشد و توسعه او باشد. *** 👉👉👉

از یک سو نگاه هیئت حاکمه که از طریق مجریان مستقیمش یعنی وزیر و روسای دانشگاه به بدنه دانشگاهیان منتقل می‎شود در سوق دادن دانشگاه مثل هر سازمان اجتماعی دیگر به سوی کارکردهای اجتماعی ضروری است. در بخش ۲۲ اشاره شد که در زمانی که دکتر رضا منصوری معاون پژوهشی وزارت بود، حدود ۲۰ شاخص علم سنجی تعریف شد که امروز تنها به یکی چسبیده‎اند: «تعداد مقاله».

از سوی دیگر، توسعه بی‎رویه دانشگاه ها که به ویژه در مورد علوم پزشکی می‎رود که بی‎رویه‎تر شود، بدون تردید دانشگاه را به یک موسسه اداری که آمار بیرون می‎دهد تبدیل می‎کند. در این حالت طیف وسیعی از دانشگاه‎ها برای تامین بودجه نگاهشان به دست دولت خواهد بود و وزارت علوم هم ملاک اعطای بودجه را تعداد دانشجو قرار می‌دهد: یک چرخه باطلِ بی‌نقص!

در این چرخه باطل، مرتب بودجه‎ها آب می‎رود تا جایی که هیئت رئیسه دانشگاه متوجه می‎شود که بخش اعظم بودجه را برای پرداخت حقوق کنار گذاشته است؛ دیگر چیزی برای اختصاص به توسعه فرهنگی و اجتماعی به عنوان کارکرد اصلی دانشگاه نمی‎ماند.

کلنجار اخیر سازمان برنامه و بودجه با دانشگاه‎ها بر سر تخصیص حقوق نمودی از این چرخه باطل است. این هنوز از نتایج سحر است و با افزایش وضعیت تورم می‎رود که بعدها هم بدتر شود. رشد صعودی قیمت گندم ناشی از جنگ اوکراین یک نشانه نگران کننده است. هم دانشگاهیان و هم هیئت حاکمه باید توجه خود را به کارکرد اجتماعی دانشگاه و تقویت آن معطوف کنند. مثل هر سرمایه گذاری دیگری، می‎رود که استهلاک سرمایه از خود سرمایه گذاری بزرگ‎تر شود. از بیم همین یک خطر نیز از اداره هیئتی دانشگاه باید به شدت احتراز کرد.

کامران شریفی
دانشکده دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۰/۱۲/۱۸
https://hottg.com/ksharifiRRB
👈 *** مرجع سخن ژولیوس نیرره:👇
مایکل تودارو، دانشگاه و رشد ملّی، ترجمه اقدس نظری منتظر، نامه پژوهشکده، سال دوم، شماره سوم، (پاییز ۵۷) صص ۳۳-۴۳.
۸۷۲


>>Click here to continue<<

لوح






Share with your best friend
VIEW MORE

United States America Popular Telegram Group (US)