بیا که خرقۀ من گرچه رهنِ میکدههاست
ز مالِ وقف نبینی به نامِ منْ دِرَمی
شعر: حافظ
موسیقی: بزرگداشت حافظ (کنسرت تالار رودکی به سال ۱۳۶۷) با آواز محمدرضا شجریان و ساز محمد موسوی.
* مفردات بیت نیازی به توضیح ندارد؛ با این حال، ذکر دو نکته خالی از فایده نیست: یکی اینکه خرقه را به رهنِ میکده دادن و مِیْ ستاندن و نوشیدن در اشعار حافظ بسیار آمده است و فخر شاعر نیز در این بیت به همین است که خرقه را به رهن میکده سپرده، اما حتی به یک درم از مال وقف دست نبرده است. دیگر اینکه یکی از برجستهترین محققان دوران ما دربارۀ زمینه و زمانۀ سرودن این اشعار نوشته است که: «در شهر (شیراز) چیزی که فراوان پیدا میشد ابواب خیر بود: مساجد، مدارس و خانقاهها که املاک بسیار بر آنها وقف بود. اما از این اوقاف بسیار، که فقیه مدرسه را «مست» میداشت، چیز درستی به آنچه مصرف واقعی بود نمیرسید و بیشتر در دست خورندگان بود: خورندگان اوقاف.» (عبدالحسین زرینکوب، از کوچۀ رندان (دربارۀ زندگی و اندیشۀ حافظ)، تهران، سخن، چاپ ۲۱، ۱۳۹۶، ص. ۷.)
#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق
@iranianlls
@lawandart99
>>Click here to continue<<