در عصر انفجار اطلاعات ، فیلسوف و اندیشمند راز ورز بیونگ - چول هان به دنبال افسون مجدد دنیاست.

بخش دوم

افسون زدایی

در فصل «افسون زدایی»، هان  مقاله «همزمان» سوزان سونتاگ  را مبنا قرار داده است . او می‌نویسد که "روایت بازی نور و سایه، آشکار و پنهان ، نزدیکی و فاصله است". این ظرفیتی برای عدم قطعیت است که دنیا را با معنا دادن  افسون میکند .
هان، زمینه ی روحیه روایتی را از طریق نوشته‌های تئودور آدورنو، ژاک لاکان و دیگر شخصیت‌های مطرح در  فلسفه اروپایی تفسیر می‌کند، به ویژه به والتر بنیامین توجه ویژه‌ای دارد.
هان این عقیده که  فضای شک و گفتمان در اجتماعات روایی توسط انگیزه‌های اطلاعاتی رانده میشوند ، که او آن را "خش خش  برگ‌ها" می‌نامد، از والتر بنیامین الهام گرفته است .
هان در نقل قولی از بنیامین می‌نویسد  که یک دنیای افسون، دنیایی است که ما در آن بر "توانایی نگاه به خود" سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. یک راه دیگر برای بیان این موضوع این است که روایت اجازه می‌دهد به دیگری فرصت داده شود که مطلبی را بیان کند که ما آن را به طور کامل متوجه نمی‌شویم، بدون اینکه برای مصرف ما خود را  ملزم به توضیح بداند .
نشان قابل مشاهده ای که هان به "جامعه اطلاعاتی" نسبت می‌دهد شفافیت است که کشش روایت‌های واقعی را از بین می‌برد. روایت در فضای احتمال بین قطعیت و عدم قطعیت عمل می‌کند. در مقابل، جامعه اطلاعاتی دنیا را با تبدیل به داده‌ها افسون زدایی می‌کند. وقتی دنیا از طریق اطلاعات تجربه می‌شود، فاصله و گستردگی مورد نیاز برای ایجاد عدم قطعیت و اجتماعات روایی  را از دست می‌دهد.
هان می‌نویسد که "نگاه خیره واقعیت، نگاهی است که دیگری به ما می‌نگرد". او  موبایل‌ها را  مقصران افسون زدایی دنیا  می داند، زیرا آن‌ها ما را از نگاه خیره واقعیت محافظت می‌کنند. صفحه‌های لمسی آن‌ها دنیا را از دیگری آن محروم می‌کند، آن را به چیزی تبدیل می‌کند که نمی‌تواند با ما روبرو شود. در مقابل دنیای اشیا را به کالای مصرفی تبدیل می‌کند. جهان تبدیل به اطلاعات میشود.

جنگل و درختان 

 هان ما را دعوت میکند که به بخشی از استدلالش با دقت بیشتری نظر کنیم . یکی از آنها پافشاری او در استفاده  از "ما" و " مربوط به ما"  در جامعه است.
برای هان، شخصیت "فونو ساپینس" - انسان‌هایی که با تلفن‌های هوشمند ترکیب شده‌اند - نمادی از "جامعه اطلاعاتی" است. اما به نظر من این ساده انگاری  رابطه بین روایت، داستان‌فروشی، محیط و فناوری است. به نظر می‌رسد هان بیشتر بر کسانی که تلفن هوشمند دارند متمرکز است ، اما به شبکه جهانی استخراج از معادن ، کارخانه‌ها، تبادلات، سوء استفاده ها و باج گیریهایی که ساخت چنین شیئی را ممکن می‌کند، نپرداخته.
در جامعه نامانوسی  که هان توصیف می‌کند، بدون آنکه در نظر گرفت  چه  کسانی از جنگل اطلاعات بهره میبرند ، و چه کسانی در آن به تله افتاده‌اند نمیتوان به درجه بندی قدرت پرداخت . تلاقي هان با فلسفه اروپایی قرن بیستم بسیار دقیق و آفریننده است، اما من  در آثار او متوجه کمبود اثر  نویسندگان همجنس‌گرا، بومی و مهاجر  که به تازگی درباره  برخی از مسائلی که او مطرح کرده بود ، نظر داده اند ،  شدم.
به نظر من، هر پروژه‌ای که به دنبال مطرح کردن  میراث‌های اجتماعات روایی و حفظ آنهاست، نیاز به تایید روش‌های دانش بومی دارد. بسیاری از اجتماعات روایی بومی بدنبال  راه حلی برای حفظ و حمایت از نوعی گفتگو بین گذشته، حال و آینده در جامعه اطلاعاتی هستند ، همان که هان اصرار دارد  "ما" در حال از دست دادنش هستیم.

نویسنده: #هیدر_بلیکی
مترجم: #پیمان_اربابی
#بیونگ_چول_هان

سینما.ادبیات.فلسفه

در عصر انفجار اطلاعات ، فیلسوف و اندیشمند راز ورز بیونگ - چول هان به دنبال افسون مجدد دنیاست.

بخش دوم

افسون زدایی

در فصل «افسون زدایی»، هان  مقاله «همزمان» سوزان سونتاگ  را مبنا قرار داده است . او می‌نویسد که "روایت بازی نور و سایه، آشکار و پنهان ، نزدیکی و فاصله است". این ظرفیتی برای عدم قطعیت است که دنیا را با معنا دادن  افسون میکند .
هان، زمینه ی روحیه روایتی را از طریق نوشته‌های تئودور آدورنو، ژاک لاکان و دیگر شخصیت‌های مطرح در  فلسفه اروپایی تفسیر می‌کند، به ویژه به والتر بنیامین توجه ویژه‌ای دارد.
هان این عقیده که  فضای شک و گفتمان در اجتماعات روایی توسط انگیزه‌های اطلاعاتی رانده میشوند ، که او آن را "خش خش  برگ‌ها" می‌نامد، از والتر بنیامین الهام گرفته است .
هان در نقل قولی از بنیامین می‌نویسد  که یک دنیای افسون، دنیایی است که ما در آن بر "توانایی نگاه به خود" سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. یک راه دیگر برای بیان این موضوع این است که روایت اجازه می‌دهد به دیگری فرصت داده شود که مطلبی را بیان کند که ما آن را به طور کامل متوجه نمی‌شویم، بدون اینکه برای مصرف ما خود را  ملزم به توضیح بداند .
نشان قابل مشاهده ای که هان به "جامعه اطلاعاتی" نسبت می‌دهد شفافیت است که کشش روایت‌های واقعی را از بین می‌برد. روایت در فضای احتمال بین قطعیت و عدم قطعیت عمل می‌کند. در مقابل، جامعه اطلاعاتی دنیا را با تبدیل به داده‌ها افسون زدایی می‌کند. وقتی دنیا از طریق اطلاعات تجربه می‌شود، فاصله و گستردگی مورد نیاز برای ایجاد عدم قطعیت و اجتماعات روایی  را از دست می‌دهد.
هان می‌نویسد که "نگاه خیره واقعیت، نگاهی است که دیگری به ما می‌نگرد". او  موبایل‌ها را  مقصران افسون زدایی دنیا  می داند، زیرا آن‌ها ما را از نگاه خیره واقعیت محافظت می‌کنند. صفحه‌های لمسی آن‌ها دنیا را از دیگری آن محروم می‌کند، آن را به چیزی تبدیل می‌کند که نمی‌تواند با ما روبرو شود. در مقابل دنیای اشیا را به کالای مصرفی تبدیل می‌کند. جهان تبدیل به اطلاعات میشود.

جنگل و درختان 

 هان ما را دعوت میکند که به بخشی از استدلالش با دقت بیشتری نظر کنیم . یکی از آنها پافشاری او در استفاده  از "ما" و " مربوط به ما"  در جامعه است.
برای هان، شخصیت "فونو ساپینس" - انسان‌هایی که با تلفن‌های هوشمند ترکیب شده‌اند - نمادی از "جامعه اطلاعاتی" است. اما به نظر من این ساده انگاری  رابطه بین روایت، داستان‌فروشی، محیط و فناوری است. به نظر می‌رسد هان بیشتر بر کسانی که تلفن هوشمند دارند متمرکز است ، اما به شبکه جهانی استخراج از معادن ، کارخانه‌ها، تبادلات، سوء استفاده ها و باج گیریهایی که ساخت چنین شیئی را ممکن می‌کند، نپرداخته.
در جامعه نامانوسی  که هان توصیف می‌کند، بدون آنکه در نظر گرفت  چه  کسانی از جنگل اطلاعات بهره میبرند ، و چه کسانی در آن به تله افتاده‌اند نمیتوان به درجه بندی قدرت پرداخت . تلاقي هان با فلسفه اروپایی قرن بیستم بسیار دقیق و آفریننده است، اما من  در آثار او متوجه کمبود اثر  نویسندگان همجنس‌گرا، بومی و مهاجر  که به تازگی درباره  برخی از مسائلی که او مطرح کرده بود ، نظر داده اند ،  شدم.
به نظر من، هر پروژه‌ای که به دنبال مطرح کردن  میراث‌های اجتماعات روایی و حفظ آنهاست، نیاز به تایید روش‌های دانش بومی دارد. بسیاری از اجتماعات روایی بومی بدنبال  راه حلی برای حفظ و حمایت از نوعی گفتگو بین گذشته، حال و آینده در جامعه اطلاعاتی هستند ، همان که هان اصرار دارد  "ما" در حال از دست دادنش هستیم.

نویسنده: #هیدر_بلیکی
مترجم: #پیمان_اربابی
#بیونگ_چول_هان

hottg.com/htmali70/544

415 viewsali hatam, Apr 21 at 08:02