در سالهای اخیر، مفهوم هفته کاری چهار روزه و برنامههای کاری انعطافپذیر به یکی از موضوعات داغ در دنیای کار تبدیل شده است. شرکتها در سراسر جهان این مدل کاری را آزمایش کردهاند و نتایج آن نشاندهنده افزایش بهرهوری، بهبود تعادل بین کار و زندگی، و کاهش فرسودگی شغلی بوده است.
برخلاف تصور عمومی، کاهش تعداد روزهای کاری لزوماً به کاهش بهرهوری منجر نمیشود. مطالعات نشان دادهاند که وقتی کارمندان زمان کمتری برای انجام کار دارند، تمرکز بیشتری روی وظایف خود دارند و کارها را با کارایی بالاتری انجام میدهند.
کارمندان با داشتن یک روز اضافی برای استراحت، وقت بیشتری برای رسیدگی به امور شخصی، خانواده و فعالیتهای تفریحی دارند که منجر به کاهش استرس و افزایش رضایت شغلی میشود.
در دنیای رقابتی امروز، شرکتهایی که مزایای انعطافپذیری را ارائه میدهند، شانس بیشتری برای جذب و حفظ نیروهای با استعداد دارند. بسیاری از کارکنان نسل جدید به دنبال گزینههای کاری انعطافپذیر و تعادل بهتر بین زندگی شخصی و حرفهای هستند.
سازمانها با اجرای هفته کاری چهار روزه میتوانند هزینههای انرژی، اجاره دفاتر و سایر هزینههای عملیاتی را کاهش دهند. همچنین، کاهش رفتوآمد کارکنان به محیط کار میتواند تأثیرات مثبتی بر محیط زیست داشته باشد.
نیاز به تغییر فرهنگ سازمانی: بسیاری از مدیران هنوز به شیوههای سنتی کاری پایبند هستند و پذیرش این مدل نیازمند تغییر نگرش در سازمان است.
در کنار هفته کاری چهار روزه، بسیاری از شرکتها مدلهای دیگری از انعطافپذیری را اجرا کردهاند، از جمله:
رشد هفته کاری چهار روزه و برنامههای انعطافپذیر نشاندهنده تغییرات مهم در دنیای کار است. در حالی که این مدل برای همه سازمانها مناسب نیست، اما بسیاری از شرکتها با اجرای آن شاهد افزایش بهرهوری، بهبود کیفیت زندگی کارکنان و کاهش هزینههای عملیاتی بودهاند. آیندهی کار به سمت انعطافپذیری بیشتر حرکت میکند و شرکتهایی که بتوانند خود را با این تغییرات هماهنگ کنند، در جذب و نگهداشت نیروهای با استعداد موفقتر خواهند بود.
@hrmguide
>>Click here to continue<<