بسم الله الرحمن الرحيم
🔷میانه روی در برائت: «مؤمنین را نشکنید!»
#حق_مؤمن #اصول_اعتقادی #دغدغه_دینی
پیش از این به تفصیل در ضرورت برائت از منحرفین و دوری جستن از آنان توضیحاتی بیان شد.اما باید توجه داشت مسأله ی برائت همجون عمده ی مباحث دینی، دارای حدود و مرزهای مشخصی است که برون رفت از آن،میتواند منجر به افراط یا تفریط شود.
اولین مرحله ای که برای لزوم برائت از یک اندیشه یا فرد معین، لازمست طیّ شود؛مشخص کردن میزان اولویّت اندیشه ی مورد بحث در معارف اسلامیست.طبعاً اشتباه در یک مسأله فقهی جزئی (هرچند از روی تقصیر باشد) قابل مقایسه با انحراف در اصول دین نیست. و صد البته تعیین این اولویتها تنها برای فردی میسور است که اشراف کامل بر منابع دینی داشته باشد.
اما نکته ی مهم بعدی، توجه به میزان فهم و محیط فرهنگی فرد منحرفست.چه بسا موضوعی که برای یک فرد فرهیخته که در محیط علمی رشد کرده، بدیهی و روشن باشد؛ اما برای عدّه ای دیگر که دارای فقر فرهنگی بوده یا دائماً در معرض تبلیغات منحرفانه قرار داشته اند، نیاز به مقدمه چینی و تبیین داشته باشد.
از طرفی قابلیّت درک و تحلیل مسائل، در افراد مختلفست؛ برخی اذهان واقعا توان فهم پیچیدگی های معرفتی را ندارند. طبیعیست برائت جستن صریح و تند از این گونه افراد، آنان را از مسیر جستجوی حقیقت دور خواهد کرد، و در ذهنشان از حقیقت گویان، خاطره ای ناخوشایند به جای خواهد گذاشت.
این نکته ی مهم تبلیغی و اخلاقی، در روایات متعددی مورد تأکید قرار گرفته است.
🔸برای نمونه از امام صادق علیه السلام روایتست: «مؤمنین دارای منازل مختلفی هستند، برخی در رتبه ی یک،برخی دو...و برخی در مرتبه ی هفت (بالاترین رتبه) هستند.پس اگر بخواهی بر فردی که رتبه ی یک دارد، جایگاه رتبه ی دو را تحمیل کنی، ناتوان خواهد شد؛ و به همین گونه در مراتب بعدی».
🔸و نیز در روایت دیگری از ایشان بیان شده: «چون دیدی فردی از تو پایین تر است، او را به نرمی بالا بیاور؛ و چیزی را بر او تحمیل نکن که توانش را نداشته باشد که در این صورت خواهد شکست! پس هرکه مؤمنی را بشکند خودش باید او را ترمیم کند». (کافی ۲/۴۵)
@Hawzeh_notes
>>Click here to continue<<