امروز ۸۴ سالروز تولد آلفردو جیمز «آل» پاچینو ( زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۹۴۰) بازیگر و فیلمساز آمریکایی است.

دوران حرفه ای او که بیش از پنج دهه را در بر می گیرد، شامل جوایز فراوانی از جمله یک جایزه اسکار، دو جایزه تونی و دو جایزه Primetime Emmy  است و یکی از معدود بازیگرانیست که تاج سه گانه بازیگری را دریافت کرده .

او همچنین مفتخر به دریافت جایزه دستاورد زندگی AFI، سیسیل ب دمیل و مدال ملی هنر است.
هنرپیشه متد و شاگرد سابق استودیو اچ بی و اکتورز استودیو، جایی که چارلی لاتون و لی استراسبرگ به او آموزش می دادند .اولین فیلم پاچینو در سن 29 سالگی با یک نقش کوچک در من، ناتالی (1969) رقم خورد.

او برای اولین نقش اصلی خود به عنوان یک معتاد به هروئین در فیلم The Panic in Needle Park (1971) مورد توجه قرار گرفت.

تحسین و شهرت گسترده با ایفای نقش موفقیت آمیز او در نقش مایکل کورلئونه در فیلم پدرخوانده فرانسیس فورد کاپولا (1972) به دست آمد، که برای اولین بار نامزدی اسکار خود را دریافت کرد، و او دوباره این نقش را در دنباله های پدرخوانده قسمت دوم (1974) و پدرخوانده بازی کرد. قسمت سوم (1990).

ایفای نقش او از کورلئونه به عنوان یکی از بهترین بازی های تاریخ سینما در نظر گرفته می شود. پاچینو برای فیلم های سرپیکو (1973)، پدرخوانده قسمت دوم، بعد از ظهر روز سگی (1975) و ... و عدالت برای همه (1979) نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد و در نهایت برای بازی در نقش یک کهنه سرباز نابینا در فیلم بوی خوش زن ( 1992)جایزه اسکار را به دست آورد .

او برای بازی در فیلم های پدرخوانده، دیک تریسی (1990) و گلنگری گلن راس (1992) نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد.

دیگر نقش آفرینی های برجسته عبارتند از تونی مونتانا در Scarface (1983)، کارلیتو بریگانته در Carlito's Way (1993)، بنجامین روجیرو در Donnie Brasco (1997)، لوول برگمن در The Insider (1999) و Jimmy Hoffa در The Irishman (2019).

او همچنین در فیلم‌های هیجان انگیز Heat (1995)، وکیل مدافع شیطان (1997)، بی‌خوابی (2002)، و در کمدی-درام روزی روزگاری در هالیوود (2019) ظاهر شد.
در تلویزیون، پاچینو در چندین محصول برای HBO بازی کرده است، از جمله مینی سریال فرشتگان در آمریکا (2003) و زندگینامه جک کوورکیان، جک را نمی شناسید (2010) . او برنده جایزه Primetime Emmy برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک مینی سریال شده است.

او در صحنه تئاتر نیز فعالیت گسترده ای داشته است.

او دو بار برنده جایزه تونی در سال های 1969 و 1977 برای بازی هایش در آیا ببر کراوات می بندد؟ و آموزش پایه پاولو هومل بوده است.

پاچینو که از علاقه مندان به شکسپیر بود، کارگردانی و بازی در فیلم به دنبال ریچارد (1996) ، مستندی درباره نمایشنامه ریچارد سوم، که نقش اصلی آن را پاچینو پیش از این در سال 1977 روی صحنه بازی کرده را به عهده داشت.

او همچنین در نقش شایلاک در یک فیلم بلند اقتباسی در سال 2004 و تولید صحنه ای تاجر ونیز در سال 2010 بازی کرده است.

پاچینو که اولین فیلمسازی خود را با فیلم به دنبال ریچارد انجام داد، در فیلم‌های قهوه چینی (2000)، وایلد سالومه (2011) و سالومه (2013) بازی کرد.

او از سال 1994 رئیس مشترک اکتورز استودیو است.

گشت‌ها | هومن پناهنده

امروز ۸۴ سالروز تولد آلفردو جیمز «آل» پاچینو ( زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۹۴۰) بازیگر و فیلمساز آمریکایی است.

دوران حرفه ای او که بیش از پنج دهه را در بر می گیرد، شامل جوایز فراوانی از جمله یک جایزه اسکار، دو جایزه تونی و دو جایزه Primetime Emmy  است و یکی از معدود بازیگرانیست که تاج سه گانه بازیگری را دریافت کرده .

او همچنین مفتخر به دریافت جایزه دستاورد زندگی AFI، سیسیل ب دمیل و مدال ملی هنر است.
هنرپیشه متد و شاگرد سابق استودیو اچ بی و اکتورز استودیو، جایی که چارلی لاتون و لی استراسبرگ به او آموزش می دادند .اولین فیلم پاچینو در سن 29 سالگی با یک نقش کوچک در من، ناتالی (1969) رقم خورد.

او برای اولین نقش اصلی خود به عنوان یک معتاد به هروئین در فیلم The Panic in Needle Park (1971) مورد توجه قرار گرفت.

تحسین و شهرت گسترده با ایفای نقش موفقیت آمیز او در نقش مایکل کورلئونه در فیلم پدرخوانده فرانسیس فورد کاپولا (1972) به دست آمد، که برای اولین بار نامزدی اسکار خود را دریافت کرد، و او دوباره این نقش را در دنباله های پدرخوانده قسمت دوم (1974) و پدرخوانده بازی کرد. قسمت سوم (1990).

ایفای نقش او از کورلئونه به عنوان یکی از بهترین بازی های تاریخ سینما در نظر گرفته می شود. پاچینو برای فیلم های سرپیکو (1973)، پدرخوانده قسمت دوم، بعد از ظهر روز سگی (1975) و ... و عدالت برای همه (1979) نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد و در نهایت برای بازی در نقش یک کهنه سرباز نابینا در فیلم بوی خوش زن ( 1992)جایزه اسکار را به دست آورد .

او برای بازی در فیلم های پدرخوانده، دیک تریسی (1990) و گلنگری گلن راس (1992) نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد.

دیگر نقش آفرینی های برجسته عبارتند از تونی مونتانا در Scarface (1983)، کارلیتو بریگانته در Carlito's Way (1993)، بنجامین روجیرو در Donnie Brasco (1997)، لوول برگمن در The Insider (1999) و Jimmy Hoffa در The Irishman (2019).

او همچنین در فیلم‌های هیجان انگیز Heat (1995)، وکیل مدافع شیطان (1997)، بی‌خوابی (2002)، و در کمدی-درام روزی روزگاری در هالیوود (2019) ظاهر شد.
در تلویزیون، پاچینو در چندین محصول برای HBO بازی کرده است، از جمله مینی سریال فرشتگان در آمریکا (2003) و زندگینامه جک کوورکیان، جک را نمی شناسید (2010) . او برنده جایزه Primetime Emmy برای بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک مینی سریال شده است.

او در صحنه تئاتر نیز فعالیت گسترده ای داشته است.

او دو بار برنده جایزه تونی در سال های 1969 و 1977 برای بازی هایش در آیا ببر کراوات می بندد؟ و آموزش پایه پاولو هومل بوده است.

پاچینو که از علاقه مندان به شکسپیر بود، کارگردانی و بازی در فیلم به دنبال ریچارد (1996) ، مستندی درباره نمایشنامه ریچارد سوم، که نقش اصلی آن را پاچینو پیش از این در سال 1977 روی صحنه بازی کرده را به عهده داشت.

او همچنین در نقش شایلاک در یک فیلم بلند اقتباسی در سال 2004 و تولید صحنه ای تاجر ونیز در سال 2010 بازی کرده است.

پاچینو که اولین فیلمسازی خود را با فیلم به دنبال ریچارد انجام داد، در فیلم‌های قهوه چینی (2000)، وایلد سالومه (2011) و سالومه (2013) بازی کرد.

او از سال 1994 رئیس مشترک اکتورز استودیو است.

hottg.com/gashthaa/2921

408 viewsApr 26 at 10:42