🔻 کابوس غرب، ایرانِ بدون بمب هسته‌ای است.
✍ محمد فدائی و پدرام کاویان
جنگ از کجا آغاز شد؟ بهانه‌ی جنگ یک توقع تحمیلی بود؛ غنی‌سازی ممنوع! غنی‌سازی ممنوع با بمب هسته‌ای ممنوع زمین تا به آسمان تفاوت دارد. ریشه‌ی این تفاوت و صراحت لهجه‌ی غربی‌ها از کجاست؟
داعیه‌ی جمهوری اسلامی ایران برای جهانیان شیوه‌ی متفاوتی از زیستن و انسان بودن است. این شیوه برای آن‌که فهمیده شود نیاز دارد به نماد. به یک قله‌ی برجسته که تمایزات تئوریک و بنیادین خود را با شیوه‌ی زیستن و انسان بودن کنونی (غربی) فریاد زند.
انسان و انسانیت غربی که امروز حاکم بر جهان است، شعارش استیلا و زورگویی است. من قوی هستم پس مشروع است که تو را از حقوق طبیعی خودت محروم بدارم حتی از نحوه‌ی متمایز زیستن خودت. فلذا نیاز دارد به عالی‌ترین ابزارهای اعمال زور و سلطه‌یابی که برترین چیزی که تا به امروز کشف و تسخیر کرده است، بمب هسته‌ای است.
باطل‌السحر انسان و تمدن غرب، کلاهک‌های هسته‌ای بیشتر و قدرت‌مندتر نیست. ضعف و سستی و ستم‌پذیری هم نیست که این مؤید و مکمل پروژه‌ی سلطه‌یابی و زورگویی اوست. باطل‌السحر، انسانی است که توان اعمال قدرت دارد اما آن را به کار نمی‌گیرد. غنی‌سازی در سطوح عالی دارد، قادر بر تولید کلاهک‌های متعدد هسته‌ای است اما چون بر خود و هوای خود و نفس خود مسلط است، آن را بکار نمی‌بندد.
ایران با فناوری پیشرفته‌ی غنی‌سازی‌ای که بمب هسته‌ای نمی‌سازد بزرگ‌ترین ترس غربی‌هاست. این همان نماد برجسته و درخشان است که شیوه‌ی متمایزی از زیستن و ساخت نوینی از جهان را فریاد می‌زند.
نگرانی نظام سلطه مطلقاً دست‌یابی ایران به بمب هسته‌ای نیست، کابوس مرگ‌آور آنان عدم اراده‌ی جمهوری اسلامی به تولید بمب هسته‌ای در عین توانایی است. جهانی شدن این نحو از انسانیت متمایز و حیرت‌آور است که پایه‌های تمدن ظالم حاکم را سست خواهد ساخت.
این همان روحیه‌ای است که باعث شده جمهوری اسلامی در عین حمایت همه‌جانبه و طولانی‌مدت خود از گروه‌های مقاومت هیچ‌گاه خود را بر ایشان حاکم نسازد و از استقلال فکر، تصمیم و کنش آنان استقبال و حمایت کند.
این همان منطق ولایت است که ولی‌فقیه را در عالی‌ترین سطح قدرت (که حتی قادر بر تغییر احکام اولیّه‌ی الهی است) می‌نشاند اما او اراده و خواست مردم را بر خود حاکم می‌سازد.
جهان پله‌پله دارد با این خط‌مشی جمهوری اسلامی آشنا می‌شود. آگاهی می‌یابد بکارنگرفتن تسلیحات شیمیایی جلوی صدام یک انتخاب بود، نه یک الزام. عفو فریب‌خوردگان، مدارا با مخالفان سیاسی، پناه طولانی‌مدت به آوارگان جنگی همسایگان و ... همگی از همین جنس است. در حکومت اسلامی حقوق بشر ابزار نیست، هدف است.
اکنون وقت آن رسیده جهان نمایشی فاخرتر از نگاه تمدن اسلامی به نوع انسان را مشاهده کند. خروج از معاهده‌ی NPT و در عین حال، مهارزدن بر شهوت ساخت بمب اتمی، نمودی از انسان آخرالزمانی اسلام است که در عین نفی زور و کفر، خود، ناظر عمل خود است (نظارت الهی) و در عین توانایی و میل، دستور خدا را به خواست دنیایی خود ترجیح می‌دهد.
انسان غربی با زور اسلحه و بند اسارت به اسلام سیاسی نمی‌پیوندد. مقایسه‌ی او از دو شیوه‌ی «حیوانی و انسانیِ زیستن»، انقلاب اسلام را در «قلب» او برپا خواهد کرد.
درود خدا بر امام راحل و رهبری معظم که ما را با این شیوه‌ی دل‌ربا از انسانیت و زیستن و خُلق پیامبری در عصر ظلم، زور و سلطه آشنا و دل‌گرم ساختند.
🌐 مرکز گام | @gamcenter_ir
>>Click here to continue<<