در روزگاری که از صدر تا ذیل در ابراز خشونت و توحّش و ناسزاگویی بر هم پیشی میگیریم و فحّاشی را دستاویزی رقّتانگیز برای اثباتِ حقّانیّتِ خود قرار دادهایم، شاید بد نباشد یادی کنیم از مردی که اگر نه در عمل، دستِکم در گفتار، برای بسیاری از ما عزیز است و مایهی فخر زو مباهات، حکیمِ توس که پایبندیِ کلامش به ادب و خِرد، مایهی شگفتیست.
حتّی تیرهترین چهرههای شاهنامه در نهایتِ توازن و بلاغت به بیان و دفاع از موضع خود میپردازند؛ سختترین حملاتِ کلامیِ شخصیتهای شاهنامه به یکدیگر با درود و احترام آغاز میشود و تا پایان با ادب و اندیشهورزی همراستا میماند.
محمد علی اسلامی ندوشن
ایران و جهان از نگاه شاهنامه
https://hottg.com/fum_socialst
>>Click here to continue<<