➖ حجاب؛ وجه مسئلگی و راهکارها در تلاقی با اندیشه شریعتی
دکتر محمد محمودیکیا، عضو هیأت علمی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
در اندیشه شریعتی فرهنگسازی، کنش اقناعی و اصلاح روشهای تربیتی نخستین گام برای صیانت از حیات هنجاری جامعه و یا اعاده آن است و عدم ارتباط موثر میان طبقات مختلف جامعه، فقدان گفتگو و نیز فقر ظرفیتهای رواداری و تساهل در جامعه، موانع عمده در برابر نیل به اهداف توسعه فرهنگی در جامعه ایرانی است.
در روزهایی که مجدداً مسئله کیفیت پوشش بانوان در جامعه به صدر موضوعات داغ رسانهها و افکار عمومی بازگشته، در اندیشه بررسی علل و زمینههایی شکلدهنده به چالشهای زیست فرهنگی جامعه ایران امروز از منظر نتایج افکارسنجیها و پژوهشهای علمی و به طور خاص مطالعات جامعهشناختی از چرایی وضعیت تضاد یا تفاوتهای فرهنگی در ایران امروز بودم که خود را در تلاقی با معلم اندیشه انقلاب، دکتر علی شریعتی یافتم و نهیب مؤمنانه و مسئولانه او با عنوان «پدر، مادر، ما متهمیم» را دیگر بار از نظر گذراندم.
شریعتی آنسالهای نسبتاً دور، گویی برای امروز ما سخن میگوید و چونان پدری دلسوز و متفکری دردمند، اما منتقد به دنبال یافتن راهی برای فهماندن صورت مسئله در چرایی ظهور نابهنجاریهاییست که زیست فرهنگی و خوانش سنتگرایان و گاه حتی تجددگرایان نیز با آن بیگانه است آنجا که خود را این چنین معرفی میکند: «من آمدهام به نمایندگی – این طبقه تحصیلکرده بیدین – نه تنها بی دین و بیگانه با دین شما، بلکه بیزار از دین و عقدهدار نسبت به مذهب، و فراری، که به هر مکتبی، به هر شعاری و به هر فلسفه دیگری متوسل میشود و پناه میبرد، از ترس مذهب شما- به نمایندگی از اینها، به شما که مسئول مذهب و ایمان خودتان و زمان خودتان، خانواده خودتان و جامعه خودتان هستید، بگویم: برای چه طبقه من و گروه من از شما بیزار شده، از شما بیگانه شده و شما با او بیگانه هستید و نمیتوانید با هم یک کلمه سخن بگویید؟ به مادرها بگویم که برای چه دختر شما نمیتواند با شما حرف بزند و شما هم نمی توانید با دخترتان حرف بزنید،…و به پدرها بگویم که فرزند شما نه به عنوان یک فساد اخلاقی، بلکه با دلایل و علل فکری و اعتقادی، از شما فرار کرده و با شما بیگانه شده است. و همچنین بر سر شما بعنوان معتقدان امروز به اسلام و تشیع، و بعنوان کسانیکه در عصر لامذهبی و بی ایمانی در جهان، ایمانتان را نگه داشتهاید و مدعی حفظ اعتقاد و عمل به دینتان هستید، بنابر این مسئولیت شیعه بودن و مسلمان بودن و دیندار بودن دارید و به تصریح قرآن هم در راه نجات خود و هم خاندان و فرزندانتان باید بکوشید، فریاد زنم که: “قوا انفسکم و اهلیکم نارا”! خودتان را و اهلتان را از آتش نگاه دارید!) من آمدهام اتهامات گروهی را که پسر شما و دختر شما است (بعنوان نماینده آنها) بخود شما بگویم، و این نمایندگی را از من بپذیرید، برای اینکه من نه با آنها همفکر هستم که به نفع آنها و طبق عقاید آنها صحبت کنم، و نه هم در گروه شما و در این طبقه شما وابستگی دارم تا به مصلحت شما و اوضاع و احوال اینجا صحبت بکنم…»
همین مقدار از فریاد بلند شریعتی کافیست تا در جاذبه کلام شریعتی قرار گیریم و با او تا پایان این روایت همراه باشیم. سخن دردمندانه شریعتی چونانی طوفانی است که جهان اندیشه را در مینوردد و آنگونه گرم و گیرا روایتگر داستان زیست فکری و فرهنگی نسلی متفاوت از انسانهایی میشود که متفاوت از پدران و مادران خود میاندیشند و میزیند؛ نسلی که در زمانه اکنون زیست میکنند و کنونی میاندیشند و متفاوت از آبای خود عمل میکنند؛ با آن که در میانه ما هستند ولی به سان غریبههایی مانند که زبانی مشترک برای معرفی جهانزیست خود ندارند و چونان بیگانگانی مانند در سرزمین مادری؛ ولی اینان در ذات و اساس، فرزندان این سرزمینند و ریشه در این خاک و مرزوبوم دارند.
ادامه:
https://ensafnews.com/514860
@ensafnews
>>Click here to continue<<