خشونت علیه کادر درمان
▪️سیمین کاظمی/ گفتگوی منتشر شده در هم‌میهن
🔹خشونت علیه کادر درمان به علل مختلف صورتی می گیرد که به چند مورد اشاره می کنم. نظام سلامت دارای مشکلات ساختاری و ریشه ای متعدد است، اما از آنجا که ساختارها عموما نامرئی و پنهانند و کنشگران نظام سلامت شامل پزشک و پرستار و بهیار و دیگران در دسترس اند، بیماران یا بستگان و همراهانشان در صورت مواجهه با مشکل، آنها را مقصر می دانند و نارضایتی شان را به انها منتقل می کنند و گاه این ابراز نارضایتی به شکل خشونت فیزیکی شدید و حمله به کادر درمان است.
🔹علت دیگر توقعات و انتظارات از کادر درمان است که ممکن است غیرمنطقی و غیرمعقول باشد. مثلا گاهی بیماران یا همراهان تفسیرشان از مشکل بیمار متفاوت از پزشک و پرستار است و مشکل را جدی و اورژانسی و تهدیدکننده حیات می دانند و خواستار مراقبت ویژه از طرف حرفه مندان پزشکی هستند، در حالیکه ممکن است آن بیمار از نظر پزشکی در شرایط اورژانسی نباشد. در چنین شرایطی بی اعتنایی کادر درمان به خواسته های همراهان بیمار موجب تنش و خشونت و حمله شدید فیزیکی می شود.
🔹همچنین در بیمارستان ها ممکن است اخلاق حرفه ای به دلیل کمبودها و فرسودگی شغلی و نارضایتی شغلی و فشار کاری، ناآگاهی و فقدان آموزش رعایت نشود و در این میان حق بیمار واقعا تضییع شود، ولی بیمار برای احقاق حق به جای اقدام از مسیرهای قانونی مرتکب خشونت شود. در واقع روابط قدرت در بیمارستان ها، نابرابر است و پزشک و پرستار و دیگران ممکن است از موقعیت خود سواستفاده کنند و رعایت حقوق بیمار را جدی نگیرند. چنین برخوردی برای بیمارانی که برای دریافت کمک آمده اند ممکن است موجب برانگیختن اعتراض به شکل خشونت آمیز شود. مساله این است که قدرت پزشک و کادر درمان در تعامل با بیمار از دانش و موقعیت حرفه ای شان ناشی می شود، ولی بیمار در مقابل چنین قدرتی از زور بازو و سلاح گرم و سرد استفاده می کند که نتیجه اش به خطر انداختن سلامت و امنیت کادر درمان است.
🔹نکته دیگر این است که در جامعه کنونی ایران و با تجاری شدن پزشکی و کالایی شدن سلامت و حاکم شدن پول بر رابطه پزشک-بیمار از وجه دگردوستانه پزشکی و بیمارستان اسطوره زدایی شده است و اکنون دیگر پزشکی و کنشگرانش آن جایگاه سابق را که مبتنی بر تعالی و دگردوستی بود، در میان جامعه از دست داده اند. حالا پزشکان نقطه ضعف های اخلاقی و قانونی مثل فرار مالیاتی و زیرمیزی گرفتن دارند که جایگاه آنها را به یکی از گروه های منفعت طلب در جامعه تغییر داده است، یعنی رفتاری که شاید اقلیتی از پزشکان مرتکب آن شده اند، به کل جامعه پزشکی تعمیم داده شده و همین تغییر جایگاه، قباحت حمله به پزشک و پرستار را کمتر کرده است.
🔹 یکی از عوامل مهاجرت پزشکان، مخصوصا پزشکان جوان، فضای خشونت علیه پزشکان و کادر درمان است. این فضای خشونت آلود در کنار عوامل دیگر موجب شده، پزشکان احساس امنیت نداشته باشند و به این نتیجه برسند که منزلت و جایگاه اجتماعی شان را از دست داده اند و ترجیح بدهند، به جایی مهاجرت کنند که حداقل شرط طبابت یعنی امنیت در آن تامین شده باشد و قدرشان دانسته شود.
🔹پزشکان به عنوان گروهی که در مناسبات اجتماعی دارای قدرت، ثروت و منزلت هستند، و از طرفی مسوولیت مهم ترین و حساس ترین وجه زندگی اجتماعی یعنی سلامت را به عهده دارند، یکی از گروه هایی هستند که تحت مانیتورینگ اجتماعی به خصوص از طرف رسانه ها هستند و بازنمایی رسانه ها از خطاهای حرفه ای و تخلفات پزشکان می تواند به برساخت تصویری منفی از این گروه منجر شود. این تصویر منفی ممکن است به واکنش های منفی و خشونت آمیز جامعه به پزشکان منجر شود.
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-11095
>>Click here to continue<<
