#FANFIC #FAMILY (#MAFIA)
EP6
Moyon hech nimani tushunmasdan ikkisiga qarab turardi.
-Namjoon senga hammasini...
-Hojati yo'q. Mayli hammasini shunchaki unutamiz. U meni rafiqam, tushunarlimi?
-Ha tushundim
-Yaxshi. Nega kelgan eding?
-Holi gaplashib olaylik.
-Shu yerda aytaver, u hamma narsani bilishi mumkin.
Taehyung Moyoni yoshga to'la ko'zlariga qaradi so'ng gap boshladi:
-Detektiv Kim Seokjin yana ishlarimizga aralashyapti. Hali ham eski ishni kovlashga urinyapti.
-Lanati, bu detektiv jonga tegdi. Uni o'ldir.
-Hozir ortiqcha muammo kerak emas. Ishni yanada chigallashtirgan bo'lamiz uni o'ldirsak. Buni keyinroqga qoldirish kerak.
-Yaxshi... Unda mahkama boshlig'iga hozircha ishdan chetlashtirishlarini ayt. Keyin buni bir yoqli qilamiz
-Tushunarli.
-Hammasi shumi?
-Oila a'zolaringiz Seulga kelishdimi? Agar kelgan bo'lishsa....
-Ular Koreyada emas. Kecha Yoongi bilan Amerikaga jonatib yuborganman. Bu yer xavfli. Ular kelishga ham rozi bo'lishmaydi.
-Tushunarli.
Taehyung tazim qilib uydan chiqib ketdi. Namjoon Moyoni yoniga kelib qo'lini yechdi.
-Boshingni kotar... Endi tushungandursan bu dunyodagi barcha odam menga bo'y sunadi. Seni qutqaruvching ham. Sen yolg'izsan.
Namjoon Moyoni sudrab ikkinchi qavatga o'zini xonasiga olib kirdi. Taehyung esa mashinasida Moyoni o'ylab o'tirardi. Uni uydan haydab xato qilgandi. Uni yana bir xatosi bir insoni azob chekishiga sabab bo'ldi. U yaxshilik qilishni yana uddalay olmadi.
Taehyung bunday vaziyatda doim dengiz bo'yiga borardi. Hech kim yo'q sohil. Dengiz qirg'oq bilan uchrashib bir biridan mayin bo'sa olib yana uzoqlashardi. Taehyung oxirgi kunda bo'layotgan voqealarni eslab yig'ladi. Qalbidagi og'riqlarni dengizga aytib yengillashdi.
Baʼzida insonga gapirmay eshita oladigan, uni so'zini bo'lmaydigan, hech nimani inkor qilmaydigan tinglovchi kerak. Bu tinglovchi dengiz edi. Taehyungni sirdoshi.
Taehyung dengizga ichidagi bor dardini aytib berdi, dengiz esa indamay tingladi. Kech tushib qolgan edi. Seulgacha yo'l uzoq.
Kim Seokjin politsiya mahkamasiga kirar ekan, eshik qarshisidagi e'lonlar taxtachasiga ko'zi tushdi. U e'loni jahl bilan yulib olib mahkama boshlig'i xonasiga kirdi.
-Bu nimasi? Jin ursin, nega men ishdan chetlashtirilaman. Bunday qilishga haqqingiz yo'q
-Tirikliginga, yoki tuxmat bilan qamalmaganinga shukur qilsangchi, seni deb mahkama muammolar girdobida qoldi
-Ajoyib, mafiani yugurdegi bo'bsizde-a? Aa albatta sizdan kottalar ham unga bo'y sunadi-ku, siz nima bo'libsiz
-Tilingga erk berma detektiv Kim
-Sizdaka boshliqlarni deb qanchadan-qancha oddiy odamlar azob chekyapti, bu mafiani boshlig'i o'lim to'shagida yotganda oson yo'q qilish mumkin, lekin siz.... Jin ursin bilganizi qiling.
Seokjin e'loni yerga otgancha xonadan chiqib ketdi. "Detektiv Kim shoshma"-deb Jungkook ham uni ortidan chiqdi.
-Nima istaysan? Man endi detektiv emasman
-Gaplashib olsak bo'ladimi?
Taehyung kechki 22:30atrofida uyga qaytdi. Uyni parolini kiritib ichkariga kirdi. Hech nimaga qaramasdan ikkinchi qavatga xonasiga chiqdi. Bugun kun davomida tuz ham totmagan, ammo och ham emasdi. Kostyumini boyinbog'ini yechib joyiga qo'ydi va stol ustida turgan bir varroq qogʻozga ko'zi tushdi.
Qogʻozni ochib o'qishni boshladi: "Salom. Sizga ketishingizdan avval aytishga ulgurmadim ammo bu pullarni ololmayman. Menga sizdan hech nima kerak emas. Chunki siz shundoq ham menga ko'p narsa berdingiz. Meni hayotimni asrab qoldingiz, u zolimlarni qo'liga tushsam tirik qolmasligim aniq edi. Sizdan butun umr minnatdorman. Siz dunyodagi eng yaxshi insonsiz. Hammasi uchun raxmat.
-Moyon.
Taehyung ko'zlarida yosh bilan varroqni joyiga qo'ydi. Joyiga yotib ko'zlarini yumdi, ammo uyqu yo'q.
Namjooni hashamatli uyi. Katta dasturxon tuzalgan. Stolda barcha noz-neʼmatlar bor edi. Moyon Namjoon bilan ana shu dasturxon atrofida birga o'tirardi
-Ovqatga qaramasdan yeb ol
-Istamayman
-Menga qaysarligini qilma
-Nega men?
-Tushunmadim
-Nega aynan men? Dunyoda shuncha qiz bor, nega aynan meni shu lanati dozohga olib keldingiz?
>>Click here to continue<<