حکم اعدام برای شعر گفتن!
یک فعال کمپین ضد اعدام این دادخواست را تنظیم کرد
۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
تنها در جمهوری اسلامی ایران است که «شعر گفتن» مجازات اعدام دارد! باورکردنی نیست اما دادگاه انقلاب رشت، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت امسال، پیمان فَرَح‌آور شاعر گیلانی را به جرم محاربه به اعدام محکوم کرد. «محاربه» در این پرونده ظاهراً به فعالیت‌های قلمی، شعر گفتن، و نوشته‌های اعتراض‌آمیز و انتقادی اطلاق شده است. دادگاه به‌صورت غیرعلنی برگزار شده و پیمان فرح‌آور از داشتن وکیل انتخابی محروم بوده است؛ این شرایط موجب شده که جزئیات پرونده و دلایل قاضی برای صدور چنین حکمی به رسانه‌ها درز نکند.
پیمان (امین) فرح‌آور از شهریور ۱۴۰۳ در زندان لاکان رشت زندانی است. او پدر یک کودک ده ساله است. بنا به گزارش کانون حقوق بشر ایران، «این زندانی سیاسی از مشکلات شدید جسمی رنج می‌برد؛ از جمله عوارض ناشی از جراحی کیسه صفرا، حساسیت لنفاوی، دمل‌های متعدد و دردهای شدید در ناحیه جراحی. با وجود وضعیت وخیم جسمانی، مقامات زندان تاکنون از اعزام او به مراکز درمانی خودداری کرده‌اند. همچنین در جریان بازجویی‌ها، زندانی سیاسی پیمان فرح آور دچار خونریزی داخلی شده و همچنان از دریافت درمان مناسب محروم مانده است.»
پیمان فَرَح‌آور شاعری جوان و متعهد به عدالت اجتماعی و زیست‌محیطی است که در استان محل زندگی خود، گیلان، علیه تخریب جنگل‌ها و ویلاسازی‌های غیرقانونی اعتراض کرده و اشعار انتقادی سروده است. او صدای وجدان و نماد شهروندی مسئول است. جای او زندان نیست، چه برسد به حکم ظالمانه‌ی اعدام!
ادامه در پایین 👇
>>Click here to continue<<
