اون آدمی که فکر میکنی رفیقته ، بهترین فرد زندگیته . . .
اره همونی که هروقت دلت میگیره میری تا با اون درد و دل کنی
وقتی خوشحالی سریع میری تا خوشحالیتو به اونم انتقال بدی
ولی ی روز میبینی
اونی که تو فکر میکردی نیست . . .
اما خیلی سخته بیرون انداختنش از زندگیت . . .
چون اون چیزی که تو ذهنت ازش ساخته بودیو باید خراب کنی . .
چون فقط همون ی نفر بود که تو زندگیت نگه داشته بودیش !
چون دوستش داشتی !
چون بجز اون دیگه هیچکس نمونده برات :)
میدونی . .
بیخیال این حرفا که اره تنها نیستی خودتو داری و . . .
جدا خیلی سخته هیچکس نباشه !
سخته ببینی همه ی آدما بَدَن
پستن ، فقط میخوان ازت سو استفاده کنن . . .
به یه درجه ای برسی که دیگه هم نمیخوای آدمی وارد زندگیت بشه.
احتیاج داری ، اما نمیخوای . . نمیتونی !
نمیتونی اعتماد کنی.
به این باور میرسی که اگر حرفاتو به کسی نزنی و بمونه تو دلت بهتره.
و همون تنهایی رو به همه چی ترجیح میدی :)
>>Click here to continue<<