#عبرت_های_تاریخ_شیعه
📌پرده نخست
«زمینه های صلح تحمیلی، شکل گیری الهیات قعود در برابر ولی معصوم»
هنگامی که امیرالمومنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) برای سرکوب طغیان ناکثین در جمل، حسن بن علی و عمار بن یاسر را به کوفه فرستاد تا اقدام به تجهیز و گردآوری کوفیان جهت مبارزه و جهاد نمایند. ابوموسی اشعری که پیش تر با اصرار مالک اشتر نخعی در امارت کوفه ابقا شده بود و شخصیتی فقیه، صاحب فتوا و متنفذ محسوب می گشت، چنین استنتاج کرد که در درگیری ما بین دو گروه مسلمان، شمشیر از نیام نکشیده و قعود کرده و بی طرف باشد. از این روی جماعتی کوفی که از اساس پایگاه نظامی داشته و مجاهد محسوب می شدند و نیز در نبرد های صدراسلام و فتوحات مشارکت فعال داشتند، ترجیح دادند تا در جنگ جمل شرکت نکرده و درنتیجه آن شبهه در میان صفوف لشگریان امیرالمونین علی ایجاد شد. همچنین برای اولین بار سبب بروز این عقیده ی خطرناک شد که میتوان دربرابر فرمان امیرمومنان و بالاترین مقام جهان اسلام و جانشنین پیامبر برای جهاد، قعود کرد بی آنکه مورد مواخذه و تنبیه قرار گرفت. منشأ الهیات توقف و قعود از خواص کوفه و خاصتاً ابوموسی اشعری سر بشکافت که بعدها در صفین و نهروان خود را به نحو موثری و عیان تر نشان داد.
ادامه دارد...
منبع ؛
- کورانی عاملی، علی، سیره نامه امیرالمومنین علی بن ابی طالب، ج ۳، نشر بین الملل، صفحه ۱۸۳
-محمد بن محمد نعمان، شیخ مفید، الجمل، صفحه ۶۹- ۸۸
-حسینی خامنه ای، سید علی، انسان ۲۵۰ ساله، انتشارات انقلاب اسلامی صفحه ۲۵۴
- قنبریان، محسن، اهلی تپه ندبه، انتشارات معارف، صفحه ۷۳
>>Click here to continue<<
