پژوهش جدید با تجزیهوتحلیل تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان میدهد که از میان ۲۶۳ کهکشان مشاهدهشده، دوسوم آنها در جهت ساعتگرد و تنها یکسوم در جهت پادساعتگرد میچرخند. این یافته، فرضیهی تقسیم برابر چرخش کهکشانها را به چالش میکشد.
یکی از توضیحات احتمالی این پدیده این است که جهان از ابتدا در حال چرخش بوده است. این نظریه با دیدگاههایی مانند “کیهانشناسی سیاهچالهای” و “کیهانشناسی شوارتزشیلد” همخوانی دارد که پیشنهاد میکنند جهان ما ممکن است درون یک سیاهچالهی چرخان باشد. این احتمال میتواند نشان دهد که برخی سیاهچالهها دروازههایی (کرمچاله) به جهانهای دیگر هستند.
از سوی دیگر، این اختلاف ممکن است ناشی از تأثیر چرخش کهکشان راه شیری بر اندازهگیریهای نوری باشد، به این معنی که حرکت کهکشان ما، نحوهی درک ما از چرخش کهکشانهای دوردست را تغییر میدهد. اگر این فرضیه درست باشد، میتواند نیاز به اصلاح روشهای اندازهگیری فواصل کیهانی را ایجاد کند و حتی بر درک ما از گسترش و سن جهان تأثیر بگذارد.
جزئیات بیشتر در سایت:
bigbangpage.com/?p=108800
🆔 @big_bangpage
>>Click here to continue<<